The Cultural and Linguistic Relations between Turkish and Urdu Language

Yıl 2018, Sayı: 39, 181 - 188, 22.06.2018

Nuriye Bilik

https://doi.org/10.21497/sefad.444490

Öz

The relations between the Turks and the Indians are very ancient.Various
Turkish communities came from Central Asia and settled in the Indian
subcontinent and lived with the existing communities there. This process had
started with Kuşhan and Ak Huns, then continued with Ghazni Mahmut and Baburs.
Traces of Turkish culture can be seen at every corner of the Indian
subcontinent. The buildings by the Turks, including the castles, mosques,
hammams, the Qutub Minar, the Taj Mahal and many other worthy art works are
excellent examples of Turkish architecture. In addition to the architecture,
the mutual interactions between Turks and Indians are also felt in proverbs,
idioms, legends and traditions. When the proverbs that reveal neighborly relations
and cultural heritage are examined in terms of ideas and form, the multiplicity
of common feelings and considerations can be recognised. It is remarkable that
the thoughts and feelings in both languages are rather identical than being
similar. In some folk stories, the characters named like badnam şarir bhai,
naucavan, sharir badmuash are no one but Keloğlan, the hero of the Turkish
fairy tale. In these varieties of tales, heroes reach their goals with their
intelligence, jealousy, cunning and resourcefulness. Nasrettin Hoca narratives,
a symbol of Turkish humor that has spread to a wide geography from Balkans to
India, can appeal to the feelings of the people of the Indian subcontinent
apart from responding to the feelings of the Turkish people. In terms of
traditions and customs, there are many similar celebrations, especially in
marriage ceremonies. These similarities between the Turks and the Indian
subcontinents are not limited to culture alone. There are similarities between
the Turkish and Urdu languages ​​in terms of grammar as well. Both communities
have lived together for many years and as a result they have been affected by
each other. For this reason, the similarities between Turkish and Urdu
languages ​​are quite evident in history.

Anahtar Kelimeler

Turkish, Urdu, proverbs, tales, linguistic connections

Türkçe-Urdu Dili Arasındaki Kültürel ve Lengüistik Bağlantılar

Öz

Türkler ve
Hintliler arasındaki ilişkiler çok eskilere uzanır. Çeşitli Türk toplulukları
Orta Asya’dan gelerek Hint alt kıtasına yerleşmişler ve buradaki halklarla
birlikte yaşamışlardır. Kuşhan ve Ak Hunlarla başlayan bu süreç, daha sonra
Gazneli Mahmut ve Baburlarla devam etmiştir. Türk kültürünün izleri Hint alt
kıtasının her köşesinde görülebilir. Türklerin inşa ettiği kaleler, camiler,
hamamlar, Kutub Minar, Taç Mahal ve bu tür bahsedilmeye değer eserler, Türk
mimarisinin muhteşem örnekleridir. Mimarinin yanı sıra atasözlerinde,
deyimlerde, masallarda, geleneklerde de bu karşılıklı etkileşim hissedilir.
Komşuluk ilişkilerini ve kültür akrabalığını ortaya koyan atasözleri, fikir ve
biçim açısından incelendiğinde ortak duyguların, düşüncelerin çokluğu göze
çarpar. Her iki dildeki deyimlerde düşünce ve duyguların benzerliğinden ziyade
aynılığı dikkat çekicidir. Bazı halk hikâyelerinde badnam şarir bhai, naucavan,
şarir badmuaş gibi isimlerle adlandırılan karakterler, Türk masallarının
sevilen kahramanı Keloğlan’dan başkası değildir. Birbirinin varyantı
olan bu masallarda kahramanlar zekâları, kıskançlıkları, kurnazlıkları ve
beceriklilikleriyle amaçlarına ulaşırlar. Balkanlardan Hindistan’a kadar
oldukça geniş bir coğrafyaya yayılmış olan Türk mizahının sembolü Nasrettin
Hoca Fıkraları, Türk halkının duygularına cevap verebildiği gibi Hint alt
kıtası halkının da duygularına hitap edebilmektedir. Gelenek ve göreneklerle
ilgili olarak, özellikle de evlilik törenlilerinde yapılan pek çok benzer
kutlamalar bulunmaktadır. Türkler ve Hint alt kıtası halkları arasındaki bu
benzerlikler, sadece kültürle sınırlı değildir. Türkçe ve Urdu dili arasında
gramer açısından da benzerlikler vardır. Her iki toplum uzun yıllar birlikte
yaşamışlar ve sonuç olarak birbirlerinden etkilenmişlerdir. Bu nedenle Türkçe
ile Urdu dili arasındaki benzerlikler tarihi açıdan oldukça belirgindir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe, Urdu dili, atasözleri, masallar, lengüistik bağlantılar

تر کی اور اردو کے درمیان تہذ یبی-لسانی روابیت

Öz

تر کوں اور 
ہندوستانیوں کے تعلقات بہت پرانے زمانے سے ہیں- مختلف ترک قومیں وسطی ایشا
سے آ کر برصغیر میں رہائشس پزیر ہوئیں اور یہاں کے با شندوں سے مل جل گئیں- یہ
سلسلہ جو  تر ک قومیں کشان اور آق ہن سے
شروع ہو ا  بعد میں محمود غزنوی سے لیکر
بابروں تک  جا ری رہا- ترکی تہذیب کے اہم
نشانا ت، برصغیر کے کو نے کونےمیں دیکھے جاسکتے ہیں- ان کے تعمیر کردہ قلعے،
مساجد، حمام، کتب مینار، تاج محل اور اس طرح کی قابل  تعر یف کی یادگاریں ترکی فن تعمیر کے اعلی
نمونے ہیں-  فن تعمیر کے نمونوں کے علاوہ،
یہاں کے ضرب المشال، مہاورت، خیالی قصوں، لطائف 
اور   رسم و  رواج میں بھی، یہ باہمی اثرات محسوس کیےجا سکتے
ہیں- دونوں  زبانوں کے مہاورات میں خیالات
اور احساسات کی مشابہت سے زیادہ یکسانیت متاثرکن ہے- بغص لوک کہانیوں
کے کردار جو بد نام شریر بھائی، نو جوان، شریر بدمعاش جیسے ناموں سے موسوم کیےجاتے
ہیں، وہ حودہی، تر کی کے خیالی قصوں کا پسندیدہ ہیرو کیل اوغلاں(Keloğlan) ہے- ان خیالی قصوں اور لوک کہانیوں میں جو ایک دوسرے کا بدل پزیر
ہیں، کردار عقل، فریب، لالچ، چالاکی اور ہنر مندی کے ذریعے اپنے مقصد کی انتہا تک
جا پہنچتے ہیں- ترکی قوم کے مزاح کے نام ور ملانصرالدین کے لطائیف جو بالکان سے
ہندوستان تک وسیع  جغرافیے پر پھیلے ہیں
جیسے کہ ترک لوک کے احساسات کو جواب دے سکتے ہیں ویسے مشترک ہی پاکستان کے لوک کے
احساسات کو بھی- رسم و رواج کے متعلق ایسی تقیربات ہیں جو  ایک دوسرے سےمشابہ ہوتی ہیں جیسا کہ
شادی کے موقع پر - یہ اشتراک جو ترکوں اور ہندوستا نیوں کے دریان ہے  محض تہذ یت اور معاشر ت تک محدود نہیں ہے- ترکی
اور  اردو زبانون کے  درمیان قو ا عد کے لحاظ سےبھی مماثلتیں پائی
جاتی ہیں- دونوں اقوام نے صدیوں اکھٹے زند گی بسر کی تھی اور  نتیجے کے طور پر ایک دوسرے سے متاثر ہو ئی
ہیں-  اسی وجہ سے ترکی اور   اردو کےدرمیان ممثالتیں تاریخی لحاظ سے بے حد
نمایاں اور ممتاز ہیں-

Anahtar Kelimeler

ترکی زبان، اردو زبان، ضرب المشال، خیالی قصے، لسانی روابیت

Kaynakça

• Abdulhak, Maulvi (1981). Urdu Sarf-o- Nahv. Nai Dilli: Ancuman-i Tarakki Urdu.
• Ali Han, Zeyb-un Nisa (2004). Urdu-Farsi Zarb-ul Misal. Pakistan: Muktadirah Kaumi Zaban.
• Atalay, Besim (1940). “Türkçede Gelecek Zaman Edatı” Ankara: Türk Dili Belleten (3-4): 30-39.
• Bilik, Nuriye-Özdemir, Nebahat (2012). Urdu Cannevalon ke liye Turki Gareymar. Konya: Aybil Yay.
• Birtek, Ferit (1944). En Eski Türk Savları: Divan-ı Lügat-it- Türk’ten Derlemeler. Ankara: Türk Dil Kurumu Yay.
• Eckmann, Janas (1998.) Çağatayca El Kitabı. çev. Günay Karaağaç. İstanbul: Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay.
• Eraslan, Kemal (2013). Eski Uygur Türkçesi Grameri. İstanbul: Türk Dil Kurumu Yay.
• Ergin, Muharrem (1985). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Boğaziçi Yay.
• Gabain, A-Von (1988). Eski Türkçenin Grameri. çev. Mehmet Akalın. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurum Yay.
• Gültekin, Mevlüt (2006). “Tarihi ve Çağdaş Türk Lehçelerinde Gelecek Zaman Ekleri Üzerine Bir Deneme” Ankara: TÜBAR-XX-/ GÜZ.
• Haidari, Mohamed Akbar Khan (1932). The Munshi. Delhi: Haidaris Oriental Book Depot, Akbar Manzil.
• Hatipoğlu, Vecihe (1987). Türkçenin Sözdizimi” Ankara: TDK Yay.
• Korkmaz, Zeynep (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yay.
• Razzaki, Şahid Huseyn (1965). Pakistani Musalmanon ke Rasm-o-Rivac. Lahor: İdarah-i Sikafat-i İslamiyah.
• Türk Atasözleri ve Deyimleri I (1993). İstanbul: Millî Kütüphane Başkanlığı, Milli Eğitim Basımevi.