Coping with Stress among University Students: An Investigation in the Context of Transactional Analysis Ego States

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 16, 53 - 78, 30.12.2018

Müge Akbağ Adnan Kulaksızoğlu

https://doi.org/10.26466/opus.476576

Cited By: 1

Öz

In this study,
coping responses were examined in terms of Transactional Analysis Approach. In
this context, the main purpose of this study is to investigate the relationship
between coping styles and ego states among university students. Survey method
was used in this study. The sample of the study consisted of 1382 students from
different faculties of Marmara University, İstanbul. “Coping Style Scale”
(Şahin and Durak, 1995) and “Ego State Scale” (Arı, 1989) were used to collect
data. The Ego State Scale was administered to the students and the egograms were
derived for each students and then the students were also classified according
to the highest scores of the egogram. Based on this classification, coping
styles of students were compared with their ego states. The results indicated
that the students who were in Adult ego state had the highest scores from the
self-confident style. On the other hand, the students who were in Adapted Child
ego state had the lowest scores from self-confident style. The students who
were in Adult ego state had the highest scores from optimistic style were
followed by the students who were in Nurturing Parent ego state. The students
who were in Critical Parent ego state had the lowest scores from optimistic
style were followed by the students who were in Adapted Child ego state.
Helpless and submissive styles were mostly preferred by students in Adapted
Child ego state and were least preferred by students in Adult ego state to cope
with the psychological distress. The students who were in Free Child ego state
had the highest scores from seeking of social support were followed by the
students in Nurturing Parent ego state. The students who were in Critical
Parent ego state had the lowest scores from seeking of social support were
followed by the students in Adapted Child ego state. Based on the findings from
the study, some suggestions were made in the context of protective and
preventive mental health counseling. 

Anahtar Kelimeler

Coping with stress, Transactional Analysis, ego states, university students.

Üniversite Öğrencilerinde Stresle Başaçıkma: Transaksiyonel Analiz Ego Durumları Bağlamında Bir İnceleme

Öz

Bu araştırmada
stresle başaçıkma tepkilerinin Transaksiyonel Analiz (TA) yaklaşımı açısından
ele alınıp incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda araştırmanın ana amacı,
üniversite öğrencilerinin stresle başaçıkma tarzları ve TA ego durumları
arasındaki ilişkinin sınanmasıdır. Araştırma tarama modeline göre hazırlanmış
olup, İstanbul ilinde Marmara Üniversitesi’nin farklı fakültelerinde öğrenim görmekte
olan 1382 öğrenci örneklemi oluşturmuştur. Araştırmada verileri toplamak için;
“Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği” (Şahin ve Durak, 1995) ve “Ego Durumları
Ölçeği” (Arı, 1989) kullanılmıştır. Öğrenciler uygulanan “Ego Durumları
Ölçeği”nden elde edilen egogramda en yüksek puanı aldıkları ego durumuna göre
sınıflandırılmış; stresle başaçıkma tarzları ego durumlarına göre
karşılaştırılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; kendine güvenli yaklaşımı en
çok benimseyen grubun Yetişkin ego durumu, en az benimseyen grubun ise Uygulu
Çocuk ego durumu özelliği gösterdiği saptanırken; iyimser yaklaşımı en çok
benimseyen grubun Yetişkin ego durumu özelliği gösteren öğrenciler olduğu ve
onu Koruyucu Ebeveyn ego durumu özelliği gösteren öğrencilerin izlediği, en az
benimseyen grubun ise Eleştirel Ebeveyn ve onu takiben Uygulu Çocuk ego durumu
özelliği gösteren öğrencilerden oluştuğu tespit edilmiştir.  Çaresiz ve boyuneğici yaklaşım en çok Uygulu
Çocuk, en az Yetişkin ego durumu özelliği gösteren öğrenciler tarafından tercih
edilmiştir. Ayrıca sosyal desteğe başvurmaya en fazla yönelen grubun Doğal
Çocuk ego durumu özelliği gösterdiği onu Koruyucu Ebeveyn ego durumu özelliği
gösteren grubun izlediği, en az sosyal desteğe başvuranların ise Eleştirel
Ebeveyn ego durumu grubunda yer aldığı, onu Uygulu Çocuk ego durumu özelliği
gösteren öğrencilerin izlediği saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara
dayanarak koruyucu ve önleyici ruh sağlığı danışmanlığı bağlamında bazı
önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Stresle başaçıkma, Transaksiyonel Analiz, ego durumları, Üniversite öğrencileri

Kaynakça

• Ajjan, D. L. (1997). Stres, depresyon ve anksiyete. İstanbul: Epsilon Yayıncılık,
• Akkoyun, F. (1998). Transaksiyonel analiz: Psikolojide işlemsel çözümleme yaklaşımı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Aldwin, C. M. (2000). Stress, coping and development: An integrative perspective. New York: The Guilford Press.
• Arı, R. (1989). Üniversite öğrencilerinin baskın ben durumları ve bazı özlük niteliklerinin ben durumları, atılganlıkları ve uyum düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Atkinson, R. L., Atkinson, R. C., Smith, E. E., Bem, D. J. ve Nolen-Hoeksema, S. (1999). Psikolojiye giriş. Çev: Yavuz Alogan. İstanbul: Arkadaş Yayınevi.
• Aysan, F. (1988). Lise öğrencilerinin stres yaşantılarında kullandıkları başaçıkma stratejilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Bacanlı, H. (1991). Sıfat tarama listesi el kitabı. Konya: Toplum Kitabevi.
• Berne, E. (1968). Games people play: The psychology of human relationships. England: Penguin Books.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E. Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (1. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Çam, S. (1997). İletişim becerileri eğitimi programının öğretmen adaylarının ego durumlarına ve problem çözme becerileri algılarına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çam, S. (1995). Öğretmen adaylarının ego durumları ile problem çözme becerisi algısı ilişkisinin incelenmesi, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (6), 37-42.
• Cox, T. ve Ferguson, E. (1991). Individual differences, stress and coping. In C. L.Cooperand & R. Payne (Eds.), Personality and stress: Individual differences in the stress process. England: John Wiley&Sons, Inc.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (Fourth edition). Boston: Pearson Education, Inc.
• Deniz, M. E. (2002). Üniversite öğrencilerin karar verme stratejileri ve sosyal beceri düzeylerinin TA-baskın ben durumları ve bazı özlük niteliklerine göre karşılaştırmalı olarak incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Te-zi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Dryden, W. ve Yankura, J. (1995). Developing rational emotive behavioral counseling. London: Sage Publications, Inc.
• Durmaz, E. (2015). Alkol bağımlıları ve eşlerinin çocukluk kararları ve ego durumları açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Dusay, J. M. (1972). Egogram and constancy hypothesis, Transactional Analysis Journal, 2 (3), 92-96.
• Dusay, J. M. ve Dusay, K. M. (1984). Transactional analysis. In R. J. Corsini (Ed.), Current psychotherapies (Third edition). Illinois: F.E. Peacock Publishers, Inc.
• Ellis, A. ve Whiteley, J. M. (1979). Theoretical and empirical foundations of rational-emotive therapy. California: Brooks/Cole Publishing Company.
• Emerson, J., Bertoch, M. R. ve Checketts, K. T. (1994). Transactional analysis ego state functioning, psychological distress, and client change, Psychotherapy. 31 (1), 109-113.
• Erskine, R. G. (1988). Ego structure, intrapsychic function, and defense mechanisms: A commentary on Eric Berne’s original theoretical concepts, Transactional Analysis Journal, 18 (1), 15-19.
• Finlay, L. (2016). Nurturing an integrating ‘adult’ in integrative psychotherapy, International Journal of Integrative Psychotherapy, 7, 60-84.
• Folkman, S., Lazarus, R.S., Gruen, R. J. ve DeLongis, A. (1986). Ap-praisal, coping, health status and psychological symptoms, Personality and Social Psychology, 50 (3), 571-579.
• Harris, T. (2012). Ben OK’im Sen Ok’sin. Çev. Ed.: M. Şahin. (1. baskı). İstanbul: Okuyan Us Yayın Eğitim Danışmanlık.
• Heyer, N. R. (1987). Empirical research on ego state theory, Transactional Analysis Journal, 17 (1), 286-293.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi (11. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Jongeward, D. ve Muriel, J. (1993). Kazanmak için doğarız. Çev: Tülin Şenruh. İkinci baskı. İstanbul: Inkılap Yayınevi.
• Knox, T. (1973). The effects of transactional analysis groups on the internal-external locus of control, Dissertation Abstracts, 34 (6), 3143A.
• Lazarus, R. S. ve Folkman, S. (1984). Stress, appraisal, and coping. New York: Springer Publishing Company, Inc.
• Macnab, F. (1986). Coping: Skills, strategies, resources, resilience. Australia: Hill of Content Publishing Company.
• Monajem, A. ve Aghayousefi, A. (2015). Effectiveness of group psy-chotherapy of transactional analysis in craving beliefs, attachment styles and cognitive emotion regulation in addicts under treatment, Research on Addiction Quarterly Journal of Drug Abuse, 9 (34), 96-110.
• Nejadnaderi, S., Darehkordia. ve Divsalar, K. (2013). The study of adjustment changes after teaching of transactional analysis (TA) to the people, Journal of Humanities and Social Science, 10 (5), 31-34.
• Parker, J. D. A. ve Endler, N. S. (1992). Coping with coping assessment: A critical review, European Journal of Personality, 6, 321-344.
• Richter, J., Richter, G. ve Eisemann, M. (1991). Perceived parental rearing, depression and coping behavior: A pilot study in psychiatric patients, Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 26 (2), 75-77.
• Scheier, M. F., Weintraub, J. K. ve Carver, C. S. (1986). Coping with stress: Divergent strategies of optimists and pessimists, Journal of Personality and Social Psychology, 51 (6), 1257-1264.
• Savaşır, I. ve Şahin, N. H. (1997). Bilişsel-davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Sevim, A. S. (1996). Transaksiyonel analize dayalı bir eğitim programının evli çiftlerin ego durumları ve evlilik yaşamlarına ilişkin bazı değişkenlere etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Schlegel, L. (1998). What is transactional analysis?, Transactional Analysis Journal, 28, (4), 269-287.
• Sisson, P. J., Arthur, G. L. ve Carpenter, N. (1977). Transactional analysis and gestalt therapy used in conjunction with group counseling for married couples, Together, 2 (1), 16-22.
• Stewart, I. ve Joines, V. (1999). TA today: A new introduction to transactional analysis. England: Lifespace Publishing.
• Strutton, D. ve Lumpkin, J. (1992). Relationship optimism and coping strategies in the work environment, Psychological Reports, 71 (3), 1179-1186.
• Summers, G. ve Tudor, K. (2005). Introducing co-creative TA. Accessed on 7th of August 2017 from www.co-creativity.com.
• Şahin, N. H. (1994). Stresle başaçıkma: Olumlu bir yaklaşım. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Şahin, N. H. ve Durak, A. (1995). Stresle başaçıkma tarzları ölçeği: Üniversite öğrencileri için uyarlanması, Türk Psikoloji Dergisi, 10 (34), 56-73.
• Şamatacı, G. (2013). Romantik ilişkilerde affetme: Transaksiyonel analiz ego durumları açısından bir inceleme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Talob, E. R. C. (1994). Using transactional analysis to enhance adjustment in Filipino college students, Transactional Analysis Journal, 24 (3), 197-205.
• Torun, E. (2015). Madde kullanım öyküsü olan mahkumların ego durumları ve çocukluk dönemi açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Wissink, L. M. (1994). “A validation of transactional analysis in increasing self-esteem among participants in a self-parenting program, Transactional Analysis Journal, 24 (3), 189-196.
• Woodward, R. B. (1975). The effects of transactional analysis on the self-concepts, social adjustment and grade point averages of intellectually advantaged, intellectually normal, intellectually disadvantaged sixth grade students, Dissertation Abstracts, 35 (8), 5045A.