The Role of Passion in Prediction of Job and Life Satisfaction in Fitness Leaders: Sample of Ankara Province

Yıl 2015, Cilt: 26 Sayı: 1, 9 - 17, 06.04.2016

Selen Kelecek Atahan Altıntaş Feyza Kara F. Hülya Aşçı

https://doi.org/10.17644/sbd.237569

Cited By: 1

Öz

The purpose of this study was to investigate the role of passion in predicting job and life satisfaction in fitness leaders and examine the sex and job experience differences in these variables. Two hundred (Mage=29.52+-4.38) fitness leaders participated in this study. “Passion Scale” (Vallerand et al., 2003), “Satisfaction with Life Scale” (Diener et al., 1985), and “Minnesota Job Satisfaction Questionnaire” (Weiss et al., 1967) were administered to participants. Stepwise Multiple Regression Analysis was used to determine whether fitness leaders’ levels of passion predict their job and life satisfaction. 2x2 (sex x year of job experience) Multivariate Analysis of Variance (MANOVA) was used to test the sex and year of job experience differences in passion and job satisfaction. Furthermore, 2x2 ANOVA was conducted to test sex and year of job experiences differences in life satisfaction. Results of Regression Analysis indicated that obsessive passion was a significant predictor of extrinsic job satisfaction; both harmonious and obsessive passion were a significant predictor of intrinsic job satisfaction, general job satisfaction and life satisfaction of fitness leaders (p<.01). The MANOVA results showed that participants’ passion scores differed with regard to year of job experiences (p<.05), but there were no differences with regard to sex (p>.05). On the other hand, MANOVA and ANOVA analysis indicated that fitness leaders’ job satisfaction and life satisfaction scores didn’t differ with respect to sex and year of job experience (p>.05). It can be said that, the more fitness leaders love their profession, make more effort on it and the more they become addict on their profession, the more they satisfy with their job and life. In addition, sex and job experience has no effects on fitness leaders’ job satisfaction and life satisfaction.

Anahtar Kelimeler

Fitness leaders; Passion; Job satisfaction; Life satisfaction

Fitness Liderlerinin İş ve Yaşam Doyumunun Belirlenmesinde Tutkunluğun Rolü: Ankara İli Örneği

Öz

Bu çalışmanın amacı, fitness liderlerinin tutkunluk düzeylerinin, iş ve yaşam doyumlarını belirlemedeki rolünün araştırılması ve tutkunluk, yaşam doyumu ve iş doyumunun cinsiyet ve mesleki deneyime göre farklılaşıp farklılaşmadığının incelenmesidir. Çalışmaya 200 (X yaş;29.52+-4.38) fitness lideri katılmıştır. Katılımcılara “Tutkunluk Ölçeği” (Vallerand ve diğ., 2003), “Yaşam Doyumu Ölçeği” (Diener ve diğ., 1985) ve “Minnesota İş Doyumu Ölçeği” (Weiss ve diğ., 1967) ile araştırmacılar tarafından oluşturulan “Kişisel Bilgi Formu” uygulanmıştır. Fitness liderlerinin tutkunluk düzeylerinin iş ve yaşam doyumlarının belirlenip belirlemediğini inceleme amacı ile Çoklu Adımsal Regresyon Analizi; cinsiyete ve mesleki deneyime göre tutkunluk düzeyi ve iş doyumundaki farklılığı test etmek için 2 x 2 (Cinsiyet x Mesleki Deneyim Yılı) Çoklu Varyans Analizi (MANOVA); yaşam doyumunu cinsiyet ve mesleki deneyime göre incelemek için ise 2 x 2 (Cinsiyet x Mesleki Deneyim Yılı) Varyans Analizi (ANOVA) yapılmıştır. Çoklu Adımsal Regresyon Analizi sonuçları; fitness liderlerinin takıntılı tutkunluklarının dışsal iş doyumu alt boyutunun belirleyicisi olduğunu; hem uyumlu hem de takıntılı tutkunluğun birlikte içsel iş doyumu, genel iş doyumu ve yaşam doyumunun pozitif yönde belirleyicisi olduğunu göstermiştir (p<.01). MANOVA sonuçları, tutkunluk puanlarının mesleki deneyime göre farklılaştığını (p<.05), ancak cinsiyete göre farklılaşmadığını göstermektedir (p>.05). Öte yandan, MANOVA ve ANOVA sonuçları, fitness liderlerinin iş doyumu ve yaşam doyumu puanlarının cinsiyet ve mesleki deneyime göre farklılık göstermediğini ortaya koymuştur (p>.05). Sonuç olarak; fitness liderlerinin mesleklerini severek yapmalarının, çaba harcamalarının ve mesleklerine olan bağımlılıklarının yaşam ve iş doyumlarını arttırdığı, ancak katılımcıların cinsiyet ve deneyimlerinin iş ve yaşam doyumları üzerine bir etkisi olmadığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Fitness lideri; Tutkunluk; İş doyumu; Yaşam doyumu

Kaynakça

• Amiot CE, Vallerand RJ, Blanchard CM. (2006). Passion and psychological adjustment: a test of the person-environment fit hypothesis. Society for Personality and Social Psychology, 32(2), 220-229.
• Baştuğ G. (2009). Voleybol antrenör adaylarının empatik becerileri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 222-227.
• Baycan, A. (1985). Farklı Gruplarda Çalışan Gruplarda İş Doyumunun Bazı Yönlerinin Analizi. Doktora Tezi. Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Carbonneau N, Vallerand RJ, Fernet C, Guay F. (2008). The role of passion for teaching in intrapersonal and interpersonal outcomes. Journal of Educational Psychology, 100(4), 977-987.
• Diener E, Emmons RA, Larsen RJ, Griffin S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-5.
• Diener E, Lucas RE. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276-303.
• Dikmen AA, (1995). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50(3-4), 115-140.
• Donahue EG, Rip B, Vallerand RJ. (2009). When winning is everything: on passion, identity and aggression in sport. Psychology of Sport and Exercise, 10(1), 526-534.
• Dormann CF, Elith J, Bacher S, Buchmann C, Carl G, Carre G, ve diğ. (2013). Collinearity: a review of methods to deal with it and a simulation study evaluating their performance. Ecography, 36 (1), 27-46.
• Durak M, Şenol-Durak E, Gençöz T. (2010). Psychometric properties of the Satisfaction with Life Scale (SWLS) among Turkish university students, correctional officers, and elderly adults. Social Indicators Research, 99 (1), 413-429.
• Gustafsson H, Hassmen P, Hassmen N. (2011). Are athletes burning out with passion? European Journal of Sport Science, 1-9.
• Kara FM, Kelecek S, Aşçı FH. (2014). Sporcu eşlerinin yaşam doyumu ve yalnızlık düzeylerinin incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 25 (2), 56-66.
• Kelecek S, Aşçı FH. (2013).“Tutkunluk Ölçeği”nin üniversite sporcuları için geçerlik güvenirlik çalışması. Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 80-85.
• Kelecek S, Kara FM, Aşçı FH. (2014). Hakemlerin Tutkunluk Düzeyleri, İş Doyumu ve Yaşam Doyumunun Belirleyicisi midir? Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 74-80.
• Keser A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum, 4 (1), 77-95.
• Köker S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Mageau GA, Vallerand RJ, Charest J, Salvy S, Lacaille N, Boufford T, ve diğ. (2009). On the development of harmonious and obsessive passion: the role of autonomy support, activity specialization and identification in the activity. Journal of Personality, 77(3), 601-645.
• Philippe FL, Vallerand RJ, Andrianarisoa J, Brunel P. (2009a). Passion in referees: examining their affective and cognitive experiences in sport situations. Journal of Sport & Exercise Psychology, 31 (1), 77-96.
• Philippe FL, Vallerand RJ, Lavigne GL. (2009b). Passion does make a difference in people’s lives: a look at well-being in passionate and non-passionate individuals. Applied Psychology: Health and Well-Being, 1(1), 3-22.
• Rousseau FL, Vallerand RJ. (2008). An examination of the relationship between passion and subjective wellbeing in older adults. International Journal of Aging and Human Development, 66 (3), 195–212.
• Sığrı Ü, Kara FM. (2013). 2. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı. Spor İşletmelerinde Görev Yapan Personelin İş-Aile Çatışması ve Yaşam Doyumunun Düzeylerinin Belirlenmesi. İzmir.
• Spector, P. (1996). Industrial and organizational psychology: research and practice. New York: John Wiley.
• Stenseng F, Rise J, Kraft P. (2011). The dark side of leisure: obsessive passion and its covariates and outcomes. Leisure Studies, 30 (1), 49-62.
• Stenseng, F. (2008). The two faces of leisure activity engagement: harmonious and obsessive passion in relation to intrapersonal conflict and life domain outcomes. Leisure Sciences, 30 (1), 465-481.
• Tabachnick BG, Fidell LS. (2007). Using multivariate statistics. (Fifth Edition). Boston: Allyn and Bacon.
• Tuzgöl-Dost M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (1), 132-143.
• Ünal S, Karlıdağ R, Yoloğlu S. (2001). Hekimlerde Tükenmişlik ve İş Doyumu Düzeylerinin Yaşam Doyumu Düzeyleri İle İlişkisi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 4 (1), 114.
• Vallerand RJ, Mageau GA, Ratelle C, Leonard M, Blanchard C, KoestnerR, ve diğ. (2003). Les passions de l’ame: on obsessive and harmonious passion. Journal of Personality and Social Psychology, 85(4), 756-767.
• Vallerand RJ, Rousseau FL, Grouzet FME, Dumais A, Grenier S, Blanchard CM. (2006). Passion in sport: a look at determinants and affective experiences. Journal of Sport & Exercise Psychology, 28 (1), 454-478.
• Wang CC, Chu YS. (2007). Harmonious passion and obsessive passion in playing online games. Social Behaviour and Personality, 35(7), 997-1006.
• Weiss DJ, Davis RV, England GU, Loftguist LH. (1967). Manuel for the Minnesota Satisfaction Questionnaire. Minnesota studies in locational rehabilitation XXII, Minnepolis University of Minnesota, Industrial Relations Center, Word Addestment Project.1-125.
• Yelboğa, A. (2007). Bireysel demografik değişkenlerin iş doyumu ile ilişkisinin finans sektöründe incelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 1-18.
• Yetim Ü. (1991). Kişisel projelerin organizasyonu açısından yaşam doyumu. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ege Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yiğit R, Dilmaç B, Deniz ME. (2011). İş ve yaşam doyumu: Konya Emniyet Müdürlüğü alan araştırması. Polis Bilimleri Dergisi, 13(3), 1-18.