İNANÇ AMEL VE AHLÂK EKSENİNDE KUR’AN’DA ZULÜM KAVRAMI

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 9, 35 - 67, 01.12.2016

Duran Ali Yıldırım

Öz

Zulüm, Kur’an-ı Kerim’de en çok kullanılan kavramlardandır. İtikadî, amelî ve ahlâkî anlam anlam alanına sahip olan zulüm kavramı, bir şeyi hak etmediği yere koymak, haksızlık etmek, haddi aşmak, eziyet ve işkence etmek, aydınlık ve nurun zıddı olan karanlık gibi anlamlara gelmektedir. Zulüm Kur’an’da sevilmeyen, en ağır şekilde yerilen, ağır cezalar öngörülen bir haksızlık eylemidir. Kur’an’ın en üst değer kabul ettiği adâletin zıddı anlamında en değersiz eylem zulümdür. Zulüm hiçbir varlık için kabul edilemez bir hak ihlâlidir. Zulüm, Kur’an’da toplumların yok edilme sebebidir

Anahtar Kelimeler

İnanç, Ahlâk, Zulüm, Adâlet

The Concept of Cruelty in the Qur'an within the Context of Faith, Action and Morality / مصطلح الظلم في القرأن الكريم في محور المعتقد واألخالق والعمل

Öz

Cruelty, one of the concepts most used in Quran, Faith, deeds and moral meaning of the persecution of concept, I put it down as hell didn't deserve a thing, to be fair, transgress, torment and torture, bright means the opposite of darkness and light. Persecution in the Quran; an injustice committed against God in the sense of a circus, not as good a job as it should be,, to be fair to yourself and others, in the sense of morality are accepted. Allah dislikes to correspond with the maximum penalty for cruelty as an act of finding. The highest value of the Qur'an accepts that justice is the opposite of Cruelty. For any entity is an unacceptable infringement of persecution. According to the Quran, at the beginning of the reasons of the destruction of communities are persecuted.

Anahtar Kelimeler

Religion, Moral, Persecution, Justice

مصطلح الظلم في القرأن الكريم في محور المعتقد والأخلاق والعمل

Öz

ملخص: استعمل مصطلح الظلم كثيرا في القرآن الكريم. كما أن لمصطلح الظلم أبعاد ترتبط بالإعتقاد والأخلاق والعمل كذلك له معان لغوية أيضا مثل: وضع الشيئ في غير محله، التعدي، التجاوز عن الحد، التعذيبوالظلمة التي هي ضد النور والإشراق. مصطلح الظلم في القرآن الكريم تارة استعمل بمعنيالتعدي في حق الله ألا وهو الشرك به وتارةًجاء بمعني العمل يعني العمل بدون الإتقان وتارة استعمل بمعنىالأخلاق وهو الظلم في حق النفس أوفي حق الغير. وإتيان الظلم من أكره الأشياءالتييجلب أشد العقوبات عند الله عز وجل. والحقيقة الظلم هو ضد العدالة التي قُبِلت من القيم العليا في القرآن الكريم.والظلم هوانتهاك الحقوق، الذي لا يُقبل ولا يُسمَح مقابلأي موجود من الموجودات في العالم.كما نرى أن الظلم هومن أهم الأسباب التي تجر الأمم إلى الهلاك والدمار.

Anahtar Kelimeler

الظلم, القرآن, العدالة, الأخلاق

Kaynakça

• olmuşlardır. KAYNAKÇA Abdulbâkî, M. Fuad, el-Mu’cemu’l- Müfehres Li Elfâzı’l-Kur’âni’l- Kerîm, Dâr-u İhyâi’t-Turâsi’l- Arabî, Beyrut, Trs. Ahmed b. Hanbel, Müsned, el-Mektebetü’l- İslamî, Beyrut, Trs. Âlûsî, Ebu’l-Fadl Şihabuddin Mahmûd, Ruhu’l-Meânî Fî Tefsir’l-Kur’ani’l- Azîm Ve’s-Seb’ul- Mesânî, (I-XV) Dâru’l-Fikr, Beyrut, 1987. Aydın, Hayati, Kur’an’da İnsan Psikolojisi, Timaş Yayınları, İstanbul, 1999. İnanç Amel ve Ahlâk Ekseninde Kur’an’da Zulüm Kavramı 27 Budak, Nevriye Sümeyra, Kur’an’da İnsanın Kendine Zulmetmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya, 2011. Buharî, Muhammed İbn İsmail, el-Câmiu’s- Sahîh, (I-III) Çağrı Yayınları, İstanbul, 1981. Cevherî, Ebû Nasr İsmail b. Hammed, es-Sıhâh Tâcu’l-Luga ve Sıhâhu’l-Arabiyye, (I- VI), Dâru’l-İlm, Beyrut, 1404. Cürcânî, es-Seyyid Ebu’l-Hasen Ali b. Muhammed, et-Ta’rîfât, Mektebet-ü Lübnan, Beyrut, 1990. Çelik, Celalettin, Kur’an’da Toplumsal Değişim, İnsan Yayınları, İstanbul, 1996. Çağrıcı, Mustafa, Gazâli’ye Göre İslam Ahlâkı, Ensar Yay. İst. 2013. ________, DİA “Cehâlet” Md., VII, 219. ________, DİA, “Zulüm” Md. IVIV/ 507-509. Dâmeğânî, Ebû Abdillâh Hüseyin b. Muhammed, Kâmûsu’l-Kur’an, Dâru’l-İlm, Beyrut, 1983. Demirci, Muhsin, Kur’an’ın Ana Konuları, İFAV Yayınları, IV. Baskı, İstanbul, 2008. ________, Kur’an’a Göre İnsan Ve Sorumlulukları, Ensar Neşriyat, I. Baskı, İstanbul, 2010. Düzenli, Yaşar, Kur’an Işığında Evrensel Dengeler ve İnsan, İFAV Yayınları, İstanbul, 2000. Ebû Zeyd, el-Kureşî, Cemheret-u Eş’ari’l-Arap, (Nşr, Muhammed Ali el- Hâşimî, (I-II), Dâru’l-Kalem, Dımeşk, 1999. Esed, Muhammed, Kur’an Mesajı, Çev. Cahit Koytak, Ahmet Ertürk, (I- III), İşaret Yayınları, İstanbul, 1999. Ezherî, Ebû Mansur Muhammed b. Ahmed, Tezhîbu’l-Luğa, (I-XV), Dâru’l-Kavmiyyeti’l- Arabiyye, Mısır, 1384. Fazlurrahmân, Ana Konularıyla Kur’an, Çev. Alparslan Açıkgenç, Fecr Yayınları, II. Baskı, Ankara, 1993. Fîruzâbâdî, Mecdü’d-Dîn Muhammed b. Yakup, el-Kâmûsu’l- Muhît, (I- IV), Müessesetü’r-Risâle, Beyrut, 1407. Hâlidî, Sâlih Abdulfettâh, Tasvîbât Fî Fehm-i Ba’dı’l-Âyât, Dâru’l-Kalem, Dımeşk, I. Baskı, 1987. Izutsu, Toshihiko, Kur’an’da Dinî ve Ahlâkî Kavramlar, Trc. Dr. M. Kürşat Atalar, Pınar Yay. İstanbul, 2011. İbn Âşur, Muhammed b. Tahir, Tefsiru’t-Tenvîr ve’t-Tahrîr, (I-XXX) Dâru’t-Tûnusiyye, Tunus, 1974. İbn Dureyd, Ebû Bekir Muhammed b. Hasen, Kitâbu’l- Cemherati’l- Luğa, (I-III), Dâr-u Sâdır, Haydarâbad, H. 1345. İbn Fâris, Ebû Huseyn Ahmed Zekeriyya (v.395), Mu’cem-u Mekâyîsi’l- Luğa, (I-VI), Dâr-u İhyâi’t-Türâsi’l- Arabî, Beyrut, 1422. __________, Mücmelu’l-Luğa, (I-IV), Müessetu’r-Risâle, Beyrut, 1406. İbn Kesir, Ebu’l-Fidâ İsmail,Tefsîru’l-Kur’âni’l- Azîm, (I-VII), Dâru’l- Kalem, Beyrut, 1966. İbn Manzûr, Cemâluddin Muhammed b. Mükerrem en-Nesârî (el-Afrikî el-Mısrî), Lisânul-Arap, (I-XV) Dâr-u Sâdır, Beyrut, 1410. İbn Teymiyye, Ebu’l-Abbas Takıyüddin Ahmed b. Abdulhalim el-Harrânî, Kitâbu’l-İman, Thk. Muhammed Zübeydî, Beyrut, Daru’l-Kitabi’l- Arabî, 1993. Karaman, Hayrettin vd. (Heyet), Kur’an Yolu, DİB Yayınları, Ankara, 2005. Kefevî, Ebu’l-Bekâ Eyyûb b. Musa el-Huseynî, el-Külliyât, Müessesetü’r-Risâle, Beyrut, 1419/1998 Kılavuz, Ahmet Saim, “Şirk”, GA., İstanbul, 1997. Kurtubî, Ebû Abdullah, Muhammed İbn Ahmet, el-Ensarî, el-Cami’ li Ahkami’l-Kur’an, (I-XX), Dâru’l-Kütübi’l- İlmiyye, Beyrut, 1989. Kutub, Seyyid, İslam’da Sosyal Adâlet, Çev. Yaşar Tunagür, Adnan Mansur, Cağaloğlu Yay. İst. 1971. Mevdudî, Mevlanâ, Tefhimu’l-Kur’an, (I-VII), Trc. Heyet, İnsan Yayınları, İstanbul, 1986 Müslim, İbn Haccac el-Kureyşî en-Neysâburî, Sahih, (I-V), Dâru İhyâi’t- Turasi’l-Arabî, Beyrut, Trs. Râgıp, El-İsfahâni, Müfredâtu Elfâzı’l-Kur’anİ’l- Kerîm, Dâr-u Kahraman, İstanbul, 1986. Râzî, Fahreddin, Mefâtihu’l-Ğayb, (I-XXX), Dâru’l-Îhyâi’t- Turâsi’l-Arabî, Beyrut, 1417. Sıddıkî, Mazharuddin, Kur’an’da Tarih Kavramı, Çev. Süleyman Kalkan, Pınar Yayınları, İstanbul, 1990. Şevkanî, Muhammed b. Ali b. Muhammed, Fethu’l-Kadîr el-Camiu Beyne Fenni’r-Rivayeti ve’d-Dırayeti min İlmi’t-Tefsir,(I-V), Dâru’l- Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut, 1983. Taberî, Muhammed b. Cerîr, Câmiu’l- Beyân an Te’vîli’l-Kur’an, (I-XV), Dâru’l-Kütübi’l- İlmiyye, Beyrut, 1992. Tirmizî, Muhammed b. İsa, es-Sünen, (I-V), el-Mektebetü’s- Selefiyye, Medine, 1964. Ulutürk, Veli, Kur’an’a Göre Zulüm Kavramı, İstişare Yay. Kayseri, 1993. Ulutürk, Veli, Kur’an’da Zulüm Kavramı, Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:9, Yıl. 1990, Erzurum Yâzîcî, Nâsîf, el-‘Arfü’t- Tayyib fî şerĥi Dîvâni Ebi’t-Tayyib, Dâr-u Sadr, Beyrut, Trs. Yazır, Muhammed Hamdi, Hak Dini Kur’an Dili, (I-X), Eser Neşriyat ve Dağıtım, Trs. Zebîdî, es-Seyyid Muhammed Murtada, Tâcu’l-Arûs, min Cevâhiri’l- Kâmûs, (I-X), Matbaay-ı Hayriye, 1306. Zemahşerî, Ebu’l-Kâsım Cârullâh Mahmûd b. Ömer, el-Keşşâf, (I-IV), Daru’l-Kütübi’l- İlmiyye, Beyrut, 1995. Esâsu’l-Belâğa, Dâr-u Sâdır, Beyrut, 1399/1979. Zevzenî, Hüseyin b. Ahmed, Şerh-u’l- Mu’allakâti’s- Seb’a, Mektebetu’l- Asriyye, Beyrut, 1425.