Zihinsel Yetersizliği Olan Öğrencilere Toplama İşlemi Öğretiminde Doğrudan Öğretim Yöntemiyle Sunulan Nokta Belirleme Tekniği İle Sayı Doğrusu Stratejisinin Karşılaştırılması

Yıl 2017, Cilt: 18 Sayı: 02, 253 - 269, 22.06.2017

Mehtap Kot Serdar Sönmez Ahmet Yıkmış

https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.323011

Cited By: 8

Öz

Araştırmanın amacı, zihinsel yetersizliği olan öğrencilere toplama
işlemi öğretiminde nokta belirleme tekniği (touch math) ve sayı doğrusu
stratejisinin etkililik ve verimlilik açısından karşılaştırılmasıdır.
Araştırmaya zihinsel yetersizliği olan iki öğrenci katılmıştır. Araştırmanın
bağımlı değişkeni deneklerin toplama işlemini doğru olarak yapabilme düzeyidir.
Araştırmada iki bağımsız değişken bulunmaktadır. Birinci bağımsız değişken
nokta belirleme tekniği, ikinci bağımsız değişken ise sayı doğrusu
stratejisidir. Araştırmada tek denekli araştırma desenlerinden dönüşümlü
uygulamalar modeli kullanılmıştır. Araştırma sonunda zihinsel yetersizliği olan
öğrencilere toplama işlemi öğretiminde nokta belirleme tekniğinin sayı doğrusu
stratejisine göre daha etkili ve verimli olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Nokta belirleme tekniği (touch math), sayı doğrusu, toplama işlemi, matematik öğretimi, zihinsel yetersizlik

Kaynakça

• Altun, M. (2002). Sayı doğrusunun öğretiminde yeni bir yaklaşım. İlköğretim Online E-Dergi, 1(2), 33-39. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/ilkonline/article/view/5000038418/5000037274 adresinden elde edilmiştir.
• Badır, T. (2014). Zihin engelli bireylere çıkarma işlemi öğretiminde sabit bekleme süreli öğretimle sunulan nokta belirleme tekniğinin etkililiği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Bullock, J. K., Pierce, S., & McClelland, L. (1989). Touch Math. Colorado Springs, CO: Innovative Learning Concepts, Inc.
• Can-Çalık, N. (2008). Genel eğitim sınıflarında eğitim gören zihin engelli öğrencilere toplama becerilerinin öğretiminde nokta belirleme stratejisinin etkililiğinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Cihak, D. F., & Foust, J. L. (2008). Comparing number lines and touch points to teach addition facts to students with autism. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 23(3), 131-137.
• Clements, D. H., Sarama, J., & DiBiase, A. M. (Eds.). (2003). Engaging young children in mathematics: Standards for early childhood mathematics education. London: Routledge.
• Çalık, N. C., & Kargın, T. (2010). Effectiveness of the Touch Math technique in teaching addition skills to students with intellectual disabilities. International Journal of Special Education, 25(1), 195-204.
• Dağseven-Emecen, D. (2008). Zihinsel yetersizliği olan öğrencilere sosyal becerilerin kazandırılmasında doğrudan öğretim ve bilişsel süreç yaklaşımları ile yapılan öğretimin etkililiklerinin ve verimliliklerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dev, P., Doyle, B. A., & Valente, B. (2002). Labels needn’t stick: “At-risk” first graders rescued with appropriate intervention. Journal of Education for Students Placed at Risk, 7(3), 327-332.
• Dombrowski, C. (2010). Improving math fact acquisition of students with learning disabilities using the" Touch Math" method (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Rowan University, Glassboro, New Jersey.
• Eliçin, Ö., Dağseven-Emecen, D., & Yıkmış, A. (2013). Zihin engelli çocuklara doğrudan öğretim yöntemiyle toplama işlemlerinin öğretiminde nokta belirleme tekniği kullanılarak yapılan öğretimin etkililiği. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 37(37), 118-136.
• Erbaş, D. (2012). Güvenirlik. E. Tekin-İftar (Ed.), Eğitim ve davranış bilimlerinde tek-denekli araştırmalar içinde (ss. 109-132). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Fletcher, D., Boon., R. T., & Cihak, D. F. (2010). Effects of the Touch Math program compared to a number line strategy to teach addition facts to middle school students with moderate intellectual disabilities. Education and Training in Autism and Developmental Disabilities, 45(3), 449-458.
• Gonsalves, N., & Krawec, J. (2014). Using number lines to solve math word problems: A strategy for students with learning disabilities. Learning Disabilities Research & Practice, 29(4), 160-170.
• Gravemeijer, K. P., Lehrer, R., van Oers, H. J., & Verschaffel, L. (Eds.). (2013). Symbolizing, modeling and tool use in mathematics education (30th ed.). Springer Science and Business Media. https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=_G0yBwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA1&dq=Symbolizing,+modeling+and+tool+use+in+mathematics+education+&ots=kWe3yEVrZA&sig=EeTmiZLo2cKNigFZeQ9ElaKpYk4&redir_esc=y#v=onepage&q=Symbolizing%2C%20modeling%20and%20tool%20use%20in%20mathematics%20education&f=false adresinden elde edilmiştir.
• Green, N. D. (2009). The effectiveness of the touchmath program with fourth-and fifth-grade special educations students. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED507708.pdf adresinden elde edilmiştir.
• House, A. E., House, B. G., & Campbell, M. B. (1981). Measures of interobserver agreement: Calculation formula and distribution effect. Journal o f Behavioral Assessment, 3(1), 37-57.
• Izsák, A., Tillema, E., & Tunç-Pekkan, Z. (2008). Teaching and learning fraction addition on number lines. Journal for Research in Mathematics Education, 39(1), 33-62.
• Kastberg, S. E. (2005). Seeing the construction of a multiplicative world. For the Learning of Mathematics, 25(3), 2-6. Keskin, (2016). Otizm spektrum bozukluğu olan öğrencilere temel çıkarma işlemi öğretiminde nokta belirleme tekniğinin etkililiği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Kırcaali-İftar, G., & Tekin, E. (1997). Tek denekli araştırma yöntemleri (1. baskı). Ankara: Türk Psikologları Derneği.
• Kırcaali-İftar, G., Ergenekon, Y., & Uysal, A. (2008). Zihin özürlü bir öğrenciye sabit bekleme süreli öğretimle toplama ve çıkarma öğretimi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 309-320.
• Klein, A. S., & Beishuizen, M., & Treffers, A. (1998). The Empty Number Line in Dutch Second Grades: Realistic Versus Gradual Program Design. Journal for Research in Mathematics Education, 29(4), 443-464.
• Kot, M. (2014). Zihinsel yetersizliği olan öğrencilere problem çözme becerisinin öğretiminde şemaya dayalı öğretim stratejisinin etkililiği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Kot, M., Sönmez, S., Yıkmış, A., & İnce, N. C. (2016). İşitme yetersizliği olan öğrencilere eldeli toplama işlemi öğretiminde nokta belirleme tekniğinin etkililiği. Current Research in Education, 2(1), 17-28.
• Kramer, T., & Krug, D. A. (1973). A rationale and procedure for teaching addition. Education and Training of the Mentally Retarded, 8(3), 140-5.
• Moone, G., & Groot, C. (2005). Time is of the essence. Teaching Children Mathematics, 12(2), 90-98.
• Newman, T. M. (1994). The effectiveness of a multisensory approach for teaching addition to children with Down syndrome (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). McGill University, Montreal, Canada.
• Nuhoğlu, H., & Eliçin, Ö. (2013). Nokta belirleme tekniğinin (Touch Math) matematik becerilerinin öğretiminde kullanımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 14(1), 21-36.
• Rockwell, S. B., Griffin, C. C., & Jones, H. A. (2011). Schema-based strategy instruction in mathematics and the word problem-solving performance of a student with autism. Focus on Autism Other Developmental Disabilities, 26(2), 87-95.
• Rudolph, A. C. (2008). Using Touch Math to improve computations. Salisbury, NC: Catawba College.
• Scott, K. S. (1993). Multisensory mathematics for children with mild disabilities. Exceptionally, 4(2), 97-111.
• Simon, R., & Hanrahan, J. (2004). An evaluation of the TouchMath method for teaching addition to students with learning disabilities in mathematics. European Journal of Special Needs Education, 19(2) 192-209.
• Snell, M., E., & Brown. F. (2011). Instruction of students with severe disabilities (7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson.
• Sönmez, S. (2014). Öğretmenlerin zihin engelli öğrencilerin matematik beceri kavram ve işlemlerini değerlendirme sürecinde yaptıklarının belirlenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Tekin-İftar, E. (2012). Eğitim ve davranış bilimlerinde tek denekli araştırmalar. Ankara: Türk Psikologlar Derneği,.
• Vinson, B. M. (2004). A foundational research base for the touchmath program. Retrieved from http://www. TouchMath. com.
• Wallace, A., & Gurganus, S. (2005). Teaching for mastery of multiplication. Teaching Children Mathematics, 12(1), 26-33.
• Yıkmış, A. (2005). Etkileşime dayalı matematik öğretimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Yıkmış, A. (2016). Effectiveness of the Touch Math technique in teaching basic addition to children with autism. Educational Sciences: Theory & Practice, 16(3),1005-1025.