Resistance in Group Counseling: Prevention and Intervention Methods

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 13, 991 - 1016, 29.12.2017

Levent Yaycı

https://doi.org/10.26466/opus.332817

Cited By: 1

Öz

Group
counseling is a process of interaction which aims to create changes in members’
emotions, ways of thinking and behavior through group experience. In this
process, members learn more effective strategies that will help them cope with
their problems, gain effective life skills in preventing and eliminating acute
and chronic stressors resulting from daily life. In group counseling, while there
are factors preventing the members from reaching their behavioral goals and resulting
from the structure, rules and applied theoretical approach of the group and the
style of the leader, there are also factors originating from the members themselves.
Probably, the most important one of these factors is the fact that members do
not disclose them selves honestly. Resistance is a factor that prevents
self-disclosure, reaching behavioral goals and contributing to the group. In this
study, the concept of resistance and the reasons for resistance in group counseling
have been discussed, and in the light of the relevant literature, the resistance
prevention and intervention methods have been emphasized.

Anahtar Kelimeler

Group counseling, resistance, self-disclosure

Grupla Psikolojik Danışmada Direnç: Önleme ve Müdahale Yolları

Öz

Grupla psikolojik danışma, grup
yaşantısı aracılığıyla üyelerin duygu, düşünce ve davranış tarzlarında  değişiklikler sağlanmaya çalışıldığı bir
süreçtir. Bu süreçte üyeler problemleri ile başa çıkmada yardımcı olabilecek
daha etkili stratejileri öğrenmekte, gündelik yaşamın getirdiği akut ve kronik
stresörleri önleme ve ortadan kaldırmada etkili yaşam  becerileri 
kazanmaktadırlar. Grupla danışmada üyelerin davranışsal amaçlarına
ulaşabilmelerini engelleyen, grubun yapısından, kurallarından, yürütülen kuramsal
yaklaşımdan ve liderin tarzından kaynaklanan etkenler olduğu gibi üyelerin
kendilerinden kaynaklanan etkenler de bulunmaktadır. Bu etkenlerden belki de en
önemlisi üyelerin dürüst bir şekilde kendilerini açmamalarıdır. Direnç kendini
açmayı, davranışsal amaçlara ulaşmayı ve gruba katkı sağlamayı engelleyen bir
faktördür. Bu çalışmada grupla psikolojik danışmada direnç kavramı ve direncin
nedenleri tartışılmış ve ilgili literatür ışığında direnci önleme ve oluşan
dirence müdahale etme yolları üzerinde durulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Grupla psikolojik danışma, direnç, kendini açma

Kaynakça

• Abraham, P.P., Lepisto, B.L., & Schultz, L. (1995). Adolescents’perceptions ofprocess and specialty group therapy. Psychotherapy, 32, 70-76.
• Bernard, J.M., & Goodyear, R.K. (2004). Fundamentals of Clinical Supervision (3rd. ed.) MA: Pearson.
• Beutler, L.E., Moleiro, C., & Talibi, H. (2002). Resistance in psychotherapy: What conclusions are supported by research. Journal of Clinical Psychology, 58 (2), 207- 217.
• Bozkurt, E. (2014). Psikanaliz. Psikolojik Danışma Kuramları içinde (Ed. A. Akın ve R. Şahin). İstanbul: Lisans Yayıncılık.
• Burger, J. M. (2006). Kişilik: Psikoloji Biliminin İnsan Doğasına Dair Söyledikleri. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Canel-Çınarbaş, D. (2015). Kişilerarası süreç grupları: Etkinliği, evreleri, etik kaideleri ve Türkiye kültürüne uygunluğu. Türk Psikoloji Yazıları, 18 (36), 73-80.
• Corey, MS., & Corey, G. (2006). Groups: process and practice. Belmont, CA: Thomson Brokks/Col.
• Corey, G. (2008). Psikolojik Danışma Kuram ve Uygulamaları (Çev: T. Ergene). Ankara: Mentis Yayıncılık (Orijinal eser: 2005).
• Corey, M.S., Corey, G., & Corey, C. (2010). Groups: Process and Practice (8th ed.). CA: Brooks/Cole.
• Çakır, S.G. (2016a). Psikolojik Danışma Gruplarında Etkinliklerin Kullanımı. Grupla Psikolojik Danışma içinde (Ed: A. Demir ve S. Koydemir). (7. Baskı) Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Çakır, S.G. (2016b). Grup Çeşitleri. Grupla Psikolojik Danışma içinde (Ed: A. Demir ve S. Koydemir). (7. Baskı) Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Daş, C. (2006). Bütünleşmek ve Büyümek, Gestalt Terapi Yaklaşımı. Ankara: Hyb Yayıncılık.
• DeLucia-Waack, J.L. (1997). The importance of processing activities, exercises and events to group work practitioners. Journal of Specialists in Group Work, 22, 82-84.
• Dugas, M. (2003). Group cognitive-behavioral therapy for generalized anxiety disorder treat¬ment outcome and long-term follow-up. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 71(4), 821-825.
• Engle, D.E., & Arkowitz, H. (2006) Ambivalence in Psychotherapy: Facilitating Readiness to Change. New York, Guilford Press.
• Fehr, S. S. (2003). Introduction to Group Therapy: A practical Guide (2nd ed.). New York: Haworth Press.
• Geçtan, E. (2000). Psikanaliz ve Sonrası. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Gibson, R.L., & Mitchell, M.H. (1981). Introduction to Guidance, New York: MacMillan.
• Gizir, C.A. (2016). Grupla Psikolojik Danışma ve Etik. Grupla Psikolojik Danışma içinde (Ed: A. Demir ve S. Koydemir). (7. Baskı) Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Hackey, H., & Cormier, S. (2008). Psikolojik Danışma İlke ve Teknikleri: Psikolojik Yardım Süreci El Kitabı (Çev: T. Ergene ve S. Aydemir Sevim). Ankara: Mentis Yayıncılık. (Orijinal eser 2005 yılında basılmıştır).
• Haugaard, C., & Sandberg , K. (2008). Resistance in cognitive therapy: an analysis of paradigm and contemporary practice. Nord Psychol, 60, 24-42.
• Hergenhahn, B.R., & Olson, M.H. (2005). An introduction to theories of learning. (7th ed.) USA:Pearson Education International.
• Holcomb-McCoy, C., & Moore-Thomas, C. (2011). Multicultural Issues in Group Work. B. T. Erford, (Ed.), Group work: Process and applications içinde (39-51). New Jersey: Pearson.
• Ismail, R, Aljunid, A.S, Latip, K.A., & Puteh, S.E.V. (2010). Effectiveness of group counseling in smoking cessation program amongst adolescent smokers in Malaysia Medical Journal of Indonesia, 19 (4), 273-279.
• Jacobs, E., Harvill, R., & Masson, R. (1988). Growp Counseling Strategies and Skills. Pacific Groverooks/Cole Comp.
• Kalı-Soyer, M. (2015). Görsel okuryazarlık, psikolojik danışma ve fototerapi: Bir örnek uygulama. Eğitim ve Bilim, 40 (181), 231-240.
• Karaırmak, Ö.,& Güloğlu, B. (2012) Metafor: Danışan ve psikolojik danışman arasındaki köprü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (37), 132-135.
• Karataş, Z. (2008). Bilişsel davranışsal teknikler ile psikodrama teknikleri kullanılarak yapılan grupla psikolojik danışma uygulamalarının ergenlerde saldırganlığı azaltmadaki etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Mersin Üniversitesi, Sos¬yal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Koydemir, S. (2016a). Grubun Yapısı ve Doğası. Grupla Psikolojik Danışma içinde (Ed: A. Demir ve S. Koydemir). (7. Baskı) Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Koydemir, S. (2016b). Psikolojik Danışma Gruplarında Geçiş Aşaması. Grupla Psikolojik Danışma içinde (Ed: A. Demir ve S. Koydemir). (7. Baskı) Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Miller, W.R., & Rollnick, S. (2009). Motivational Interviewing: Preparing People for Change. New York, GuilfordPress.
• Naar, R. (2007). Grup Psikoterapisine İlk Adım. (2. Baskı) Ankara: İmge Yayınevi.
• Ohlsen, M., Home, A.M., & Lawe, C.F. (1988). Group Counseling (2nd ed.). New York: Holt.
• Ormont, L.R. (1992). The Group Therapy Experience: From Theory To Practice. New York: St. Martin’s.
• Öztürk, O. (1985). Psikanaliz ve Psikoterapi. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Perls, F. S. (1992). Gestalt Therapy Verbatim. Gouldsboro, ME.: Gestalt Journal Press.
• Rutan, J. S., & Stone, W. N. (1993). Psychodynamic Group Psychotherapy. New York: Guilford.
• Sargın, N., & Çetinkaya, B. (2010). Akran baskısını azaltmada grupla psikolojik danışmanın etkililiği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 185-192.
• Sarı, E. (2014). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi. Ankara: Vize Yayıncılık.
• Smead-Morganett, R. (2005). Yaşam becerileri: Ergenler için grupla psikolojik danışma uygulamaları (Çev.S.Güçray, A.Kaya ve M.Saçkes). Ankara: Pegema Yayıncılık (Orijinal eser: 1990).
• Sohrabi, R., Mohammadi, A., & Aghdam, G.A. (2013). Effectiveness of group counseling with problem solving approach on educational self-efficacy improving. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 84 (9),1782-1784.
• Terbaş, Ö. (2005). Joseph K.`nin Direnci. İmago Dergisi.
• Toeeland, R., & Siporin, M. (1986). When to recommend group treatment: A review of the clinical and the research literature. International Journal of Group Psychotherapy, 36, 171-201.
• Towesend, E. (2013). The Effectiveness of Group Counseling on the SelfEsteem of Adolescent Girls. Counselor Education Master's Theses. The College at Brockport: State University of New York: New York.
• Trotzer, J.P. (2004). Conducting a Group: Guidelines for Choosing and Using Activities. Handbook of Group Counseling and Psychotherapy. (DeLucia Waack, J. L., Gerrity, D. A., Kalodner, C. R., Riva, M. T. (Ed), USA: Sage Publications.
• Tuna, M.E. (2016). Psikolojik Danışma Gruplarının Mantıksal Çerçevesi. Grupla Psikolojik Danışma içinde. (Ed: Ayhan Demir ve Selda Koydemir) (7. Baskı) Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Türküm, S., & Akdoğan, R. (2007). Grupla psikolojik danışmada bir profesyonel ve bir birey olarak lider. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (27), 123-137.
• Umucu, E., & Voltan-Acar, N. (2011). Psikolojik danışma sürecinde direnç öğesi olan kültürel etmenlere psikolojik danışmanın müdahalesi. Ege Eğitim Dergisi, 12 (1), 99-113.
• Üzar-Özçetin, Y.S., & Yalçın, İ. (2015). Grupla psikolojik danışma sürecinde bir risk alanı: Sınır aşımları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (43) 128-136.
• Voltan-Acar, N. (2004). Grupla Psikolojik Danışma Alıştırmalar-Deneyler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Voltan-Acar, N. (2012). Grupla Psikolojik Danışma İlke ve Teknikleri (Geliştirilmiş 9. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Voltan-Acar, N. (2015). Yeniden Terapötik İletişim. (12. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Weiser, J. (2002). Photo therapy techniques-exploring the secrets of personal snapshots and family albums’. Journal of Child and Family, 16-25.
• Westra, H. (2004). Managing resistance in cognitive behavioural therapy: The application of motivational interviewing in mixed anxiety and depression. Cogn Behav Ther, 33, 161-175.
• Yalom, I. D. (2002). Grup psikoterapisinin teori ve pratiği. (Çev: A. Tangör ve Ö. Karaçam). İstanbul: Kabalcı (Orijinal eser: 1995).
• Yalom, I. D., & Leszcz, M. (2005). The theory and practice of group psychotherapy (5. baskı). New York: Basic Books.
• Yazgan İnanç, B., & Yerlikaya, E.E. (2012). Kişilik Kuramları. Ankara: Pegem Akademi.
• Yıldırım, T. (2012). Grupla psikolojik danışmada duyamadığımız ses: Suskunluk. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (1), 119-134.
• Yıldırım, T., & Durmuş E. (2015). Grupla psikolojik danışmada yeni bir alıştırma: ‘Ağlama Duvarı’. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (3), 17-32.