Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Learning English in Turkey: Challenges and Opportunities

Yıl 2018, Sayı: 11, 161 - 175, 21.04.2018
https://doi.org/10.29000/rumelide.417491

Öz

As in all the world,
learning English is a struggle that has been attributed great importance for
many years in Turkey.
The gradual reduction of the age of the onset of English education over the
years is one of the clearest indicators of this. The present study aims to
discuss the challenges experienced in Turkey in the learning and teaching
process of English that is today used as a lingua franca almost all over the
world and then the available opportunities that render this process easier. In
this respect, the introduction of this study focuses on the historical
development of foreign language teaching in general and teaching English in
particular in Turkey.
Also, the current situation is presented realistically with data demonstrating the
products of English language teaching in Turkey. Then, challenging factors like Turkey’s being an English as a foreign
language (EFL) country, deficiencies in teacher qualifications, that language
learning is a demanding process that requires time and patience especially in
EFL settings, the existing prejudices about the English language and the
language learning process, that domestic English course books have not been
able to attain a desired level in spite of some important steps taken, and that
the assessment tools cannot be used effectively to support learning have been
discussed in detail. Following challenges, facilitating factors like the
current well-prepared English curricula that enhance learning English in
Turkey, technological developments, unlimited accessible resources, English
components that are readily available all around us in our daily lives, and
increasing international projects that offer exchange programs have been extensively discussed. Some constructive
suggestions have also been offered in the
context of English language learning and teaching in Turkey

Kaynakça

  • Altan, M. Z. (2012). Redesign of the Teacher Education System: A Turkish Case. Paper presented at the 4th ATEE Winter Conference:Teacher Educators policy, practice and research, 225-231. Bayyurt, Y. (2014). 4+ 4+ 4 Eğitim Sisteminde Erken Yaşta Yabancı Dil Eğitimi. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri (12-13 Kasım 2012), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, s. 117-127. British Council ve TEPAV (2013). Türkiye’deki Devlet Okullarında İngilizce Dilinin Öğretimine İlişkin Ulusal İhtiyaç Analizi. Ankara: Yorum Yayın. British Council ve TEPAV (2015). Türkiye'de Yükseköğretim Kurumlarında İngilizce - Bir Durum Analizi. Ankara: Yorum Yayın. Cephe, P. T. (2014). İngilizce Öğretmeni Eğitiminde Yaklaşımlar ve Uygulamalar. II. Ulusal Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri (8-9 Kasım 2013), Samsun: Hedef Kopyalama, s. 59-64. Çakır, A. (2017). Türkiye’de YÖK Öncesi ve Sonrası Yabancı Dil Eğitimi. Journal of Language Research (JLR), 1(1), 1-18. Çetintaş, B. & Genç, A. (2001). Eğitim Reformu Sonrası Anadolu Liselerinde Yabancı Dil Öğretimi. Hacettepe üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 51-56. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Demirpolat, B. C. (2015). Türkiye’nin Yabancı Dil Öğretimiyle İmtihanı: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. SETA. http://file.setav.org/Files/Pdf/20150707131308_131_yabancidil_web.pdf Erişim Tarihi: 27.03.2018. Doğançay-Aktuna, S. (1998) The Spread Of English in Turkey And Its Current Sociolinguistic Profile. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 19(1), 24–39. Ergin, O. (1977). Türkiye Maarif Tarihi. İstanbul: Eser Matbaası. Haznedar, B. (2004). Türkiye’de yabancı dil öğretimi: ilköğretim yabancı dil programı. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 21(2). Haznedar, B. (2010, November). Türkiye’de yabancı dil eğitimi: Reformlar, yönelimler ve öğretmenlerimiz. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya, Turkey. Erişim: http://www. iconte. org/FileUpload/ks59689/File/166. pdf . Işık, A. (2008). Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies, 4(2), 15-26. Kachru, B. B. (1985). Standards, codification and sociolinguistic realism: The English language in the outer circle. R. Quirk & H. Widdowson (Haz.), English in the world: Teaching and learning the language and literatures (s. 11–36). Cambridge: Cambridge University Press. Kırkgöz, Y. ( 2005). English language teaching in Turkey: Challenges for the 21st century. In G. Braine (Ed.), Teaching English to the world: History, curriculum, and practice (pp. 159-175). London: Lawrence Erlbaum Associates. Kırkgöz, Y. (2007). English language teaching in Turkey: Policy changes and their implementations. RELC Journal, 38(2), 216-228. Kirkpatrick, R. (ed.) (2017). English Language Education Policy in the Middle East and North Africa. Cham: Springer International Publishing. Krashen, S. (1982). Principles and Practice in Second Language Learning and Acquisition. Oxford: Pergamon. Lenneberg, E. (1967). Biological Foundations of Language. New York: Wiley-Blackwell. MEB. (2018). İngilizce Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. MEB. (2018). Ortaöğretim İngilizce Dersi Öğretim Programı (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Medgyes, P. (1994). The Non-native Teacher. Hong Kong: MacMillan. Seferoğlu, G. (2004). A study of alternative English teacher certification practices in Turkey. Journal of Education for Teaching, 30(2), 151-159. Tatar, S. (2010). İngilizcenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Anadili İngilizce Olan ve Olmayan Öğretmenlerin Rolü. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 27(2). Tütüniş, B. (2014). İngilizce Öğretiminde Yöntem Sorunları. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri (12-13 Kasım 2012), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, s. 33-36. Yalçın, A. (2017). Yabancı Dil Öğretimi İçin Önce Öğretmen. Eğitime Bakış, 13(39), 1-2. http://abp.anadolu.edu.tr/tr/program/programProfili/1651/8 Erişim Tarihi: 25.03.2018 https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2017/KPSS/OABT/SayisalBilgiler04082017.pdf Erişim Tarihi: 23.03.2018 http://mevzuat.meb.gov.tr/html/ilkveokuloncyon_0/yonetmelik.pdf Erişim Tarihi: 25.03.2018 https://www.ef.com.tr/epi/regions/europe/turkey/ Erişim Tarihi: 27.03.2018

Türkiye’de İngilizce Öğrenmek: Zorluklar ve Fırsatlar

Yıl 2018, Sayı: 11, 161 - 175, 21.04.2018
https://doi.org/10.29000/rumelide.417491

Öz

İngilizce öğrenmek tüm dünyada olduğu gibi
Türkiye’de de yıllardır büyük önem atfedilen bir uğraştır. İngilizce eğitiminin
başlama yaşının yıllar içinde giderek düşürülmesi bunun en net göstergelerinden
biridir. Mevcut çalışma bugün neredeyse tüm dünyada ortak iletişim dili olarak
kullanılan İngilizcenin Türkiye’de yabancı dil olarak öğretimi ve öğrenimi
noktasında yaşanan zorlukları ve sonrasında bu çerçevede var olan kolaylıkları
ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, çalışmanın giriş kısmında
Türkiye’de genel olarak yabancı dil öğretiminin ve özelde İngilizce öğretiminin
tarihsel gelişimi ana hatlarıyla ele alınmıştır. Ayrıca, Türkiye’de İngilizce
öğretiminin ürünlerini ortaya koyan verilerle mevcut durum gerçekçi bir şekilde
ortaya konmuştur. Sonrasında ise Türkiye’de İngilizce öğrenme sürecini
güçleştiren Türkiye’de İngilizcenin ikinci dil değil yabancı bir dil olması,
öğretmen nitelikleri bağlamında bulunan eksiklikler, dil öğrenmenin özellikle
yabancı dil ortamlarında zaman ve sabır gerektiren bir süreç olması,
İngilizceye ve dil öğrenme sürecine dair mevcut önyargılar, atılan önemli
adımlara rağmen yerli kitapların istenilen
seviyeye gelememesi ve ölçme-değerlendirme araçlarının öğrenmeyi destekleyecek
ölçüde etkin kullanılamaması gibi temel etkenler ayrıntılı bir şekilde
tartışılmıştır. Zorluklar ele alındıktan sonra, bugün Türkiye’de İngilizce
öğrenmeyi kolaylaştıran iyi hazırlanmış güncel İngilizce dersi öğretim
programları, dil eğitimini destekleyici teknolojik gelişmeler, erişilebilecek
sınırsız kaynak çeşitliliği, etrafta ve günlük yaşantımızda yararlanılabilecek
İngilizce unsurlar ve artan uluslararası projeler kapsamında değişim
programları gibi etkenler de ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Çizilen çerçevede
Türkiye bağlamında İngilizce öğretimine yapıcı katkı sağlayacak bazı öneriler
de sunulmuştur. 

Kaynakça

  • Altan, M. Z. (2012). Redesign of the Teacher Education System: A Turkish Case. Paper presented at the 4th ATEE Winter Conference:Teacher Educators policy, practice and research, 225-231. Bayyurt, Y. (2014). 4+ 4+ 4 Eğitim Sisteminde Erken Yaşta Yabancı Dil Eğitimi. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri (12-13 Kasım 2012), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, s. 117-127. British Council ve TEPAV (2013). Türkiye’deki Devlet Okullarında İngilizce Dilinin Öğretimine İlişkin Ulusal İhtiyaç Analizi. Ankara: Yorum Yayın. British Council ve TEPAV (2015). Türkiye'de Yükseköğretim Kurumlarında İngilizce - Bir Durum Analizi. Ankara: Yorum Yayın. Cephe, P. T. (2014). İngilizce Öğretmeni Eğitiminde Yaklaşımlar ve Uygulamalar. II. Ulusal Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri (8-9 Kasım 2013), Samsun: Hedef Kopyalama, s. 59-64. Çakır, A. (2017). Türkiye’de YÖK Öncesi ve Sonrası Yabancı Dil Eğitimi. Journal of Language Research (JLR), 1(1), 1-18. Çetintaş, B. & Genç, A. (2001). Eğitim Reformu Sonrası Anadolu Liselerinde Yabancı Dil Öğretimi. Hacettepe üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 51-56. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Demirpolat, B. C. (2015). Türkiye’nin Yabancı Dil Öğretimiyle İmtihanı: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. SETA. http://file.setav.org/Files/Pdf/20150707131308_131_yabancidil_web.pdf Erişim Tarihi: 27.03.2018. Doğançay-Aktuna, S. (1998) The Spread Of English in Turkey And Its Current Sociolinguistic Profile. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 19(1), 24–39. Ergin, O. (1977). Türkiye Maarif Tarihi. İstanbul: Eser Matbaası. Haznedar, B. (2004). Türkiye’de yabancı dil öğretimi: ilköğretim yabancı dil programı. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 21(2). Haznedar, B. (2010, November). Türkiye’de yabancı dil eğitimi: Reformlar, yönelimler ve öğretmenlerimiz. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya, Turkey. Erişim: http://www. iconte. org/FileUpload/ks59689/File/166. pdf . Işık, A. (2008). Yabancı Dil Eğitimimizdeki Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies, 4(2), 15-26. Kachru, B. B. (1985). Standards, codification and sociolinguistic realism: The English language in the outer circle. R. Quirk & H. Widdowson (Haz.), English in the world: Teaching and learning the language and literatures (s. 11–36). Cambridge: Cambridge University Press. Kırkgöz, Y. ( 2005). English language teaching in Turkey: Challenges for the 21st century. In G. Braine (Ed.), Teaching English to the world: History, curriculum, and practice (pp. 159-175). London: Lawrence Erlbaum Associates. Kırkgöz, Y. (2007). English language teaching in Turkey: Policy changes and their implementations. RELC Journal, 38(2), 216-228. Kirkpatrick, R. (ed.) (2017). English Language Education Policy in the Middle East and North Africa. Cham: Springer International Publishing. Krashen, S. (1982). Principles and Practice in Second Language Learning and Acquisition. Oxford: Pergamon. Lenneberg, E. (1967). Biological Foundations of Language. New York: Wiley-Blackwell. MEB. (2018). İngilizce Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. MEB. (2018). Ortaöğretim İngilizce Dersi Öğretim Programı (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Medgyes, P. (1994). The Non-native Teacher. Hong Kong: MacMillan. Seferoğlu, G. (2004). A study of alternative English teacher certification practices in Turkey. Journal of Education for Teaching, 30(2), 151-159. Tatar, S. (2010). İngilizcenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Anadili İngilizce Olan ve Olmayan Öğretmenlerin Rolü. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 27(2). Tütüniş, B. (2014). İngilizce Öğretiminde Yöntem Sorunları. Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri (12-13 Kasım 2012), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, s. 33-36. Yalçın, A. (2017). Yabancı Dil Öğretimi İçin Önce Öğretmen. Eğitime Bakış, 13(39), 1-2. http://abp.anadolu.edu.tr/tr/program/programProfili/1651/8 Erişim Tarihi: 25.03.2018 https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2017/KPSS/OABT/SayisalBilgiler04082017.pdf Erişim Tarihi: 23.03.2018 http://mevzuat.meb.gov.tr/html/ilkveokuloncyon_0/yonetmelik.pdf Erişim Tarihi: 25.03.2018 https://www.ef.com.tr/epi/regions/europe/turkey/ Erişim Tarihi: 27.03.2018
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Türk dili ve edebiyatı
Yazarlar

İsmail Yaman

Yayımlanma Tarihi 21 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Yaman, İ. (2018). Türkiye’de İngilizce Öğrenmek: Zorluklar ve Fırsatlar. RumeliDE Dil Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi(11), 161-175. https://doi.org/10.29000/rumelide.417491

Cited By



















RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.