Öz
Bu çalışma, Ülkesel Mısır Entegre Ürün Yönetimi Projesi bölge verim ve adaptasyon araştırmaları
kapsamında geliştirilen hibrit mısır genotiplerinin performanslarının değerlendirilmesi amacıyla
yürütülmüştür. Araştırmada, 2012 yılında 19 genotip ve 2013 yılında 27 genotip kullanılmıştır. Araştırma,
2012–2013 yıllarında, GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi deneme tarlasında, tesadüf
blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada, 2012 yılında elde edilen
verilere göre; bitki boyu (245.0–343.8 cm), ilk koçan yüksekliği (89.5–144.5 cm), tepe püskülü çıkarma
süresi (72.7–80.3 gün), 1 tane/koçan oranı (%84.7–88.7), 1000 tane ağırlığı (283.2–365.0 g), nem (%10.6–
13.1), hektolitre ağırlığı (76.93–81.43 kg), ham yağ oranı (%3.07–4.17), ham protein oranı (%9.03–11.23),
nişasta oranı (%70.27–72.63) ve tane verimi (936.1–1307.7 kg/da) arasında değişmiştir. 2013 yılında; bitki
boyu (260.7–363.2 cm), ilk koçan yüksekliği (96.5–169.0 cm), çiçeklenme gün sayısı (63.0–74.3 gün), tane/
koçan oranı (%78.6–91.4), 1000 tane ağırlığı (247.0–395.0 g), nem (%8.10–11.8) ve tane verimi (685.4–
1318.9 kg/da) arasında değişim göstermiştir. Sonuç olarak; P31G98, DKC6589, ADA 523, ADA-9.7, SASA-
95, SASA-84, SASA-71, SASA-87, ADA-11.19, SASA-75, ADA-11.17, ADA-11.20, ADA-11.7 ve SASA-96
genotiplerinin Diyarbakır ana ürün koşullarında daha yüksek verim verdikleri saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Anonim, 1997. D.S.İ. Genel Müdürlüğü, Toprak Analiz Laboratuvar Sonuçları. Ankara
- Anonim, 2010. Diyarbakır Meteoroloji Müdürlüğü Kayıtları
- Babaoğlu Y., 2003. Farklı kökenli mısır (Zea mays L. ) genotiplerinin çeşitli agronomik ve kalite karakterleri bakımından karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. Doktora tezi, Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tekirdağ
- Çetin A., 2009. Mısırda Verim ve Verim Unsurları Yönüyle Genotip X Cevre İnteraksiyonunun Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Konya
- FAO, 2013. www.faostat.fao.org. (Erişim Tarihi: 12.08.2014)
- Kalkan M., 2008. Farklı Olum Grupları ve Hasat Tarihlerinde Verim, Verim Öğeleri ile Besin Değerleri ve Aflatoksin Düzeylerinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Konya
- Kahraman Ş., 2016. Doktora tezi. Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır Kün E., 1985. Sıcak İklim Tahılları, A.Ü. Z.F. Yayınları. Yayın No:953, Ankara
- Özcan G., Tezel M., Güneş A., Işık Ş., Aksoyak Ş. ve Sade B., 2013. Yeni Geliştirilen Bazı Mısır Genotiplerinin Konya Şartlarına Uygunluğunun Belirlenmesi. Türkiye 10. Tarla Bitkileri Kongresi, 10-13 Eylül 2013, Konya, Türkiye, Cilt 1, s. 654-659
- Özsisli B., 2010. Kahramanmaraş Koşullarında Birinci Ve İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Farklı Mısır Çeşitlerinde Verim Ve Kalite Özelliklerinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Kahramanmaraş
- Soylu S., Akman H. ve Gürbüz, B., 2008. Konya Sarayönü Koşullarında Tane Mısır Yetiştiriciliği Üzerine Bir Araştırma. Ülkesel Tahıl Sempozyumu.2-5 Haziran 2008, Konya, s. 776-781
- Şanlı H.M., 2013. Kendilenmiş Atdişi Mısır (Zea Mays İndentata Sturt.) Hattının Diallel Melezlerinde Bazı Tarımsal ve Kalite Özelliklerinin Kalıtımı. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Konya
- TUİK, 2015. https://biruni.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi: 12.08.2016)
- Vartanlı S. ve Emeklier Y., 2007. Ankara koşullarında hibrid mısır çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi. 25–27 Haziran 2007 Erzurum, s. 37-42
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 26 Sayı: 2 |
