Otizmli Çocuklara Sosyal Beceri Öğretiminde Sosyal Öykülerin Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2012, Cilt: 45 Sayı: 1, 165 - 190, 01.05.2012

Behre Balçık İlknur Çifci Tekinarslan

https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001240

Cited By: 4

Öz

Bu araştırmanın amacı, okulöncesi kaynaştırma
programında yer alan otizm özelliklerine sahip bir çocuğa sosyal
öyküler aracılığıyla kendini tanıtma, yardım ya da bilgi isteme, devam
eden etkinliğe katılma becerilerini kazandırmaktır. Araştırmada, tek
denekli araştırma yöntemlerinden davranışlar arası yoklama evreli
çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Kendini tanıtma, yardım ya da
bilgi isteme ve devam eden etkinliğe katılma sosyal becerilerini
öğretmek için sosyal öyküler yazılmış, yazılan öyküler resimlerle
görselleştirilmiştir. Araştırmaya katılan otizmli çocuğa hedeflenen
sosyal beceriler sosyal öykülerle öğretilmiş, daha sonra kaynaştırma
eğitimi aldığı anaokulundaki sınıfında bu becerileri kullanıp
kullanmadığı yapılan gözlemlerle değerlendirilmiştir. Hedeflenen
ölçüt karşılandıktan sonra, sosyal öykülerin geri çekilme oturumları
yapılmış, bu oturumlarının ardından iki hafta sonra izleme verileri
toplanmıştır. Araştırmanın sonunda, sosyal öyküler aracılığıyla
yapılan sosyal beceri öğretiminin etkili olduğu ve izleme verileri
öğretilen becerilerin kalıcı olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Otizm, sosyal öyküler, okul öncesi kaynaştırma

An investigation of the effect of social stories in teaching of social skills to children with autism

Öz

The aim of this study is to help a child with autism in an inclusive preschool programme to introduce herself, to ask for help or information and to acquire skills to participate in daily activities through social stories. In this study, one of the single subject methods called multiple probe model with probe condition across behaviors is used. In order to teach social skills such as introducing herself, asking for help or information and participate in daily activities, social stories are written and these stories are visualized through pictures. The intended social skills are taught through social stories to the partcipant autistic child, then it is evaluated through observations whether these social skills are performed or not in the inclusive preschool programme. After criterion is met for teaching of intended social skills, withdrawal sessions of stories are done. Then, the data are collected through follow up observations two weeks later. At the end of the study, the effectiveness of social skill instruction through social stories and the follow up data show permanency of the taught skills

Anahtar Kelimeler

Autism, social stories, inclusive preschool programme