KAOS TEORİSİ, DETERMİNİZM VE YENİ BİLİM PARADİGMASI SÜRECİNDE SOSYAL BİLİMLER VE TURİZM ARAŞTIRMALARI AÇISINDAN ÖNEMİ

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 29 - 38, 25.05.2016

Fırat Biçici

Öz

Bu çalışmada kaos teorisi, determinizm ve yeni bilim paradigmasının davranışı anlama ve açıklama çabası üzerine, sosyal bilimlere ve sosyal bilimlerde kullanılan metadolojiye nasıl bir katkı sağladığı ve bu katkının turizm araştırmaları açısından önemi vurgulanmaya çalışılmıştır. Bu amaçla kaos teorisi ve determinizm yeni bilim paradigması çerçevesinde irdelenmiştir. Ayrıca kaos teorisinin ve yeni bilim paradigmasının sosyal bilimlere ve turizm araştırmalarına katkısı ile ilgili yorumlamalar yapılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Determinizm, kaos teorisi, sosyal bilimler, turizm araştırmaları

Kaynakça

• Alkan, E.Ö. (2015). Sosyolojide Temel Metodolojik İkilikler ve Bunları Aşma Girişimleri. İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. 4(1): 1-24.
• Birkök, C, Bilimsel Araştırma Yöntemleri.http://www.dicle.edu.tr/a/skaradogan/3/cbirkok.pdf (Erişim Tarihi, 30.03.2016)
• Hobsbawm, E. J. (Çev. Yavuz Alogan), Kısa 20. Yüzyıl: 1914-1991 Aşırılıklar Çağı, Everest Yayınları, 2013.
• Glesne, C. ve Peskin, A. (1992). Becoming qualitative researchers: An introduction. White Plains, NY:Longman’a atfen Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Selçuk Yayıncılık.
• Gülcan, B. (2009). Turizmin Disipliner Evrimi, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1:186-206.
• Gülcan, B. (2011). Turizmde Doçentlik Unvanı: Kapalı Kariyer Yolu ve Etkileri. İşletme Araştırmaları Dergisi, 3(1), 3-32.
• Günal, İ. (2016). Sosyal Bilimlerde Ölçme Sorunu. Sol Haber Portalı
• http://haber.sol.org.tr/blog/bilimin-izleri/izge-gunal/sosyal-bilimlerde-olcme-sorunu-
• Gleıck, J. (2000) Kaos: Yeni Bir Bilim Teorisi, (Çev. Fikret Üçkan), 9. Basım, Tubitak Popüler Bilim Kitapları. Ankara.
• Erdoğan, İ. (2001) Sosyal Bilimlerde Pozitivist-Amprik Araştırmaların Tasarım ve Yöntem Sorunları. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Yıl 12:119-134.
• Ertürk, A. (2012). Kaos Kuramı:Yönetim Eğitimdeki Yansımaları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 849-868.
• Fırat, N., Ş., (2006). Pozitivist Yaklaşımın Eğitim Yönetimi Alanına Yansıması, Alana Getirdiği Katkı ve Sınırlılıklar. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 20: 40-51.
• Jafari, J. and Rithche J. R. B, (1981). Toward a Framework for Tourism Education: Problems and Prospects , Annals of Tourism Research, 8(1), 13-34 atfen Tribe, J. (1997). The Indiscipline of Tourism, Annals of Tourism Research, 24(3):638-657.
• Kaçmaz, G. (2006). Sosyolojide Yeni Arayışlar: Kaos Teorisi’nin Sosyolojiye Sunduğu İmkanlar Üzerine Bir Deneme. Journal of İstanbul Kültür University. (3), 113-118.
• Kellert, H. S. (2004). Chaos Theory and Social Sciences.
• http://web.hamline.edu/skellert/sample.htm.
• Kuş, E. (2007). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Latif, H. (2002). “Kaotik Ortamda Yönetim”, Stratejik Boyutuyla Modern Yönetim Yaklaşımları, 1. Baskı, Beta Yayım-Dağıım A.Ş. İstanbul.
• Öge, S. (2005). Düzen mi Düzensizlik (Kaos) mi? Örgütsel Varlığın Sürdürülebilirliği Açısından Bir Değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 284-304.
• Rockler, M. J. (1990-199l). Thinking about chaos: Non-quantitative approach to teacher education. Action in Teacher Education, XII(4), 56-63 atfen Yeşilorman, M. (2006). Kelebek Kanadını Kimden Yana Çırpıyor? Birleştirilmiş Bilimin Kıyısında Kaos ve Sosyal Bilimler. Journal of İstanbul Kültür University. (3), 77-86.
• Romya, K., Çelik, Ö., Gerdanlı, B., Arabacı, S.N., Ergen, S. ve Karasakal, D. (2002). Uzun zamandır piyasada olan ancak yeni ünlenen kaos. PiVOLKA, 1(1), 7. (http://www.elyadal.org/pivolka/01/PiVOLKA_01_04.pdf )
• Sezal, İhsan (2003) Sosyolojiye Giriş, Ankara: Martı Yayınları.
• Şencan, H. (2006). Sosyal ve Davranışsal Bilimlerde Bilimsel Araştırma Sürecinin Temel Öğeleri. İstanbul: Bilge Matbaacılık
• TDK (1988). Türk Dil Kurumu (Türkçe Sözlük). Ankara.
• Turunç, Ö. (2008). Uluslararası Güvenlik Düzlemine Yönetim Bilimi Penceresinden Farklı Bir Bakış: Stratejik Kaos Yönetimi Yaklaşımı. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 8, 45-72.
• Uzun, S., Uzun, E., Yoksal, Ü.H. ve Güçlü, A. (2008). Felsefe Sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
• Yıldırım, C. (2000). Felsefe Sözlüğü, Terimler-Öğretiler-Filozoflar. Bilgi Yayınevi. Ankara
• Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Selçuk Yayıncılık.
• Yeşilorman, M. (2006). Kelebek Kanadını Kimden Yana Çırpıyor? Birleştirilmiş Bilimin Kıyısında Kaos ve Sosyal Bilimler. Journal of İstanbul Kültür University. (3), 77-86.
• Yüksel, A. (2009). Konum, Hız, Enerji, Zaman ve İnsan Davranışı: Artan Entropisiyle Sosyal Bilimler. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi Yıl 5, Sayı 3.
• Yüksel, A., Mil, B. ve Bilim, Y. (2007). Nitel Araştırma. Neden? Nasıl? Niçin?. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yüksel, A. ve Yüksel, F. (2004). Turizmde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Wallerstein, I. (1997). Differentation and Reconstruction In The Social Sciences. ISA Araştırma Konseyi Toplantısında Sunuş (6 Ağustos), www.ucm.es./info/isa/canada.htm
• Wichmann, E. (1993). Kuantum fiziği: Berkeley fizik dersleri. (Çev. T. N. Durlu ve Y. Elerman). Ankara: Bilim Yayınları.