Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Disclosure of New Social Movements After 19th Century

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 14, 633 - 654, 25.04.2018
https://doi.org/10.26466/opus.411612

Öz

New Social Movements
emerged like a wave in 1960s and have sustained so far. New social movements
originated based on autonomy, cooperation and direct performance. Their main
objective is to establish a more democratic and equal world. In order to reach these
aims, a conscious struggle was conducted through various means. These movements
have consciously refused political party organization and taking over political
power.
The major objective of this study is to settle, by
comprehensive sociological methods, the purposes, patterns and causes for which
social revolutions break out based on the distinctions of the former and novel
paradigms such revolutions as well as explaining how these novel social
revolutions that involve high participation, grasp the authority without
modification and especially address changes in culture having an overwhelming
identity orientation have an active role in cultural transformation.   

Kaynakça

  • Abellan, J., Sequera, J. & Janoschka, M. (2012). Occupying the Ho-telmadrid: A laboratory for urban resistance. Social Movement Studies Journal, 11(3-4), 320-326.
  • Aktaş, M. (2012). Arap baharı (Arap baharı ve ortadoğu’da demokrasi sorunu). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Anduiza, E., Cristancho, C., & Sabucedo, J. M. (2014). Mobilization through online social networks: the political protest of the in-dignados in Spain. Information Communication and Society, 17(6), 750–764. https://doi.org/10.1080/1369118X.2013.808360
  • Babacan, M. E., Haşlak, İ. & Hira, İ. (2011). Sosyal medya ve arap baharı. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(2), 63-92.
  • Bayat, A. (2010). Life as politics: How ordinary people change Middle East, 1.Edition, Amsterdam, Amsterdam University Press, 5-147.
  • Bürkev, Y. & Özuğurlu, M. (2011). 21.Yüzyılda toplumsal hak mücadelelerinin sınıf içeriği, kuramsal ve tarihsel boyutlarıyla hak mücadeleleri I. Ed: Yalçın Bürkev vd., Ankara: Notabene Yayınları.
  • Campante, R. F. & Chor, D. (2012). Why was the Arap world poised for revolution? Schooling, economic opportunities, and the Arab Spring. Journal of Economic Perspectives, 26(2), 167-188.
  • Castaneda, E. (2012). The indignados of Spain: A Precedent to occupy wall street. Social Movement Studies Journal, 11(3-4), 309-319.
  • Chomsky, N. (2013). İşgal et (Sınıf savaşı, isyan ve baskı üzerine düşünceler), İstanbul: Agora kitaplık.
  • Cohen, J. (1999) “Strateji ya da kimlik: yeni teorik paradigmalar ve sosyal hareketler”, (Ed.) ÇAYIR, K., Yeni Sosyal Hareketler/Teorik Açılımlar. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Çayır, K. (1999). Toplumsal sahnenin yeni aktörleri: Yeni sosyal hareketler. Yeni Sosyal Hareketler Teorik Açılımlar (Yay. Haz. Kenan Çayır), İstanbul: Kaknüs Yayınları. s:13-33
  • Çetinkaya, Y. D. (2008). Toplumsal hareketler: Tarih, teori ve deneyi. İstanbul: İletişim Yayınları. 1. Baskı, 153.
  • Çubukçu, M. (2001). Yıkılsın bu düzen: Arap ayaklanmaları ve sonrası. İstanbul: İletişimYayınları, 89.
  • De Luca, K. & Peeples, M. J. (2002). From public sphere to public screen: Democracy, activism and the “violence” of seattle. Critical Studies in Media Communication, 19(2), 125-151.
  • Ghareeb, E. (2000). New media and the information revolution in the Arab world: An assessment. Middle East Journal, 54(3), 395-418.
  • Göle, N. (2012). Arap baharı(Ortadoğu’da demokrasi arayışı ve Türkiye Modeli), Ankara: Nobel yayınları, 1.Baskı, 108.
  • Johnston, H., Larana, E. & Gusfield, J. (1994). Identities, grievances and new social movements. Pp. 3–35 in New Social Movements, edited by Larana, Johnston, and Gusfield.
  • Morell, M. F. (2013). The Free culture and 15m movements in Spain: Composition, social networks and synergies. Social Movement Studies Journal, 13(3-4), 386-392.
  • Nizam, E. & Yurid, I. (2013). Arap baharı. Çeviri; Turan Kışlakçı, Mana Yayınları, 4.Baskı, 238.
  • Offe, C. (1985). New social movements: Challenging the boundaries of institutional politics. Social Research, 52(4), 817–868.
  • Sanlı, L. (2003). Türkiye’de toplumsal hareketler, Toplumsal Hareketler Konuşuyor, (Haz. Leyla Sanlı), İstanbul: Alan Yay.
  • Stepan, A., & Linz, J. J. (2013). Democratization theory and the “Arab Spring.” Journal of Democracy, 24(2), 15–30. https://doi.org/10.1353/jod.2013.0032
  • Tarrow, S. (1996). Power in movement, Cambridge University Press. New York.
  • Tekek, M. (2011). Sosyal medya ve arap baharı, Gazi Üniversitesi, Uluslararası ilişkiler Bölümü. ORSAM,
  • Tilly, C. (2008). Toplumsal hareketler 1768-2004, çev: Orhan Düz, İstanbul, Babil Yayınları, 1.Baskı, 24-238.
  • Touraine, A. (1999). Toplumdan toplumsal harekete, Yeni Sosyal Ha-reketler, (ed.) Kenan Çayır, İstanbul: Kaknüs Yayınları, 134.
  • Trudell, M. (2012). ABD’de işgal et hareketi ve sınıf politikası, İstanbul, Marx 21 Kitap Dizisi No.4, Yön Matbaacılık, 1.Baskı, 103-116.

19. Yüzyıl Sonrası Yeni Sosyal Hareketler

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 14, 633 - 654, 25.04.2018
https://doi.org/10.26466/opus.411612

Öz

Yeni Sosyal Hareketler, 1960'larda
önlenemez bir şekilde ortaya çıktı ve şimdiye kadar devam etti. Özerklik,
işbirliği ve doğrudan performansa dayalı yeni toplumsal hareketler olarak
varlık buldu. Temel amaçları daha demokratik ve eşit bir dünya kurmak olan yeni
sosyal hareketler, bu amaçlara ulaşmak için çeşitli yollarla bilinçli bir
mücadele yürütmüştür. Bu hareketler bilinçli olarak siyasi parti örgütlenmesini
reddettiler ve siyasal iktidarı ele geçirdiler. Bu çalışmanın temel amacı
kapsamlı toplumsal sosyolojik metotlarla, toplumsal devrimlerin ve bu türden
toplumsal devrimlerin nasıl ortaya çıktığıyla ilgili, eski ve yeni
paradigmaların ayrımlarına dayalı olarak ortaya çıktığı amaçlar, örüntüler ve
nedenleri ortaya koymaktır. Yüksek katılım, otoriteyi değişim olmaksızın
kavramak ve özellikle kültürel dönüşümde ezici bir kimlik yönelimi olan
kültürdeki değişikliklerin ele alınmasını sağlamak bu makalenin amacını
oluşturmaktadır.

Kaynakça

  • Abellan, J., Sequera, J. & Janoschka, M. (2012). Occupying the Ho-telmadrid: A laboratory for urban resistance. Social Movement Studies Journal, 11(3-4), 320-326.
  • Aktaş, M. (2012). Arap baharı (Arap baharı ve ortadoğu’da demokrasi sorunu). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Anduiza, E., Cristancho, C., & Sabucedo, J. M. (2014). Mobilization through online social networks: the political protest of the in-dignados in Spain. Information Communication and Society, 17(6), 750–764. https://doi.org/10.1080/1369118X.2013.808360
  • Babacan, M. E., Haşlak, İ. & Hira, İ. (2011). Sosyal medya ve arap baharı. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(2), 63-92.
  • Bayat, A. (2010). Life as politics: How ordinary people change Middle East, 1.Edition, Amsterdam, Amsterdam University Press, 5-147.
  • Bürkev, Y. & Özuğurlu, M. (2011). 21.Yüzyılda toplumsal hak mücadelelerinin sınıf içeriği, kuramsal ve tarihsel boyutlarıyla hak mücadeleleri I. Ed: Yalçın Bürkev vd., Ankara: Notabene Yayınları.
  • Campante, R. F. & Chor, D. (2012). Why was the Arap world poised for revolution? Schooling, economic opportunities, and the Arab Spring. Journal of Economic Perspectives, 26(2), 167-188.
  • Castaneda, E. (2012). The indignados of Spain: A Precedent to occupy wall street. Social Movement Studies Journal, 11(3-4), 309-319.
  • Chomsky, N. (2013). İşgal et (Sınıf savaşı, isyan ve baskı üzerine düşünceler), İstanbul: Agora kitaplık.
  • Cohen, J. (1999) “Strateji ya da kimlik: yeni teorik paradigmalar ve sosyal hareketler”, (Ed.) ÇAYIR, K., Yeni Sosyal Hareketler/Teorik Açılımlar. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Çayır, K. (1999). Toplumsal sahnenin yeni aktörleri: Yeni sosyal hareketler. Yeni Sosyal Hareketler Teorik Açılımlar (Yay. Haz. Kenan Çayır), İstanbul: Kaknüs Yayınları. s:13-33
  • Çetinkaya, Y. D. (2008). Toplumsal hareketler: Tarih, teori ve deneyi. İstanbul: İletişim Yayınları. 1. Baskı, 153.
  • Çubukçu, M. (2001). Yıkılsın bu düzen: Arap ayaklanmaları ve sonrası. İstanbul: İletişimYayınları, 89.
  • De Luca, K. & Peeples, M. J. (2002). From public sphere to public screen: Democracy, activism and the “violence” of seattle. Critical Studies in Media Communication, 19(2), 125-151.
  • Ghareeb, E. (2000). New media and the information revolution in the Arab world: An assessment. Middle East Journal, 54(3), 395-418.
  • Göle, N. (2012). Arap baharı(Ortadoğu’da demokrasi arayışı ve Türkiye Modeli), Ankara: Nobel yayınları, 1.Baskı, 108.
  • Johnston, H., Larana, E. & Gusfield, J. (1994). Identities, grievances and new social movements. Pp. 3–35 in New Social Movements, edited by Larana, Johnston, and Gusfield.
  • Morell, M. F. (2013). The Free culture and 15m movements in Spain: Composition, social networks and synergies. Social Movement Studies Journal, 13(3-4), 386-392.
  • Nizam, E. & Yurid, I. (2013). Arap baharı. Çeviri; Turan Kışlakçı, Mana Yayınları, 4.Baskı, 238.
  • Offe, C. (1985). New social movements: Challenging the boundaries of institutional politics. Social Research, 52(4), 817–868.
  • Sanlı, L. (2003). Türkiye’de toplumsal hareketler, Toplumsal Hareketler Konuşuyor, (Haz. Leyla Sanlı), İstanbul: Alan Yay.
  • Stepan, A., & Linz, J. J. (2013). Democratization theory and the “Arab Spring.” Journal of Democracy, 24(2), 15–30. https://doi.org/10.1353/jod.2013.0032
  • Tarrow, S. (1996). Power in movement, Cambridge University Press. New York.
  • Tekek, M. (2011). Sosyal medya ve arap baharı, Gazi Üniversitesi, Uluslararası ilişkiler Bölümü. ORSAM,
  • Tilly, C. (2008). Toplumsal hareketler 1768-2004, çev: Orhan Düz, İstanbul, Babil Yayınları, 1.Baskı, 24-238.
  • Touraine, A. (1999). Toplumdan toplumsal harekete, Yeni Sosyal Ha-reketler, (ed.) Kenan Çayır, İstanbul: Kaknüs Yayınları, 134.
  • Trudell, M. (2012). ABD’de işgal et hareketi ve sınıf politikası, İstanbul, Marx 21 Kitap Dizisi No.4, Yön Matbaacılık, 1.Baskı, 103-116.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Sosyoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Susran Eroğlu

İwona Florek Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 25 Nisan 2018
Kabul Tarihi 12 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 14

Kaynak Göster

APA Eroğlu, S., & Florek, İ. (2018). Disclosure of New Social Movements After 19th Century. OPUS International Journal of Society Researches, 8(14), 633-654. https://doi.org/10.26466/opus.411612