Süleyman Demirel Üniversitesi Öğretim Elemanları ve Öğrencilerinin Yerleşke İçindeki Rekreasyonel Talep ve Eğilimleri

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 1, 26 - 43, 03.10.2016

Atilla Gül Emine Keleş Ömer Faruk Uzun

https://doi.org/10.30785/mbud.282560

Cited By: 8

Öz

Günümüzde üniversite yerleşkeleri, eğitim-öğretim ve
bilimsel çalışmalarının yürütülmesi yanı sıra rekreasyonel, sosyal, ekolojik ve
ekonomik açısından çok yönlü işlevleri ile önemli yaşam mekanlarıdır. Bu
çalışmada, Süleyman Demirel Üniversitesi (SDU) öğretim elemanları ve
öğrencilerinin Yerleşke içinde rekreasyonel eğilimleri ve taleplerinin
belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada SDU 15 Fakültede görev yapan 150
akademisyen ve toplam 375 öğrenciye tesadüfi olarak anket yöntemi ile veriler
elde edilmiş ve veriler sayısal yüzdeleri ve istatistiki olarak birbirleriyle
ilişkisi ortaya konulmuştur. Sonuçta, SDU Yerleşkesinin rekreasyonel açısından
önemli bir potansiyele sahip olduğu, genelde hafta içinde ortalama 3 veya 4 gün
rekreasyonel faaliyetlere katılımın gerçekleştiği belirlenmiştir. Yerleşke
içinde yüksek oranda taleplerin olmasına rağmen rekreasyonel mekânların ve
etkinliklerin nitelik ve nicelik açısından yetersiz olduğu ve yönetim
organizasyonu açısından istenilen düzeyde olmadığı ortaya çıkmıştır. SDU
Yerleşkesinde en çok talep edilenler; Çok amaçlı çarşı konseptinde mekanlar,
kafe ve restoran,  oyun alanları, konser,
oditoryum vb. sosyal ve kültürel mekanlar, dış mekan oturma ve dinlenme
alanları, koşu ve bisiklet yolları vb. olarak belirlenmiştir.

_________________________________________________________________________

Recreational
Demand and Trends in the Campus Students and Lecturers of Süleyman Demirel University

Abstract

Nowadays, the university campuses are very important
living areas with multiple functions including conducting educational and
scientific works as well as recreational, social, ecological and economic
functions. This study was aimed to determine the recreational trends and
demands of the lecturers and students in the campus of the Suleyman Demirel
University (SDU).  In the study, data was
obtained from 150 academics and 375 students in 15 faculties of SDU campus by
randomly survey method. However, data was revealed the relationship with
quantitative and statistical. Finally, SDU Campus has significant potential in
terms of recreational value and recreational activities is estimated to occur
on average 3 or 4 days usually in the week. 
Despite high demands on campus, and is insufficient in terms of quantity
and quality of recreational spaces and activities of the organization in terms
of Directors that is not on the desired level has emerged. the most demands
were the multi-purpose market places, cafe and restaurants, playgrounds,
concert, auditorium, social and cultural spaces, outdoor recreation areas,
jogging and cycling paths and etc. in the Campus of SDU.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Serbest zaman, Süleyman Demirel Üniversitesi, Öğretim elemanları, Öğrenciler, Yerleşke

Kaynakça

• Arkun, A.K. ve Özkal, Ç. (2005). Bilkent Üniversitesi Kampusu Peyzaj Analizi. Yüksek Lisans Dersi Sunum Ödevi. Ankara.
• Balcı, V. ve İlhan, A. (2006). Türkiye’deki Üniversite Öğrencilerinin Rekreatif Etkinliklere Katılım Düzeylerinin Belirlenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 11-18.
• Bucher, C.A. and Bucher, R.D. (1974). Recreation For Today's Society. Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs, New Jersey.
• Cardinal, B.J., Jacques, K.M. and Levy, S. S. (2002). Evaluation of a university course aimed at promoting exercise behavior. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, Vol. 42, Issue.1, p.113.
• Dawer P.W. and Pangraz, R.P. (1975). Dynamic Physical Education For Elementary School Children. 4 th Edition, Washington, USA.
• Demir, C. ve Demir, N. (2007). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler İle Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama. Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36-48.
• Eisenhauer, B.W., Krannich, R.S. and Blahna, D.J. (2000). Attachments to Special Places on Public Lands : An Analysis of Activities, Reason for Attachments, and Community Connections. Society & Natural Resources, 13 : 421-441.
• Göktaş, Z. ve Çolak, M. (2006). Vergi Dairesi Başkanlığında Çalışan Personelin Boş Zamanlarını Değerlendirmesi Üzerine Bir Araştırma (Balıkesir Örneği). 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi.
• Günaydın, M., Demirel, Ö. ve Düzgüneş, E. (2012). Rekreasyonel Eğilimlerin Belirlenmesinde Üniversite Yerleşkelerinin Rolü: K.T.Ü. Kanuni Yerleşkesi (Trabzon) Örneği. I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, 12-15 Nisan, S:364-380, Antalya.
• Huang, C.Y. and Carleton, B. (2003). The relationships among leisure participation, leisure satisfaction, and life satisfaction of collegestudents in Taiwan, Journal of Exercise Science and Fitness, 1(2), p.129-132.
• Iwasaki, Y. and Mannell, R. (2000). Hierarchical dimensions of leisure stress coping. Leisure Sciences, 22(3), 163-181.
• Iwasaki, Y. and Schneider, I. E. (2003). Leisure, stress and coping: an evolving area of inquiry. Leisure Sciences, 25, 107-113.
• İskender, A., Avcı, C. ve Yaylı, A. (2015). Gençlerin serbest zaman değerlendirme aracı olarak rekreatif faaliyetlere katılım düzeylerinin belirlenmesi Journal of Recreation and Tourism Research. JRT2 (1), SSN:2348-5321 36-42 .
• Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon- Boş Zamanları Değerlendirme. Gazi Kitabevi. Ankara.
• Kır, İ. (2007). Yüksek Öğretim Gençliğinin Boş Zaman Etkinlikleri: Ksü Örneği. Kahra Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 307-328.
• Kiper, T. (2009). Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilim Ve Taleplerinin Belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 6(2):191-201.
• Mansuroğlu, S. (2002). Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Özellikleri ve Dış Mekân Rekreasyon Eğilimlerinin Belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1582, s;53-62.
• Mete, B. ve Ağaoğlu, S.A. (2003). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Kurupelil Kampüsü Akademik ve İdari Personelin Rekreatif Aktivitelere Katılım ve Bakış Açılarının incelenmesi", Beden Eğilimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi Bildiriler Kitabı, 5.42]-426, Ankara.
• Müderrisoğlu, H. ve Uzun, S. (2004). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Orman Fakültesi Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilimleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. A(2):108-121.
• Önder, S. (2003). Selçuk Üniversitesi Öğrencilerinin Eğilim Ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 17 (32):31-38.
• Özbaydar, S. (1983). İnsan Davranışlarının Sınırları ve Spor Psikolojisi. Altın Kitaplar Yayınevi, İstanbul, 50 s.
• Pehlivanoğlu, T. (1987). Belgrad Ormanı’nın Rekreasyon Potansiyeli ve Planlama İlkelerinin Tesbiti. Doktora Tezi, İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Pretty, G., Chipuer, H. and Bramston, B. (2003). Sense of place amongst adolescents and adults in two rural Australian towns: The discriminating features of place attachment, sense of community and place dependence in relation to place identity. Journal of Environmental Psychology, 23; 273–287.
• Pulur, A. (2003). Üniversitede Görev Yapan Öğretim Elemanları ve İdari Personellerin Boş Zamanlarının Sporla Değerlendirme Eğilimlerinin Araştırılması (Kırıkkale Örneği)". Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi Bildiriler Kitabı, s.427-432, Ankara.
• Rowland, M. (1996). Principles for Campus Landscape Planning. The Regents of the University of California, USA.
• Sabbağ, Ç. ve Aksoy, E. (2011). Üniversite Öğrencileri Ve Çalışanların Boş Zaman Etkinlikleri: Adıyaman Örneği Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Yıl: 3 Sayı: 4 2011-Bahar s. 10-23.
• Süzer, M. (1997). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal ve Ekonomik Özelliklerine Göre Boş Zaman Faaliyetlerini Değerlendirme Biçimleri (Pamukkale Üniversitesi Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tekin, M., Yıldız, M., Akyüz, M. ve Uğur, O.A. (2007). Karaman Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumunda Kalan Üniversite Öğrencilerinin Rekreatif Etkinliklere Katılım ve Beklentilerinin İncelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1): 121-135.
• Tel, M. ve Köksalan, B. (2008). Öğretim Üyelerinin Spor Etkinliklerinin Sosyolojik Olarak İncelenmesi (Doğu Anadolu Örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 261–278.
• Tunçkol, H.M. ve Çumralıgil, B. (2005). Selçuk Üniversitesindeki Akademik Personelin Rekreasyon Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(4), 45-51.
• Uzun, G, ve Altunkasa, M. F. (1991). Rekreasyonel Planlamada Arz ve Talep. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Genel Yayın No: 6, Yardımcı Ders Kitapları Yayın No: 1, Adana.
• Yerlisu Lapa, T. ve Ardahan, F. (2009). Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Etkinliklerine Katılım Nedenleri ve Değerlendirme Biçimleri. Spor Bilimleri Dergisi. (Hacettepe J. of Sport Sciences) 2009, 20 (4), 132–144.
• Yetiş, Ü. (2008). Kamu Kuruluşlarında çalışan Devlet Memurlarının Boş zaman Faaliyetlerini Değerlendirme Alışkanlıkları (Tugsaş Örnegi). Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(2), 34-45.
• Wells, M. and Merriman, T. (2002). The outdoors and the classroom. Parks and Recreation, Vol. 37, Issue.3, p. 94-100.