Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SÜRDÜRÜLEBİLİRLİĞİN SAĞLANMASI AÇISINDAN SOSYAL SORUMLULUK

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 30 - 34, 08.10.2017
https://doi.org/10.30520/tjsosci.341425

Öz

Dünya ekonomisinin büyük çoğunluğunu elinde
bulunduran işletmelerin sosyal, eğitim, sağlık ve çevre gibi alanlarda
gönüllülük esasına göre yaptıkları sosyal sorumluluk faaliyet ve projeleri,
sürdürülebilirliğin sağlanmasını önemli ölçüde etkilemektedir. Bu nedenle
sosyal sorumluluk kavramı, dünyada sürdürülebilir kalkınma kavramının
yükselmesi ile eş zamanlı olarak önem ve popülerlik kazanmıştır. Sosyal
sorumluluk kavramı ve uygulamalarının sürdürülebilir gelişmeye olumlu yönde
katkılarda bulunduğunun anlaşılması üzerine işletmeler bu kavrama her geçen gün
daha çok önem vermektedir. Bu önem doğrultusunda çalışmanın amacı, sosyal
sorumluluk kavramını inceleyerek ilgili çevrelere yönelik farkındalık
oluşturmaktır. Bu kapsamda sosyal sorumluluk konusuyla ilgili literatür
taraması yaparak kavramsal çerçeve oluşturulmuştur. 

Kaynakça

  • Ak, S. (2016). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, Kırklareli Üniversitesi, SBE, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü, Tezsiz Yüksek Lisans Ödevi.
  • Akıncı Varol, Z. B. ve Çoşkun, G. (2011). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Eloktronik Dergisi, 1, 61-87.
  • Aktan, C. ve Börü, D. (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk” Ed. Coşkun Can Aktan Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sorumluluk, İGİAD Yayınları, İstanbul.
  • Carroll, Archie B. (1991). “The Pyramid of Corporate Social Resposibility: Toward the moral Management of Organizational Stakeholder”, Business Horizon, Vol.34, No.4, Jully-August 1991, http://www.cbe.wwu.edu/ dunn/rprnts.pyramidofcsr.pdf, (Erişim:14.02.2011).
  • Caymaz, E., Soran S., Erenel F. (2014). İşletmelerde Kurumsal Sürdürülebilirlik ve Kurumsal Sosyal Sorumluluk İlişkisi: Küresel İlkeler Sözleşmesi Türkiye Örneği, 13.Ulusal İşletmecilik Kongresi, 8-10 Mayıs 2014, Antalya.
  • European Commission Green Paper, (2001). http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/PDF/?uri=CELEX:52001DC0366&from=EN, (Erişim:04.03.2017).
  • İşseveroğlu, G. (2001). “İşletmelerde Sosyal Sorumluluk ve Etik”, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:8, Sayı:2, Manisa, s:55-68.
  • KSS Türkiye Raporu, (2008). Türkiye Kurumsal Sosyal Sorumluluk Derneği Yayınları, http://kssd.org/site/dl/uploads/CSR_Report_en.pdf, (Erişim:04.03.2017).
  • Leblebici Kacur, L. (2008). “Yeşil Pazarlama ve Kayseri’deki İşletmeler Üzerine Bir Uygulama”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Kayseri.
  • Özkaya, B. (2010). “İşletmelerin Sosyal Sorumluluk Anlayışının Uzantısı Olarak Yeşil Pazarlama Bağlamında Yeşil Reklamlar”, Öneri Dergisi, C.9.S.34, Temmuz 2010, 247-258.
  • Şimşek, Ş., Çelik, A. ve Akgemci, T. (2014). “Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış”, Eğitim Yayınevi, 8.Baskı, Konya. UN Global Compact, (2009). “The Ten Principles”, www.unglobalcompact.org.
  • Uysal, O. U. (2006). “Yeşil Ürünlerde Konumlandırma İle İlgili Bir Uygulama”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı Üretim Yönetimi ve Pazarlama Ana Bilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

SOCIAL RESPONSIBILITY FOR PROVIDING SUSTAINABILITY

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 30 - 34, 08.10.2017
https://doi.org/10.30520/tjsosci.341425

Öz

Voluntary social responsibility
activities and projects by businesses that hold the vast majority of the world
economy in areas such as social, education, health and environment, have a
significant impact on achieving sustainability. For this reason, the concept of
social responsibility has gained importance and popularity simultaneously with
the rise of the concept of sustainable development in the world. This concept
is more and more important to businesses on the understanding that social
responsibility concept and practices contribute to sustainable development
positively. The aim of working towards this importance is to examine the social
responsibility concept and to raise awareness for the relevant circles. Within
this context, a conceptual framework has been established by searching the
related literature about social responsibility.

Kaynakça

  • Ak, S. (2016). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, Kırklareli Üniversitesi, SBE, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü, Tezsiz Yüksek Lisans Ödevi.
  • Akıncı Varol, Z. B. ve Çoşkun, G. (2011). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Eloktronik Dergisi, 1, 61-87.
  • Aktan, C. ve Börü, D. (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk” Ed. Coşkun Can Aktan Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sorumluluk, İGİAD Yayınları, İstanbul.
  • Carroll, Archie B. (1991). “The Pyramid of Corporate Social Resposibility: Toward the moral Management of Organizational Stakeholder”, Business Horizon, Vol.34, No.4, Jully-August 1991, http://www.cbe.wwu.edu/ dunn/rprnts.pyramidofcsr.pdf, (Erişim:14.02.2011).
  • Caymaz, E., Soran S., Erenel F. (2014). İşletmelerde Kurumsal Sürdürülebilirlik ve Kurumsal Sosyal Sorumluluk İlişkisi: Küresel İlkeler Sözleşmesi Türkiye Örneği, 13.Ulusal İşletmecilik Kongresi, 8-10 Mayıs 2014, Antalya.
  • European Commission Green Paper, (2001). http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/PDF/?uri=CELEX:52001DC0366&from=EN, (Erişim:04.03.2017).
  • İşseveroğlu, G. (2001). “İşletmelerde Sosyal Sorumluluk ve Etik”, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:8, Sayı:2, Manisa, s:55-68.
  • KSS Türkiye Raporu, (2008). Türkiye Kurumsal Sosyal Sorumluluk Derneği Yayınları, http://kssd.org/site/dl/uploads/CSR_Report_en.pdf, (Erişim:04.03.2017).
  • Leblebici Kacur, L. (2008). “Yeşil Pazarlama ve Kayseri’deki İşletmeler Üzerine Bir Uygulama”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Kayseri.
  • Özkaya, B. (2010). “İşletmelerin Sosyal Sorumluluk Anlayışının Uzantısı Olarak Yeşil Pazarlama Bağlamında Yeşil Reklamlar”, Öneri Dergisi, C.9.S.34, Temmuz 2010, 247-258.
  • Şimşek, Ş., Çelik, A. ve Akgemci, T. (2014). “Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış”, Eğitim Yayınevi, 8.Baskı, Konya. UN Global Compact, (2009). “The Ten Principles”, www.unglobalcompact.org.
  • Uysal, O. U. (2006). “Yeşil Ürünlerde Konumlandırma İle İlgili Bir Uygulama”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı Üretim Yönetimi ve Pazarlama Ana Bilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yunus Yılmaz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 8 Ekim 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yılmaz, Y. (2017). SOCIAL RESPONSIBILITY FOR PROVIDING SUSTAINABILITY. The Journal of Social Science, 1(1), 30-34. https://doi.org/10.30520/tjsosci.341425