Determination of Forage Yield and Quality of Some Alfalfa (Medicago sativa L.) Cultivars under Isparta Ecological Conditions
Öz
This research was carried out to determine forage yield and agricultural characters of different alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars under Isparta conditions in 2010-2012. In present study, 5 different alfalfa varieties including Bilensoy, Verko, Gea, Prosementi and candidate were used. End of the present research; The highest hay and crude protein yields were obtained from Bilensoy and candidate (2355-2368 kg/da, 381.24-410.00 kg/da, respectively). In alfalfa cultivars, the highest crude protein ratio was determined in candidate (17.37%). The least ADF and NDF contents were obtained from Bilensoy (34.50% and 42.20%, respectively). Bilensoy and candidate varieties can be recommended in similar ecologies because of their high forage and crude protein yields
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Albayrak S and Türk M., 2013.Changes in the forage yield and quality of legume-grass mixtures throughout the vegetation period.Turk J. Agriculture and Forestry. 17(2): 139-147
- Altınok S. ve Karakaya, A., 2002. Forage Yield of Different Alfalfa Cultivars Under Ankara Conditions. Turk.J. of Agric. 26. Vol. P. 11-16
- Anonim, 2015.TUİK raporları. www.tuik.gov.tr
- Avcı M., Çınar S., Yücel C. ve İnal İ., 2010.Evaluation of Some Selected Alfalfa (Medicago sativa L.)Lines for Herbage Yield and Forage Quality.Çukurova Agricultural Research Institute, Adana, Turkey. Vol.8 (3&4) :545-549
- Başbağ M., Demirci R. ve Avcı M., 2009. Determination of Some Agronomical and Quality Properties of Wild Alfalfa (Medicago sativa L.) Clones in Turkey. Department of Field Crops, Agricultural Research Institute of Çukurova/Adana, Turkey, Vol.7 (2) : 357-359
- Cevheri A.C. ve Avcıoğlu R., 1998. Bornova Koşullarında Farklı Yonca Çeşidinin Verim ve Diğer Bazı Verim Özellikleri Üzerinde Araştırmalar, Ege Üniv. Fen Bil. Enst. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bornova-İzmir, 34 s
- Elçi Ş., 2005. Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkileri.T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı. ISBN 975-407-189-6. Mart Matbaası- İstanbul. Ankara
- Gülcan H. ve Anlarsal A. E., 1992. GAP Bölgesinde Sulu Koşullarında Yetişebilecek Yonca Çeşitlerinin Saptanması Üzerinde Araştırmalar, Ç.Ü.Z.F. Genel Yay. No:32, GAP Yay. No: 61, Adana
- Kamalak A., 2005. Bazı Kaba Yemlerin Gaz Üretim Parametreleri ve Metabolik Enerji İçerikleri Bakımından Karşılaştırılması, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, KSÜ. Fen ve Mühendislik Dergisi, 8(2)-20-30
- Manga İ., Acar, Z. ve Ayan İ., 1995. Baklagil Yembitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders notu no: 7
- SAS Institute, 1998. INC SAS/STAT users’ guide release 7.0, Cary, NC, USA
- Şengül S.veTahtacıoğlu L.,1996. Şark Yoncasında (Medicago sativa L.) Ot ve Ham Protein Veriminin Belirlenmesi, Atatürk Ü. Z. F. Tarla Bitkileri Bölümü, Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yem Bitkileri Kongresi, 17-19 Haziran s. 615-620, Erzurum
- Tessama Z. and Baars R.M.T., 2006. Chemical Composition, Dry Matter Production and Yield Dynamics of Tropical Grasses Mixed with Perennial Forage Legumes. Department of Animal Sciences, Alemaya University, Dire Dawa, Ethiopia.Larenstein University for Professional Education, Deventer, The Netherlands, 40: 150 -156
- Töngel M.Ö. ve Ayan İ., 2010. Nutritional Contents and Yield Performances of Lucerne (Medicago sativa L.) Cultivars in Southern Black Sea Shores. Journal of Animal and Veterinary Advances, 9(15):2067-2073
Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi
Öz
Bu araştırma, Isparta koşullarında yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin ot verimi ile tarımsal karakterlerini belirlemek amacıyla 2010-2012 yıllarında yürütülmüştür. Denemede Bilensoy, Verko, Gea, Prosementi ve Aday çeşit olmak üzere 5 adet yonca çeşidinin verim ve kalite özellikleri incelenmiştir. Çalışma sonucunda; En yüksek kuru ot ve ham protein verimleri Bilensoy ve Aday çeşitte (sırasıyla, 2355-2368 kg/da, 381.24-410.00 kg/da arasında) bulunmuştur. Yonca çeşitlerinde en yüksek ham protein oranı %17.37 ile Aday çeşitte belirlenmiştir. Araştırmada en düşük ADF ve NDF oranları ise Bilensoy (sırasıyla, %34.50 ve %42.20) çeşidinde tespit edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre yüksek kuru ot ve ham protein verimi bakımından Bilensoy ve Aday çeşit Isparta ve benzeri ekolojik koşullara tavsiye edilebilir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Albayrak S and Türk M., 2013.Changes in the forage yield and quality of legume-grass mixtures throughout the vegetation period.Turk J. Agriculture and Forestry. 17(2): 139-147
- Altınok S. ve Karakaya, A., 2002. Forage Yield of Different Alfalfa Cultivars Under Ankara Conditions. Turk.J. of Agric. 26. Vol. P. 11-16
- Anonim, 2015.TUİK raporları. www.tuik.gov.tr
- Avcı M., Çınar S., Yücel C. ve İnal İ., 2010.Evaluation of Some Selected Alfalfa (Medicago sativa L.)Lines for Herbage Yield and Forage Quality.Çukurova Agricultural Research Institute, Adana, Turkey. Vol.8 (3&4) :545-549
- Başbağ M., Demirci R. ve Avcı M., 2009. Determination of Some Agronomical and Quality Properties of Wild Alfalfa (Medicago sativa L.) Clones in Turkey. Department of Field Crops, Agricultural Research Institute of Çukurova/Adana, Turkey, Vol.7 (2) : 357-359
- Cevheri A.C. ve Avcıoğlu R., 1998. Bornova Koşullarında Farklı Yonca Çeşidinin Verim ve Diğer Bazı Verim Özellikleri Üzerinde Araştırmalar, Ege Üniv. Fen Bil. Enst. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bornova-İzmir, 34 s
- Elçi Ş., 2005. Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkileri.T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı. ISBN 975-407-189-6. Mart Matbaası- İstanbul. Ankara
- Gülcan H. ve Anlarsal A. E., 1992. GAP Bölgesinde Sulu Koşullarında Yetişebilecek Yonca Çeşitlerinin Saptanması Üzerinde Araştırmalar, Ç.Ü.Z.F. Genel Yay. No:32, GAP Yay. No: 61, Adana
- Kamalak A., 2005. Bazı Kaba Yemlerin Gaz Üretim Parametreleri ve Metabolik Enerji İçerikleri Bakımından Karşılaştırılması, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, KSÜ. Fen ve Mühendislik Dergisi, 8(2)-20-30
- Manga İ., Acar, Z. ve Ayan İ., 1995. Baklagil Yembitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders notu no: 7
- SAS Institute, 1998. INC SAS/STAT users’ guide release 7.0, Cary, NC, USA
- Şengül S.veTahtacıoğlu L.,1996. Şark Yoncasında (Medicago sativa L.) Ot ve Ham Protein Veriminin Belirlenmesi, Atatürk Ü. Z. F. Tarla Bitkileri Bölümü, Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yem Bitkileri Kongresi, 17-19 Haziran s. 615-620, Erzurum
- Tessama Z. and Baars R.M.T., 2006. Chemical Composition, Dry Matter Production and Yield Dynamics of Tropical Grasses Mixed with Perennial Forage Legumes. Department of Animal Sciences, Alemaya University, Dire Dawa, Ethiopia.Larenstein University for Professional Education, Deventer, The Netherlands, 40: 150 -156
- Töngel M.Ö. ve Ayan İ., 2010. Nutritional Contents and Yield Performances of Lucerne (Medicago sativa L.) Cultivars in Southern Black Sea Shores. Journal of Animal and Veterinary Advances, 9(15):2067-2073
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 25 Sayı: 1 |
