Amaç: Bu
çalışmanın amacı, rat çalışma modelinde shilajit'in hızlı maksiller genişletme
(RME) sonrası yeni kemik oluşumuna etkilerini biyokimyasal, histolojik ve
immünohistokimyasal teknikler kullanarak araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Ratlar
(12 haftalık, 24 erkek Wistar albino) rastgele olarak 3 gruba ayrılmıştır (her
bir grupta n = 8): genişletme yapılmamış (NE), sadece genişletme yapılmış (OE),
genişletmeye ilave olarak shilajit uygulanmış (Shilajit). Ratlara 5 günlük
genişletme ve 12 günlük retansiyon periyodu süresince Shilajit verildi.
Hayvanlar sakrifiye edildikten sonra biyokimyasal, histolojik ve
immünohistokimyasal incelemeler yapıldı.
Bulgular: Shilajit
grubundaki süperoksit dismutaz, katalaz ve glutatyon peroksidaz düzeyleri OE
grubundan istatistiksel olarak daha yüksekti (p <0.05). Kemik alkalen
fosfataz ve C-terminal telopeptid tip I kollajen seviyelerinde, gruplar
arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulundu (p <0.001).
İmmünohistokimyasal bulgular, OE grubunun shilajit grubundan anlamlı olarak
daha fazla IL-1 ve TNF-α H skorlarına sahip olduğunu gösterdi (p <0.05).
Gruplar inflamatuar hücre infiltrasyonu, yeni kemik oluşumu ve kılcal damar
yoğunluğu açısından karşılaştırıldığında gruplar arasında önemli farklılıklar
bulundu (p <0.05).
Sonuç: Shilajit'in
sistemik kullanımı, midpalatal suturada yeni kemik oluşumunu hızlandırarak, RME
tedavisinden sonra nüksün önlenmesinde ve retansiyon süresini kısaltmada faydalı
olabilir.
Aim: The
aim of this study was to investigate the effects of shilajit on new bone
formation following rapid maxillary expansion (RME) in a rat study model using biochemical, histological, and immunohistochemical techniques.
Material and Method: The
rats (12-week-old, 24
male Wistar albino) were randomly divided into the following 3 groups
(n=8 each): no expansion (NE), only expansion (OE), expansion plus shilajit (Shilajit). Shilajit was
given to the rats during the 5 day expansion and 12 day
retention period. After sacrificing the animals, biochemical, histological,
and immunohistochemical examinations were
performed.
Results: Superoxide
dismutase, catalase,
and glutathione peroxidase levels
in the shilajit group were statistically higher than the OE group (p<0.05). Bone
alkaline phosphatase and C-telopeptide of type I collagen levels demonstrated statistically significant differences
between the groups (p<0.001). The
immunohistochemical findings revealed that OE group had significantly more IL-1 and
TNF-α H scores than the shilajit group (p<0.05). When
the groups were compared for inflammatory
cell infiltration, new bone formation, and capillary
intensity, considerable differences were found between the groups (p<0.05).
Conclusion: Systemic
use of shilajit may hasten new bone
formation in the midpalatal suture, which may be useful to prevent of relapse and shorten the
retention period after the RME treatment.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Mart 2019 |
Gönderilme Tarihi | 10 Ocak 2019 |
Kabul Tarihi | 12 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 26 Sayı: 1 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi/Medical Journal of Süleyman Demirel University is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International.