Sporcu Ve Sedanter Ögrencilerin Sosyal Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 13, 224 - 230, 11.01.2016

Oğuzhan Dalkıran Cem Aslan Emin Gezer Tonguç Vardar

Öz

Bu araştırmanın amacı, sporcu ve sedanter öğrencilerin sosyal beceri düzeylerini spor yapma değişkenine göre karşılaştırmaktır. Araştırmaya bir ortaöğretim okulunda öğrenim gören 81 sporcu, 109 sedanter toplam 190 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Riggio (1986) tarafından geliştirilen ve Türkçeye Yüksel (2004) tarafından adapte edilen Sosyal Beceri Envanteri (Social Skill Inventory) kullanılmıştır. Verilerin analizi için SPSS (Ver.13) paket programı kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, tanımlayıcı istatistikler ile spor yapma değişkenine göre grupların karşılaştırılması için t testi kullanılmış, yanılma düzeyi (α) 0,05 olarak kabul edilmiştir. Araştırmanın sonunda, spor yapan ve yapmayan öğrenciler arasında sosyal beceri düzeyleri açısından anlamlı farklılık tespit edilmiş ve spor yapan öğrencilerin sosyal becerilerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu durumda; spor yapma değişkeninin ilköğretim düzeyinde öğrencilerin sosyal becerilerini arttırdığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Beceri, Sosyal Beceri Düzeyi, Sporcu Öğrenciler, Sedanter Öğrenciler

The Comparison Of Social Skill Level Of Sportsman And Sedantery Students

Öz

he purpose of this study was to compare differences in social skill levels of the sportsmen and sedentary students who have been attending on a secondary school in Turkey. Groups were composed of totally 190 students as 81 sportsmen students and 109 sedentary students. This study is limited to the data obtained from these individuals and this research is a descriptive and cross sectional study. Data collecting in this study by using “Social Skill Inventory” was developed by Riggio (1986) and it was adapted to Turkish by Yüksel (2004). It has 90 questions and 6 sub-dimensions. Each sub-dimension consists of 15 items. Data, getting from the scale was analysed statistically by using SPSS for Windows (Ver. 13) programme. Data was evaluated with t-test and the alpha level was set as 0,05. As a result; there was a statistically significant difference (p<0,05) between sportsman and sedentary students. Sportsmen had higher social skills than sedentary students according to total of social skills average point. So, it is claim that, doing sports may increase social skill level at the level of secondary school students.

Anahtar Kelimeler

Social Skill, Social Skill Level, Sportsmen Students, Sedentary Students

Kaynakça

• Akıncı, A.Y. (2007), “Ortaöğretim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Etkinliklerinin Sosyalleşme Süreci ve Şahsiyetin Oluşmasında Katkısı”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Allison, K.R.; Dwyer, J. J. M. and Makin, S. (1999), “Perceived Barriers to Physical Activity Among High School Students”, Preventive Medicine, No.28, (608-615).
• Arslanoğlu, C., Yaman, M., Özmutlu, İ., Acar, G. (2013), The Comparision Of Social Skill Of High School Students Doing Sports and Not Doing Sports (Sample of Kars), IIB International
• Avcıoğlu, H. (2005), Etkinliklerle Sosyal Beceri Öğretimi, Kök Yayıncılık, Ankara.
• Bacanlı, H. (1999), Sosyal Beceri Eğitimi, Nobel Yayınları, Ankara.
• Bandura, A. (1994), Self-efficacy. In V.S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of Human Behavior (Vol. 4, pp. 71-81), Academic Press, New York.
• Bandura, A. (1977), Social Learning Theory, Prentice Hall International, U.S.A.
• Çaha, Ö. (2000), Spora Yaslanarak Bir Nefes Alma, Beta Yayınevi, Ankara.
• Riggio. R.E. (1986) "The Assessment of Basic Social Skills", Journal of Personality and Social Psychology, No.51, (649-660).
• Efe, M., Öztürk, F., Koparan, Ş., Şenışık, Y. (2008), “14-16 Yaş Grubu Erkeklerde Voleybol Çalışmalarının Sosyal Yetkinlik Beklentisi ve Atılganlık Üzerine Etkisi”, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt.1, Sayı.21, (69-77).
• Erkal, M. (1996), Sosyolojik Açıdan Spor, Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
• Fontane, P. E. (1996), “Exercise, Fitness and Feeling Well”, American Behavioral Scientest, No.39, (288305).
• Guavin, L., Spence, J. C. (1996), “Physical Activity and Psychological Well-Being Knowledge Base”, Current Issues and Caveats, Nutritions Reviews, No.549, (53-63).
• Keskin, Ö. (2014), “Çocuklarda Beden Eğitimi ve Spora Katılımın Sosyal Gelişim Üzerine Etkileri”, Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, Ekim-Kasım-Aralık, Cilt.1, Sayı.1, (1-6).
• Kızılçelik, S., Erjen, Y. (1992), Açıklamalı Sosyolojik Terimler Sözlüğü, Günay Ofset, Konya.
• Lindesmith, A.R., Strauss, A. L. (1956), Social Psychology, N.Y., (124).
• Mc Auley, E., Milhalko, S.L., Bane, S.M. (1997), “Exercise and Self-Esteem in Middle Age Adults: Multidimensional Relationship and Physical Fitness and Self-Efficacy Influences”, J.of Behavioral Medicine, No.20, (67-83).
• Özbey, Ç. (2006), Çocuk Gelişiminde Yaşanan Sorunlar, İnkılap Kitapevi, İstanbul.
• Riggio, R.E. (1986), “The Assessment Of Basic Social Skills”, Journal of Personality and Social Psychology, No.51, (649-660).
• Ryan, J.G., Dzewaltowski, D.A. (2002), “Comparing The Relationship Between Different Types Of SelfEfficacy and Physical Activity in Youth”, Health Education And Behavior, No.29, (491).
• Sevinç, M. (2005), Kendine Güven ve Başarı, Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
• Tekin Akandere M, Arslan F. (2006), “Spor Yapan ve Yapmayan İlköğretim Okullarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Çeşitli Değişkenlere Göre Atılganlık Düzeylerinin İncelenmesi”, 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 3-5 Kasım, Muğla, (996).
• Tolan, B. (1987), Toplum Bilimlerine Giriş. 2. Baskı, Kalite Matbaası, Ankara.
• Yıldırım, S., Özcan, G. (2011), “Lisanslı Olarak Takım Sporu ve Bireysel Spor Yapan İle Spor
• Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt.2, Sayı.23, (111-135).
• Yüksel, G. (1998), “Sosyal Beceri Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeyine Etkisi”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Yüksel, G. (2004), Sosyal Beceri Envanteri, Asıl Yayınevi, Ankara.