“ESKİ TÜRKÇEDE İLGİ VE BELİRTME DURUM EKLERİ ÜZERİNE” ADLI MAKALEDE BİR DÜZENLEME

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 155 - 168, 26.05.2017

Hakan Özdemir

Öz

Eski Türkçe dönemindeki belirtme ve ilgi durum
ekleri üzerine birçok çalışma yapılmıştır. Bu ekler arasında kurulan
‘belirlilik’ paydaşlığı, eklerin birbirinin yerine kullanıldığı izleniminin en
önemli sebebi sayılabilir. Şüphesiz bu durum bir algı yanılmasından
kaynaklanmaktadır. Bu çalışmada, Çağatay Türkçesindeki konuyla ilgili örneklerle
Karaçay-Malkar ve Kumuk Türkçeleri üzerinden bir çıkarım yapılarak adı geçen eklerin
Eski Türkçe ve devamı için yeniden yapılandırılması hedeflenecektir. 

Anahtar Kelimeler

: belirtme durum eki, ilgi durum eki, Eski Türkçe, Çağatay Türkçesi

Kaynakça

• AKAR, Ali (2005). Türk Dil Tarihi. Ötüken Yayınları. İstanbul.
• ARAT, Reşid Rahmeti (1979). Kutadgu Bilig III İndeks. (haz. Kemal ERASLN, Osman Fikri SERTKAYA, Nuri YÜCE). TKAE Yayınları. İstanbul.
• ARAT, Reşid Rahmeti (1999). Kutadgu Bilig I. TDK Yayınları. Ankara.
• ARAT, Reşid Rahmeti (2003). Kutadgu Bilig II. TDK Yayınları. Ankara.
• DİLÇİN, Cem (1991). Süheyl ü Nev-Bahâr İnceleme, Metin, Sözlük. TDK Yayınları. Ankara.
• ECKMANN, Janos. Chagatay Manuel. Indiana University. Bloomington.
• ECKMANN, Janos (1988). Çağatayca El Kitabı. (çev. Günay KARAAĞAÇ). İÜEF Yayınları. İstanbul.
• ERASLAN, Kemal (2012). Eski Uygur Türkçesi Grameri. TDK Yayınları. Ankara.
• ERGİN, Muharrem (1977). Türk Dil Bilgisi. Minnetoğlu Yayınları. İstanbul.
• GABAİN, A. Von (2007). Eski Türkçenin Grameri. TDK Yayınları, Ankara.
• GRÖNBECH, K. (2000). Türkçenin Yapısı. (çev. Mehmet AKALIN). Ankara.
• KARAHAN, Leyla (2011). Türk Dili Üzerine İncelemeler. Akçağ Yayınları. Ankara.
• KAYA, Ceval (1994). Uygurca Altun Yaruk, Giriş, Metin ve Dizin. TDK Yayınları. Ankara.
• KORKMAZ, Zeynep (1995). Türk Dili Üzerine Araştırmalar. TDK Yayınları. Ankara.
• ÖZDEMİR, Hakan (2014). “III. Teklik Kişi İyelik Eki +(s)I ve Zamir n’si Üzerine Bir Değerlendirme Denemesi”. Dil Araştırmaları Sayı: 14 Bahar, Ankara, 137-145.
• ÖZKAN, Mustafa (2001). Türkçenin Ses ve Yazım Özellikleri. Filiz Kitabevi. İstanbul.
• PEKAÇAR, Çetin- ERDEM UÇAR, Filiz Meltem (2015). “Çağatay Türkçesinde +nI İlgi Hâli Eki”. International Journal of Languages’ Education and Teaching, UDES 2015. 443-456.
• SERTKAYA, Osman Fikri (1996). ‘Zamirlerde Katmerli Çekim Üzerine’. Uluslararası Türk Dili Kongresi-1992. TDK Yayınları. Ankara. 17-37.
• ŞEN, Serkan (2014). Eski Uygur Türkçesi Dersleri. Bilge Kültür Sanat Yayınları. İstanbul.
• TAŞ, İbrahim (2009). Süheyl ü Nev-bahâr’da Eskicil Öğeler. Palet yayınları. Konya.
• TEKİN, Talat (1967). A Grammar Of Orkhon Turkic. Indıana University. Bloomington.
• TEKİN, Talat (2000). Orhon Türkçesi Grameri. Türk Dil Araştırmaları Dizisi: 9, Ankara.
• TEKİN, Talat (2003). “On The Origin Of The Turkic Genitive Suffix”. Makaleler 1 Altayistik. (haz. Emine Yılmaz, Nurettin Demir). Grafiker Yayınları. Ankara. 347-352.
• TEKİN, Talat (2010). Orhon Yazıtları. TDK Yayınları. Ankara.
• TEKİN, Talat (2013). “Türkçe İlgi̇ Hâli̇ Eki̇ni̇n Kökeni̇ Üzerine”. Dil Araştırmaları. (çev. Gökçen Bilgin). Sayı: 13 Güz. Ankara. 157-162 ss.
• TEZCAN, Semih (1994). Süheyl ü Nev-bahâr Üzerine Notlar. TDAD Yayınları. Ankara.