Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Cinsiyete Göre Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 12 - 20, 06.03.2018

Mehmet Çebi Osman İmamoğlu

Öz

Bu
çalışmanın amacı, Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin sağlığı geliştirme
davranışlarının araştırılmasıdır. Spor yapma alışkanlığının cinsiyete değişkenine göre
incelenmiştir.

Araştırmanın örneklemini Ondokuz
Mayıs Üniversitesi Yaşar Doğu Spor Bilimleri fakültesinde okuyan 448 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, araştırmacı
tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları (SYBD)-II ölçeği ile toplandı. İstatistiksel
işlemlerde student t testi kullanıldı.

Araştırmada sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları-II ölçeği puanortalamasının orta düzeyde olduğu (137,34±22,88), en yüksek puan kişiler arası
ilişkiler ve en düşükpuanın Stres yönetimi alt
ölçeğinden alındığı bulunmuştur. Ölçekten alınan
toplam puan erkelerde kadınlardan azda olsa anlamsız şekilde daha yüksektir. Tinsellik,
beslenme, fiziksel aktivite, sağlık sorumluluğu ve kişiler arası ilişkiler alt
ölçeklerinde ve toplam ölçek puanlamasında kadın ve erkekler arasında anlamlı
bir farklılık bulunmadı (p>0,05). Fiziksel aktivite alt ölçeğinden daha
yüksek puan almaları beklentisi gerçekleşmemiştir.

Spor Fakültesi öğrencilerinde sağlıklı yaşam
biçimleri davranışlarını algılama davranışlarında cinsiyete göre farklılık
bulunmamıştır. Bu benzerliğin spor yapmalarından kaynaklandığı
düşünülmektedir.  Spor fakültesi
öğrencileri sağlığı geliştirme davranışları düzeyinin arttırılması için teşvik edilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Sağlığın geliştirilmesi, Spor, SYBD-II

Kaynakça

• Al-Kandari, F., Vidal V.L. (2007). Correlation of the Health-Promoting Lifestyle, Enrollment Level and Academic Performance of College of Nursing Students in Kuwait. Nursing and Health Science, 112-119.
• American College of Sports Medicine Position Stand (1998). There commended quantity and quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory and muscularfitness, and flexibility in healthyadults. Medicine&Science in Sports &Exercise, 30, 975–991.
• Asiabi, S.A. (2012). Beden eğitimi ve spor yüksek okulu öğrencilerinde fiziksel aktivite alışkanlıkları ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının akademik başarı ile ilişkisi. Yüksek lisans tezi, Ankara üniversitesi, Sağlık bilimleri enstitüsü, Beden eğitimi ve spor anabilimdalı, Ankara.
• Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N., Ersin, F., Kıssal, A. (2008). Sağlıklı yaşam biçimi davranışları ölçeği II’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Cumhuriyet Univ. Hemsire YO Derg, 12(1):1-12.
• Bozhüyük, A. (2010). Çukurova üniversitesi sağlık bilimleri öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının değerlendirilmesi. Doktora tezi, Çukurova üniversitesi, Tıp fakültesi, Aile hekimliği anabilim dalı, Adana.
• Çebi, M., Eliöz, M., Canikli, A., Kaldırımcı M., Biçer, Y.S., A., Gürkan C. (2004). Genç futbol ve basketbol takımlarının seçilmiş fizyolojik ve antropometrik özelliklerinin karşılaştırılması. Doğu karadeniz bölgesi araştırmaları dergisi. Demir, Z. vd., (2015). spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 5(14):96-109.
• Ferguson, K.J. (1998). Health behaviour. Wallace RB. Public Health & Preventive Medicine. 14. Basım Stamford: Appleton&Lange, 811-816. Hui WHC. Thehealth-promotinglifestyles of undergraduatenurses in Hong Kong. J ProfNurs 18(2):101-11, 2002.
• Kafkas, M.E., Kafkas, A.Ş., Acet M. (2012). Beden eğitimi öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranış düzeylerinin incelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32(11), 51.
• Karadamar, M. vd, (2014). Ergenlerin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının değerlendirilmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(3):131-139.
• Karadeniz, G. vd, (2008). Üniversite öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 7(6):497-502.
• Kılıç, L. (2017). Beden eğitimi öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçim davranışlarının bazı değişkenlere göre değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi, İstanbul gelişim üniversitesi sağlık bilimleri enstitüsü, İstanbul.
• Kocaakman, M. vd, (2010). İstanbul ilindeki hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 17(2):19-24.
• Larouche, R. (1998). Determinants of college students' health-promoting lifestyles. Clin Excell Nurse Pract, 2(1):35-44.
• Özbaşaran, F. vd, (2004). Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin sağlık davranışları. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 7(3):43-55.
• Özdirenç, M., Özcan, A., Akın F., Gelecek, N. (2005). Physical fitness in rural children compared with urban children in Turkey. Pediatrics International, 47(1):26–31.
• Özyazıcıoğlu N, Kılıç M, Erdem N, Yavuz C, Afacan S. Hemşirelik öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 8(2). 2011.
• Salmı A.J. (2003). Body composition assement with segmental multi frequency bioimpedance method. Journal Of Sports Science and Medicine, 2(3):1–29.
• Schulze, N. (1998). Yaşam kalitesini yükselten temel unsur olarak işin insancıllaştırılması. 6. Ergonomi Kongresi, M. P. M. Yayınları, Ankara, (622), 519-532.
• Şimşek, Ö., Öztoprak, D., İkizoğlu, E., Safalı, F., Yavuz, Ö., Onur, Ö., ve ark. (2012). Tıp fakültesi öğrencilerinde sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve ilişkili etmenler. DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 26(3):151-157.
• Volkan, B. (2016). Beden eğitimi ve spor yüksek okulu öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının beden kitle indeksi ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Kafkas üniversitesi fen bilimleri enstitüsü ilköğretim anabilim dalı, sağlık eğitimi bilim dalı, Kars.
• Walker, S.N., Hill-Polerecky, D.M (1996). Psychometric evaluation of the health promoting lifestyle profile. II. Unpublished manuscript, University of Nebraska Medical Center.
• Walker, S.N., Sechrist, K.R., Pender, N.J. (1987). The health promoting lifestyle profile development and psychometric characteristics. Nursing Research, 36(2): 76-80.
• Welk, G.J., Meredıth, M.D. (2008). Factors that influence physical fitness in children and adolescents. Fitnessgram/ Activity Gram Reference Guide. 3rd Ed. Pp. 52–60. Dallas, Tx, The Cooper Institute Pub.
• Zaybak, A., Fadıloğlu, Ç. (2004). Üniversite öğrencilerinin sağlığı geliştirme davranışı ve bu davranışı etkileyen etmenlerin belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 20(1):77-95.
• Ziyagil, M.A., Türkmen, M., Sivrikaya, H., Eliöz, M., Çebi, M. (2010). Samsun ilindeki 14-17 yaş erkek ve kız öğrencilerin fiziksel ve fonksiyonel özellikleri arasındaki ilişki. Spor ve performans araştırmaları dergisi, 1(1):50-59.