REPRESENTATION AND PARTICIPATION IN LOCAL POLITICS: WOMAN ACTORS

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 2, 463 - 480, 01.04.2018

Tülay Oruç Erdal Bayrakçı

Öz

In local politics; representation describes how some individuals stand in for others or a group of others, for a certain time period. The political idea of representation is based on the idea that some person or institutionacts on behalf of the people, by representing their beliefs, attitudes and perspectives. The motivation of employees and local people is provided with everyone's active participation in local politics. Participation and representation of women in local governments, in the modern era are under-represented in contrastto men. The existence of that male-dominated society cause to be under-representation of women in local government in most countries, worldwide. In theory, the right to stand for elections, to become a candidate and to get elected, is based on the right to vote. The reality is, however, that women's right to vote remains restricted: principally because the only candidatets to vote for are mostly male. Women’s representation in government is necessary to solve the social problems because they are tending to advance it. Women’s role in local government is also very important because they play important roles in campaigning and mobilizing support for their parties. Without the active participation of women and the in corporation of women’s perspective at all levels of decision-making, the goals of equality, development and peace cannot be achieved

Anahtar Kelimeler

Local Politics, Local Representation, Local Participation, Woman Actors, Local Governments

Yerel Siyasette Temsil ve Katılım: Kadın Aktörler

Öz

Yerel siyasette temsil kavramı, halk gibi düşünen ve halkın içinden olan küçük bir kesimin halk adına karar alabilmesidir. Yerel siyasette katılım, yerel yönetimlerde herkesin etkin katılımı sayesinde hem çalışanların hem de yerel halkın motivasyonu sağlanmaktadır. Kadın aktörlerin yerel yönetimlere katılımı ve temsili, kadınların siyasal sistemle yeterince bağ kuramadığını göstermektedir. Erkek egemen bir topluma sahip olmamız, siyaset erkek işidir gibi kalıp düşünceler içerisinde kadınların siyasete katılımının dünden bugüne yeterince temsil edilemediğini ve katılımının dünya ortalamalarının oldukça altında olduğunu görmekteyiz. Kadınlar siyasal anlamda yeterince temsil edilmemektedir. Sadece seçim zamanı sandık başında kullanılan oy’un katılım olarak görülmesi yeterli değildir. Kadınlar siyasetten dışlanmamalı hatta teşvik edilmelidir. Siyasette kadın katılımı, kadın sorunlarının çözümü için gereklidir. Yerel yönetimler halkın yönetime katılma noktasında önemli bir role sahiptir. Çünkü vatandaşlar için daha kolay erişilebilir olduğundan öncelikle yerel düzeyde kadınların yeterince temsil edilmesi gerekmektedir. Kadınların siyasette eksik temsili önemli bir sorundur ve giderilmelidir. Yerel yönetimlerde kadın temsilinin yetersizliği, kadın ve erkek eşitliğini sağlayacak siyasal katılım süreçlerinin desteklenmesiyle giderilebilir

Anahtar Kelimeler

Yerel Yönetimler Yerel Siyaset, Yerel Temsil, Yerel Katılım, Kadın Aktörler

Kaynakça

• Ağırbaş, E. D. (2008). Avrupa Birliği ve Türkiye’de Alan Kullanım Kararlarında Yerel Yönetimlerin Rolü: Gaziemir Örneği. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. (s.1-201).
• Akdoğan, Y. (2008). Yerel Siyaset-Kavramlar.İstanbul, Okutan Yayıncılık 1. Baskı
• Alkan, A. (2004). Yerel Siyaset Kadınlar İçin Neden Önemli? Birikim, Sayı 179, (s.1-8).
• Alkan, H. ve Çiftçioğlu, H. (2007). Yerel Siyasette Belediye Meclisi ve Siyasi Parti Örgütleri: Göksun Örneği. Kocaeli Üniversitesi, Sosyal BilimlerEnstitüsü Dergisi (14)/2: (s.1-27).
• Arslan, A. (2004).Türk Siyasi Elitleri Arasında Kadının Temsili. Kadın Çalışmalarında Disiplinlerarası Buluşma Sempozyumu. (s.103-120).
• Ayata, A. G. (1998). 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler “Laiklik, Güç veKatılım Üçgeninde Türkiye’de Kadın ve Siyaset”.İstanbul, Tarih Vakfı Yayınları. BirinciBasım
• Aydın, A. H. (2008). Bir “Yerel Yönetim” olan “Özel İdare”nin “Genel Meclisi”. Yerel Siyaset Dergisi, Eylül, Sayı 33, (s.5-7).
• Baltacı, C. ve Eser, B. ve Tekin, N. (2009). Tarihsel Süreç İçindeTürkiye’de Kadınların Siyasal Haklarını Elde Etmesi Ve SiyaseteKatılımı. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF, Kamu Yönetimi Bölümü. (s.1-22).
• Başaran, İ. (2008). Kent ve Yerel Yönetim. İstanbul, Okutan Yayıncılık, 1.Baskı
• Bulut, Y. ve Tanıyıcı, Ş. (2008). Türkiye’de Belediye MeclisÜyelerinin Temsil Ediciliği: Erzincan Örneği. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal BilimlerDergisi, Sayı 21. (s.171-194).
• Çadır, M. (2011). Kadının Siyasal Yaşama Katılmasında Siyasi Parti Kadın Kollarının Rolü (TBMM’de Grubu Bulunan Siyasi Partiler Bağlamında Ankara İli Örneği). T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, Afşaroğlu Matbaası, Ankara, (s.1-190).
• Çağlar, O. N. (2011). Kadının Siyasal Yaşama Katılımı ve KotaUygulamaları. Süleyman Demirel Üniversitesi, Vizyoner Dergisi C.3,S.4, (s.56-79).
• Çelik, A. (2008). Yerel Temsil Açısından Yerel Seçilmişler Üzerine BirAraştırma: Bingöl İl Merkezi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 17, Sayı 1, (s.5-18).
• Çelik, A. ve Uluç, A. V. (2009). Yerel Siyasette Temsil Üzerine Bir Çalışma: Şanlıurfa Örneği. İstanbul Üniversitesi Siyasal BilgilerFakültesiDergisi No:41 (s.215-231).
• Çelikcan, S. (2010). Yerel Siyasetin Dinamikleri: Mersin Örneğinde Katı Atık Sorunu. Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. (s.1-111).
• Çiftçioğlu, H. (2006). Yerel Siyaset Göksun Örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. (s.1-135).
• Çitci, O. (1989). Yerel Yönetimlerde Temsil. Türkiye ve Orta Doğu Ammeİdaresi Enstitüsü Yayınları No. 226. Üçbilek Matbaası, Ankara
• Çitci, O. (1996). Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 6, (s.5-14).
• Demir, O. (2008). Yerel Siyasette Katılımcılık ve Kalkınma (Türkiye’de Yerel Gündem 21 Örneği). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek LisansTezi. (s.1-132).
• Erbay, E. ve Tuncay, T. (2006). Sosyal Hizmet Bakışıyla Kadın İstihdamı. Toplum ve Sosyal Hizmet. Cilt 17, Sayı 2, (s.25-40).
• Eryılmaz, B. (2000). Kamu Yönetimi.İstanbul, Erkam Matbaası
• Geçgin, E. (2009). Türkiye’de Kadınların Siyasal Katılımı: Ankara’da AKP’live CHP’li Kadın Karşılaştırması.VI. Ulusal Sosyoloji Kongresi, ToplumsalDönüşümler ve Sosyolojik Yaklaşımlar, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.(s.623-651).
• Genç, F. N. ÖzoğuzB. ve Yılmaz, M. (2011). YönetişimYaklaşımı ve Farklı Katılım Yöntemleri.Kent Konseyleri SempozyumuBildiri Kitabı, BursaKent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi-1, Birinci Baskı, (s.95-113).
• Gökçimen, S. (2008). Ülkemizde Kadınların Siyasal Hayata KatılımMücadelesi. Yasama Dergisi, Sayı 10 (s.1-59).
• Görmez, K. ve Uçar Altınışık, H. (2011). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı, Bursa Kent KonseyiBilimsel Yayınlar Dizisi-1, Birinci Baskı, (s.31-51).
• Henden, H.B. (2005). Katılımcı Yerel Yönetim Anlayışında E-BelediyeciliğinYeri ve Önemi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 1303-5134 (s.1-13).
• Kandemir, H. (2010). Yerel Siyaset ve Kalkınma İlişkisinin Analizi: Isparta Örneği.Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, ÇalışmaEkonomi ve Endüstriyel İlişkiler Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. (s.1-109).
• Kaypak, Ş. (2011). Katılımcı Yönetim Mekanizması Olarak Kent Konseyleri. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı, Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi-1, Birinci Baskı, (s.134-158).
• Kentleşme Şurası. (2009). Yerel Yönetimler, Katılımcılık ve Kentsel Komisyon Raporu. TC. Bayındır ve İskan Bakanlığı. (s.-1-112).
• Kestellioğlu, G. (2011). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri:Kahramanmaraş Örneği.Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı, Bursa Kent Konseyi BilimselYayınlar Dizisi-1, Birinci Baskı, (s.52-74).
• Kırkpınar, L. (1998). 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler. “Türkiye’de Toplumsal Değişme Sürecinde Kadın”.İstanbul, Tarih Vakfı Yayınları. Birinci Basım
• Koçak, H. ve Tolanlar, M. (2009). 29 Mart 2009 Yerel Seçim Sonuçları Bağlamında Değişen Kentsel Siyasal Davranışlar (Afyonkarahisar ve Aydın Örnekleri). Aydın, VI. Ulusal Sosyoloji Kongresi “Toplumsal Dönüşümler ve Sosyolojik Yaklaşımlar”, Adnan Menderes Üniversitesi
• Koçak, S. Y. ve Ekşi, A. (2010). Katılımcılık ve Demokrasi Perspektifinden Türkiye’de Yerel Yönetimler. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi,Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 21, (s.295-307).
• Memiş, L. Cebeci, E. ve Öztürk, N. (2011). Türkiye’de Büyükşehir ve İl Merkezi Düzeyinde Bulunan Kent Konseyleri Web Sayfalarının “Katılım” Bağlamında Değerlendirilmesi. KentKonseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı, Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi-1, Birinci Baskı, (s.219-240).
• Oktay, Tarkan. (2013). Belediye Meclisleri Komisyonlarında Kadın Temsili: Bölgesel Bir Analiz. 11th International Conference on Knowledge, Economoy and Mangament (ICKEM), (s.965-997).
• Özkiraz, A. ve Zeren, H. E. (2009). Yerel Yönetimlerde Halk Katılımı Tokat İl Merkezinde Uygulamalı Bir Çalışma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2. (s.229-247).
• Pektaş, E. K. ve Akın, F. (2010). Avrupa Kentsel ŞartlarıPerspektifinde Bir Kentli Hakkı Olarak “Katılım Hakkı” ve Türkiye. AfyonKocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi C.XII ,S.II, (s.23-49).
• Phıllıps, A. (1995). Demokrasinin Cinsiyeti. İstanbul, Metis Yayınları, 1.Basım (Çev:Alev Türker)
• Pustu, Y. (2005). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Sayıştay Dergisi, Sayı 57, (s.121-134).
• T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. Politika Dokümanı Yetki ve Karar Alma Sürecinde Kadın. (s. 1-28).
• Tekeli, Ş. (1982). Türk Toplumunda Kadın. “Türkiye’de Kadının Siyasal Hayattaki Yeri”.İstanbul, Araştırma, Eğitim, Ekin Yayınları. 2.Basım
• Tekin, N. (2009). Ev Kadınları ve Çalışan Kadınlar Arasında Siyasal Davranış Farklılıkları: Isparta Örnek Olay Araştırması. Süleyman Demirel ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, (s.1-137).
• Toksabay Esen, A. ve Memişoğlu O. (2007). Siyasetin Cinsiyeti. Politika Notu. (s. 1-18).
• Türeli, N. ve Çağlar, N. (2010). Yerel Yönetimlerde Kadın Temsili-Isparta İli Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi, Vizyoner Dergisi, C.2, S.1, (s.16-40).
• TUİK. (2018). Yerel yönetimlerde Erkek ve Kadın Oranı, 1999, 2004, 2009, 2014.www.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi: 08.01.2018).
• Usta, S. (2011). Katılımcı Demokrasi Perspektifinde Kent Konseyleri ve Sivil Toplum Kuruluşları İlişkisi: Sakarya Örneği. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı, Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi-1, Birinci Baskı, (s. 201-218).
• Yıldırım, U. ve Öner, Ş. ve Aksu, H. ve Tatlı, M. (2011).YerelTemsil ve Katılım Bağlamında Belediye Meclisleri: Kahramanmaraş ve Sivas Örnekleri.Mustafa Kemal Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü, Clt:8, Sayı15. (s.507-530).