Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Organizational Communication: An Assessment in Terms of Place and Priority in Educational Institutions

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 13, 854 - 870, 29.12.2017
https://doi.org/10.26466/opus.350484

Öz

Nowadays communication has an
important place in education organizations as well as in every field of life.The
objective of this research is to give information about the place and
importance of the educational institution in organizational communication and
to shed light on today 's education practices from the results of the research
related to the subject. Within the scope of this aim, "communication"
and "organizational communication" were scanned in the library and
internet environment. The articles, theses, and books that were found to be
suitable for this screening purpose were examined. At the end of the research
using descriptive analysis; it has been seen that in the realization of
organizational communication, organizational communication has an important
effect in gathering the information required in the decision phase within the
organization and in the effective implementation of the decisions taken.

Kaynakça

  • Açıkalın, Aytaç (1998). Okul yöneticiliği. Ankara. Pegem Yayıncılık.
  • Akıncı, Z. B. (1998). Kurum kültürü ve örgütsel iletişim, Ankara: İletişim Yayınları.
  • Aydın, M. (1994). Eğitim yönetimi, 4. Baskı, Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
  • Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2004). Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: Akademik örgütler için bir alan araştırması. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 7, ss. 4-12.
  • Bayraktutan, Ş. (2008). İlköğretim okullarında sınıf içi iletişimin öğrenci okul başarısına etkisi (İstanbul ili Kartal ilçesi örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Bozgeyikli, H., Toprak, E. ve Derin, S. (2016). Öğretmen adaylarının mesleki değer algılarının sıralama yargılarıyla ölçeklenmesi, Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 5(11), ss. 204-225.
  • Budak, G. ve Budak, G. (2004). İşletme yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış, Ankara: Pegem Yayınları.
  • Çetinkaya, Yıldız, E. ve Toprak, E. (2016). Psikolojik danışman adaylarının empatik eğilim, utangaçlık, olumsuz değerlendirilme korkusu ve sosyal beceri düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi, Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, Sayı VI(2), ss. 513-530.
  • Dökmen, Ü.(1994). İletişim çatışmaları ve empati, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Durğun, S. (2006).Örgüt kültürü ve örgütsel iletişim, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 3(2), ss. 112- 132.
  • Durmaz, M. (2004). Kişiler arası iletişim ve motivasyon, İzmir: Ege Üniversitesi Basım Evi.
  • Ekinci, Kadir (2006). Örgütsel iletişim ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Gökçe, O. (2006). İletişim bilimine giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Güney, S. (2012). Örgütsel davranış. 2. Basım. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
  • Gürsel, M. (2006a). Eğitimde yönetim ve sisteme ilişkin çeşitlemeler, Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Gürsel, M. (2006b). Okul yönetimi (6. Baskı). Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Gürses, Y. (2006). Eğitim örgütlerinde yöneticilerin etkili iletişim kurma becerilerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma (Kütahya merkez ilçe örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
  • Gürüz, D. ve Gürel, E. (2006). Yönetim ve organizasyon. Ankara: Nobel Yayın.
  • Ilgar, L. (1996). Eğitim yönetimi, okul yönetimi, sınıf yönetimi, İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Karagöz, S. (2016). Cumhuriyet öncesi dönem Türkiye’ye psikolojik testlerin girişi üzerine bir inceleme. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(10), 271-285.
  • Karagöz, S. ve Duman, T. (2014). 1908-1928 yılları arası süreli yayınlarda yer alan eğitim görüşleri ve öneriler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(35), 576-594.
  • Karagöz, S. (2014). Çağdaş Pedagojik Anlayışa Uygun Üç Düşünür ve Üç Yazı (1910-1919):( Sâtı Bey, İsmail Hakkı (Baltacıoğlu), Halil Fikret (Kanat)), OPUS - Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi, 4(7), 83-99.
  • Kurudayıoğlu, M. ve Deniz, K. (2001). İletişim. Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • Mc Donald, J. ve Taner, S. (1999). Başarılı iletişim. (Çeviren: Emel Köymen).İstanbul: Dünya Yayıncılık.
  • Oskay, Ü. (2011). İletişimin A B C’si, İstanbul: Der Yayınları.
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Gümüş, M. (2008). Örgütlerde iletişim. İstanbul: Arıkan Yayıncılık.
  • Şişman, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Taymaz, H. (2003). Okul yönetimi, Ankara: Pegem Yayınları.
  • Toprak E., Bozgeyikli, H. (2011). Öğretmen adaylarının sosyal sermaye düzeylerinin karşılaştırmalı incelenmesi (Erciyes üniversitesi örneği), Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31(2), 125-147.
  • Toprak E., Yakar L. (2017). SBS 2011 Türkçe alt testindeki maddelerin değişen madde fonksiyonu açısından farklı yöntemlerle incelenmesi, International Journal Of Eurasia Social Sciences,.8(26), 220-231.
  • Tunç, R. (2015). Okul yöneticilerinin iletişim yeterliliklerinin öğretmenlerin stres düzeyleri üzerindeki etkilerinin incelenmesi (Trabzon Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Avrasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
  • Tutar, H. (2003). Genel iletişim kavramlar ve modeller. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tutar, H. (2003). Örgütsel iletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Tutar, H. (2006). Sanal ofislerde koordinasyon ve iletişim: Teorik bir çerçeve, Gazi Üniversitesi, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 2, 20-28.
  • Ural, E. G. (2001). Kurum içi iletişim sürecinde etkin iletişim aracı olarak intranet, Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı:1, 105-113.
  • Uztuğ, F. (2009). Halkla ilişkiler ve iletişim. Eskişehir: Web-Ofset Tesisleri.
  • Vural, İ. K. (2012). Medya ve iletişim. Ed: Halil İbrahim Gürcan, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Örgütsel İletişim: Eğitim Kurumlarındaki Yeri ve Önemi Açısından Bir Değerlendirme

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 13, 854 - 870, 29.12.2017
https://doi.org/10.26466/opus.350484

Öz

Günümüzde iletişim hayatın her
alanında olduğu gibi eğitim örgütlerinde de önemli bir yere sahip. Bu
araştırmanın amacı örgütsel iletişim konusunu eğitim kurul yeri ve önemi
hakkında bilgi vermek, konuya ilişkin araştırma sonuçlarından hareketle günümüz
eğitim uygulamalarına ışık tutmaktır. Bu amaç çerçevesinde kütüphane ve
internet ortamında “iletişim”, “örgütsel iletişim” anahtar kavramlarıyla
taramalar yapılmıştır. Bu tarama sonucu amaca uygun bulunan makale, tez ve
kitaplar incelenmiştir. Betimsel analizin kullanıldığı araştırma sonunda;
örgütsel iletişimin örgütün amaçlarının gerçekleştirilmesinde, kurum içinde
karar aşamasında gerekli olan bilgilerin toplanması ve alınan kararların etkili
bir şekilde uygulanmasında önemli bir etkiye sahip olduğu görülmüştür. 

Kaynakça

  • Açıkalın, Aytaç (1998). Okul yöneticiliği. Ankara. Pegem Yayıncılık.
  • Akıncı, Z. B. (1998). Kurum kültürü ve örgütsel iletişim, Ankara: İletişim Yayınları.
  • Aydın, M. (1994). Eğitim yönetimi, 4. Baskı, Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
  • Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2004). Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: Akademik örgütler için bir alan araştırması. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 7, ss. 4-12.
  • Bayraktutan, Ş. (2008). İlköğretim okullarında sınıf içi iletişimin öğrenci okul başarısına etkisi (İstanbul ili Kartal ilçesi örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Bozgeyikli, H., Toprak, E. ve Derin, S. (2016). Öğretmen adaylarının mesleki değer algılarının sıralama yargılarıyla ölçeklenmesi, Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 5(11), ss. 204-225.
  • Budak, G. ve Budak, G. (2004). İşletme yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış, Ankara: Pegem Yayınları.
  • Çetinkaya, Yıldız, E. ve Toprak, E. (2016). Psikolojik danışman adaylarının empatik eğilim, utangaçlık, olumsuz değerlendirilme korkusu ve sosyal beceri düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi, Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, Sayı VI(2), ss. 513-530.
  • Dökmen, Ü.(1994). İletişim çatışmaları ve empati, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Durğun, S. (2006).Örgüt kültürü ve örgütsel iletişim, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 3(2), ss. 112- 132.
  • Durmaz, M. (2004). Kişiler arası iletişim ve motivasyon, İzmir: Ege Üniversitesi Basım Evi.
  • Ekinci, Kadir (2006). Örgütsel iletişim ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Gökçe, O. (2006). İletişim bilimine giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Güney, S. (2012). Örgütsel davranış. 2. Basım. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
  • Gürsel, M. (2006a). Eğitimde yönetim ve sisteme ilişkin çeşitlemeler, Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Gürsel, M. (2006b). Okul yönetimi (6. Baskı). Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Gürses, Y. (2006). Eğitim örgütlerinde yöneticilerin etkili iletişim kurma becerilerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma (Kütahya merkez ilçe örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
  • Gürüz, D. ve Gürel, E. (2006). Yönetim ve organizasyon. Ankara: Nobel Yayın.
  • Ilgar, L. (1996). Eğitim yönetimi, okul yönetimi, sınıf yönetimi, İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Karagöz, S. (2016). Cumhuriyet öncesi dönem Türkiye’ye psikolojik testlerin girişi üzerine bir inceleme. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(10), 271-285.
  • Karagöz, S. ve Duman, T. (2014). 1908-1928 yılları arası süreli yayınlarda yer alan eğitim görüşleri ve öneriler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(35), 576-594.
  • Karagöz, S. (2014). Çağdaş Pedagojik Anlayışa Uygun Üç Düşünür ve Üç Yazı (1910-1919):( Sâtı Bey, İsmail Hakkı (Baltacıoğlu), Halil Fikret (Kanat)), OPUS - Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi, 4(7), 83-99.
  • Kurudayıoğlu, M. ve Deniz, K. (2001). İletişim. Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • Mc Donald, J. ve Taner, S. (1999). Başarılı iletişim. (Çeviren: Emel Köymen).İstanbul: Dünya Yayıncılık.
  • Oskay, Ü. (2011). İletişimin A B C’si, İstanbul: Der Yayınları.
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Gümüş, M. (2008). Örgütlerde iletişim. İstanbul: Arıkan Yayıncılık.
  • Şişman, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Taymaz, H. (2003). Okul yönetimi, Ankara: Pegem Yayınları.
  • Toprak E., Bozgeyikli, H. (2011). Öğretmen adaylarının sosyal sermaye düzeylerinin karşılaştırmalı incelenmesi (Erciyes üniversitesi örneği), Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31(2), 125-147.
  • Toprak E., Yakar L. (2017). SBS 2011 Türkçe alt testindeki maddelerin değişen madde fonksiyonu açısından farklı yöntemlerle incelenmesi, International Journal Of Eurasia Social Sciences,.8(26), 220-231.
  • Tunç, R. (2015). Okul yöneticilerinin iletişim yeterliliklerinin öğretmenlerin stres düzeyleri üzerindeki etkilerinin incelenmesi (Trabzon Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Avrasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
  • Tutar, H. (2003). Genel iletişim kavramlar ve modeller. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tutar, H. (2003). Örgütsel iletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Tutar, H. (2006). Sanal ofislerde koordinasyon ve iletişim: Teorik bir çerçeve, Gazi Üniversitesi, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 2, 20-28.
  • Ural, E. G. (2001). Kurum içi iletişim sürecinde etkin iletişim aracı olarak intranet, Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı:1, 105-113.
  • Uztuğ, F. (2009). Halkla ilişkiler ve iletişim. Eskişehir: Web-Ofset Tesisleri.
  • Vural, İ. K. (2012). Medya ve iletişim. Ed: Halil İbrahim Gürcan, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Güçlü

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2017
Kabul Tarihi 6 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Güçlü, M. (2017). Organizational Communication: An Assessment in Terms of Place and Priority in Educational Institutions. OPUS International Journal of Society Researches, 7(13), 854-870. https://doi.org/10.26466/opus.350484