KOÇLUK YAKLAŞIMI İLE İŞGÖREN GELİŞTİRME

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 279 - 300, 15.07.2017

Adnan Akın Esra Ulukök

Öz

Gerek kişisel gerekse eğitim ve organizasyon alanlarında koçluk uygulamalarının önemi her geçen gün artmaktadır. Koçluk, özellikle iş örgütlerinde personeli geliştirici bir mekanizma olarak pozitif bir uygulama olarak görülmektedir. Nitekim koçluk uygulamaları ve koçunyönlendirmeleri sayesinde işgörenlerin motivasyonu, iş tatmini, bağlılıkları, performansları ve iletişim kurma becerileri artmakla birlikte işyerinden kaynaklanan stres de büyük ölçüde azalacaktır. Bu çerçevede bu çalışmanın amacı, “koçluk” tekniği ile, kurumlarda çalışmakta olan işgörenin görev yeterliliklerinin geliştirilmesinin, etkileme, iletişim, ödüllendirme, motivasyon, performans değerleme, stres ve liderlik gibi bazı yönetsel süreçler bağlamında nasıl işlediğinin ortaya konulmasıdır.

Anahtar Kelimeler

Koç, Koçluk, İşgören Geliştirme

Kaynakça

• Berlinger, L. R., H.Grick William, Robert C. Rodgers. (1992). Job Enrichment And Performers Improvement. Productivity in Organizations. John, Campbell and Assocations. San Fransisco.
• Champoux, Joseph L. (1996). Organizational Behavior, West Pub. Comp. New York.
• Cohen, W.A. (1990). The Art Of Leader. Prentice-Hall. New Jersey.
• Conrath, J. (1990). Teaching Responsibilitiy To Poor Performers. Coaching And Counseling. New York, Irwin,
• Dobbs, Curtis E. (1991). Improving Productivity Ways To Get People Started. Coaching and Counseling. New York.
• Evenden, R., Gordon Anderson. (1993). Making The Most of People. Addison –Wesley, New York.
• Evered, J., Erich Evered. (1989). Shirt-Sleeves Management. Anacom, New York.
• Farkas, Charles M., Suzy Wetlaufer. (1998). Yönetim Kurulu Başkanı Şirketi Nasıl Yönetir?. Harward Business Rewiev, Power –özel ek-, Istanbul.
• Gilley, Larry W., Nathaliel, W. Boughton. (1996), Stop Managing Start Coaching. Irwin Pub.,London.
• Gyllensten, K., Stephen Palmer. (2005). Can Coaching Reduce Workplace Stress?”, The Coaching Psychologist, 1.
• Kalinauskas, Paul and, King, (1996), Counselling, Prentice-Hall. New Jersey.
• King P. and John Eaton. (1999). Coaching for Results. Industrial and Commercial Training, 31-4. Kinlaw, Dennis C. (1997). Coaching for Commitment. Managerial Strategies for Obtaining Superior Performance. Pfeiffer Co., Toronto.
• Kleinbeck, U., Hans H.Quişgören, Henk Thierry, Hartmut Hacker. (1990). Work Motivation, ”Increasing Job Attendance Through in Self–Management”, Lawrence Erlbaum Assoc., New Jersey.
• Livy, B. (1988). Corporate Personel Management. Pitman, Bristol.
• Nadler, D.A. (1995). Organizational Frame Bending. Principle For Managing Reorientation. Academy of Management Executive, 3-3.
• Palmer, S., Irene Tubbs., Alison Whybrow. (2003). Health Coaching to Facilitate The Promotion of Healthy Behaviour and Achievement of Health-Related Goals. International Journal of Health Promotion and Education, 41.
• Robbins, S. (1997). Managing Today. Prentice-Hall, New Jersey.
• Robinson, K. R. (1990). Training Management. Kogan Page, London.
• Royal, R., George W. Ayers. (1991). Managing The Trouble Employee, Coaching and Counseling, Irwin, New York.
• Thorne , P. (1989). The New General Manager. Mc Grav Hill, New York.
• Torington, D., Weightman, Jane. (1991). Title Action Management. Institu of P.M, London.
• Uyargil, C. (1992). İşletmelerde Performans Yönetim Sistemi. İ.Ü.İ.F, Istanbul.
• Walker, J. (1992). Human Resource Strategy. Mc Grav Hill, Edu., New York.
• Yıldırım, A., Hasan Şimşek. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin, Ankara.