Geç 19. yüzyıl ve erken 20. yüzyılda Balkanlar’da tezahür eden olaylar ve İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin Orta Doğu’daki politikaları arasında bir nedensellik ilişkisi mevcuttur. İkinci Meşrutiyet ve takip eden yıllarda Osmanlı yönetici sınıfını teşkil edecek olan Cemiyet üyeleri Balkan milliyetçilikleri döneminde trajik ve travmatik bir dizi deneyim yaşamışlardır. Padişahın genç subay ve bürokratları olarak hizmet ettikleri bölgede hayatlarının ve kariyerlerinin en zor dönemlerinden birini yaşamış olan Cemiyet üyeleri, bu deneyim neticesinde İmparatorluğun geriye kalan topraklarındaki tebaaya kuşkuyla yaklaşmışlardır. Balkan milliyetçilikleri döneminin etkileri, Orta Doğu’daki Arap tebaaya karşı da bir güvensizlik şeklinde tezahür etmiş, merkezileştirici ve ilerleyen zamanda Osmanlıcılıktan, İslamcılığa ve en son da Türk milliyetçiğine evirilen bir kimlik siyasetinin uygulanmasına yol açmıştır. Bu çalışmanın amacı, Balkan milliyetçilikleri döneminde şekillenen İttihat ve Terakki Cemiyeti ideolojisini ortaya çıkaran faktörleri analiz etmek ve Balkanlarda yaşanan travmanın Cemiyet’in Orta Doğu’daki Arap tebaaya yönelik uyguladığı siyasetin sonuçlarını tartışmaktır.
Jön Türkler İttihat ve Terakki Cemiyeti Balkanlar Arap Milliyetçiliği Merkezileşme
There is a causal link between the incidents that occurred in the late 19th, early 20th century Ottoman Balkans, and the policies of the Committee of Union and Progress in the Middle East. The members of the Committee who would become the Ottoman ruling elite from the Second Constitutional period onwards had gone through a tragic and traumatizing experience in the era of Balkan nationalisms. Serving as young officers and the bureaucrats of the Sultan they lived through one of the worst episodes of their lives and careers which caused them to look at the Ottoman subjects in the remaining Ottoman territories. The political outcome of the era of Balkan nationalisms was a distrust towards the non-Muslim and in particular non-Turkish Ottoman subjects in the Middle East and the consequential introduction of centralism and an identity politics which evolved gradually from Ottomanism to Islamism and finally to Turkish nationalism. The aim of this study is to analyze the main factors shaping the emergence of the early CUP ideology in the era of Balkan nationalisms and to discuss the outcome of the Balkan trauma on policies of the Committee of Union on the Arab subjects of the empires remaining territories in the Middle East.
Young Turks Committee of Union and Progress Balkans Arab nationalism centralization
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 39 |
Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.