Çağdaş Eğitim Denetimi Modeli Olarak Okullarda Farklılaştırılmış Denetim Uygulamalarına İlişkin Bir Araştırma

Yıl 2017, Cilt: 15 Sayı: 1, 43 - 57, 15.06.2017

Fatma Köybaşı Celal Teyyar Ugurlu Duran Demir

Öz

Bu araştırmanın amacı,
öğretmenlerinin farklılaştırılmış denetim modeline ilişkin öğretmenlerinin
görüşlerini saptamaktır. Araştırma nitel araştırma yöntemi ile yürütülmüş olup
araştırmanın doğasına uygun olan olgu bilim deseninde bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubu, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Sivas
ilinde resmi okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve ortaöğretim okullarında görev
yapan toplam 28 öğretmenden oluşmaktadır. 
Araştırma çerçevesinde öğretmenlerin farklılaştırılmış denetim
modeli uygulamalarına ilişkin görüşlerini ortaya koymak amacıyla yarı
yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır.  Aydın’ın (2005) farklılaştırılmış denetimle
ilgili tanımlama bilgilerinden yola çıkılarak, farklılaşmış denetimi açıklayan
özelliklerden üç maddelik bir görüşme formu oluşturulmuştur. Veriler, içerik analizi ile çözümlenmiştir. Öğretmenler,
denetimin amaçlarını, mesleki gelişimi sağlamak, öğretmenin kendini
düzenlemesine katkıda bulunmak (öz-düzenleme) ve motivasyonlarını artırmak
şeklinde sıralamışlardır. Öğretmenlerin ‘’denetim nasıl olmalı’’ sorusuna
ilişkin görüşleri geliştirme, düzenleme ve gözlem olmak üzere ifade edilmiştir.
Öğretmenlerin birbirilerini denetlemesi konusunda öğretmenler olumlu görüşlere
sahiptir.  Öğretmenlerin farklılaştırılmış denetime ilişkin bakış açılarını ortaya
koymak üzere araştırma sorularına (denetim hangi amaçlarla yapılmalı, nasıl bir
denetim ve öğretmenler birbirini denetlemeli mi) verilen cevaplardan
öğretmenlerin farklılaştırılmış denetimi olumlu değerlendirdikleri
söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

denetim, çağdaş denetim modelleri

Kaynakça

• Akyol, B. ve Yavuzkurt, T. (2016). Türkiye’de lisansüstü tezlerde eğitim denetimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (Teke) Dergisi, 5(2), 908-926.
• Altun, B. (2014). Denetime eleştirel yaklaşım: Öğretmen denetimi nasıl olmalı? (Doktora tezi), Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Arslan, A.,& Aslan, A. (2015). Türkçe öğretmenlerinin ‘eğitim denetimi'ile ilgili çeşitli görüşleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 3(15), 163-178.
• Aydın, İ. (2005). Öğretimde denetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetim. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Bostancı, A., Şanlı Bulut, M. ve Özbey, H. (2011). Öğretmen denetiminde sanatsal denetim yaklaşımının uygulamasına yönelik öğretmen ve denetmen görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(22), 238-254.
• Bouchamma, Y. (2005). Evaluatingteachingpersonnel. Which model of supervision do Canadianteachersprefer?. Journal of Personnel Evaluation in Education, 18(4), 289-308.
• Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
• Dahlberg, K.,Dahlberg, H., &Nyström, M. (2008). ReflectiveLifeworldResearch. Lund: Studentlitteratur.
• DiPaola, M. F.,& Hoy, W. K. (2008). Principalsimprovinginstruction: Supervision, evaluation, andprofessionaldevelopment. Boston: Pearson.
• Elo, S., Kyngäs, H. (2008). The Qualitative Content Analysis Process. Journal of Advanced Nursing, Vol.62, No.1, pp.107–115.
• Fullan, M. (2007). Thenewmeaning of educationalchange (4th ed.). New York: TeachersCollegePress
• Glatthorn, A. A. (1997). Differentiatedsupervision. (2nd Edition). Virginia: ASCD.
• Glickman, C.D., Gordon, S.P. & J.M. Ross-Gordon (2004). SupervisionandInstructionalLeadership: A
• DevelopmentalApproach. Boston: MaAllynAnd Bacon.
• Harris, P. M.,Gingerich, R., &Whittaker, T. A. (2004). The “effectiveness” of differentialsupervision. NCCD News, 50(2), 235-271.
• İlğan, A. (2008). İlköğretim müfettişleri ve öğretmenlerinin farklılaştırılmışdenetim modelini benimseme ve uygulanabilir bulma düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55, 389-422.
• Kagan, D. M.,&Warren, E. (1992). Differentialsupervisionforearly, middle, andlatefieldexperiences in teachereducation: Thecase of Emily. Action in TeacherEducation, 13(4), 10-16.
• Karakuş, M. (2010). Çağdaş denetim yaklaşımları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 181-200.
• Lincoln, Y. S.,&Guba, E. G. (1985). Naturalisticinquiry. Newbury Park, CA: Sage
• Malikiosi-Loizos, M.,Mehnert, W. O., Work, G. G., & Gold, J. (1981). Differentialsupervisionandcognitivestructureeffects on empathyandcounselingeffectiveness. International JournalfortheAdvancement of Counselling, 4(2), 119-129.
• Patton, M. Q. (2005). Qualitativeresearch. . ThousandOaks, CA: Sage.
• Rossman, G. &Rallis, S. (1998). Learning in thefield: An introductiontoqualitativeresearch. ThousandOaks, CA: Sage Publications.
• Sullivan, S.,&Glanz, J. (2000). AlternativeApproachestoSupervision: CasesfromtheField. Journal of curriculumandsupervision, 15(3), 212-35.
• Tanrıöğen, A. (1997) Öğretimin denetimine yönelik bir model: Yönlendirilmiş yoğun denetim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3 (1), 111– 121
• Topcu, İ. (2010). Devlet ve özel ilköğretim okullarında yöneticilerin öğretimin denetimi görevlerini yerine getirme biçimleri. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34(2), 31-39.
• Uğurlu, C. T. (2013). Sanatsal denetim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalısması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1 (1), 119-134.
• van, Manen, M. (2014). Phenomenology of Practice. Meaning-givingmethods in phenomologicalresearchandwriting.WalnutCreek: LeftCoastPress.
• Zepeda, S.J. (2007). Instructionalsupervision: Applyingtoolsandconcepts. Larchmont, NY: Eye on Education.