‘Notlar Ve Kütüphanelere Dâir Usûl-İ Tasnîf’ Adlı Eser ve Kütüphanecilik Bakımından Önemi

Yıl 2017, Sayı: 8, 59 - 115, 30.12.2017

Sinan Sümbül

Öz

Bu makalede, kütüphanecilik tarihi alanında önemli çalışmalardan biri olmasına rağmen bugüne kadar inceleme ve değerlendirmeye tabi tutulmayan Notlar ve Kütübhânelere Dâir Usûl-i Tasnîf adlı eser, kütüphanecilik tarihine kaynaklık etmesi yönünden incelenmiştir. Bilindiği gibi, bilgi ve belge yönetiminin gelişimi kütüphanecilik, arşivcilik dokümantasyon/bilgi yönetimi alanına yönelik çalışmalar aracılığıyla olmuştur. Bu bakımdan kütüphanecilik ve arşivcilik tarihi ile ilgili temel eserleri incelemek bilgi ve belge yönetimi alanının tarihsel geçmişinin daha iyi anlaşılmasına yardımcı olacaktır. Ayrıca bilgi ve belge yönetiminin gelişim aşamalarını bilmek bu sahada çalışanlar kadar kültür tarihimizi araştırmak isteyenler için de önemlidir. Bu çalışmada, son dönem Osmanlı aydınlarından olan Celal Esad Arseven tarafından kaleme alınan ‘Notlar ve Kütübhânelere Dâir Usûl-i Tasnîf’ adlı kitap içerik analizi yöntemiyle incelenmiş, tarihsel kaynak analizi tekniğiyle değerlendirilmiş ve basit transkripsiyon tekniği uygulanarak eserin yeni harflere çevirisi yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Celal Esad Arseven, Notlar ve Kütüphanelere Dâir Usûl-i Tasnîf, kütüphanecilik

Kaynakça

• Arseven, C.E. (1924). Notlar ve kütüphanelere dâir usûl-i tasnif. İstanbul: Türkiye Cumhuriyeti Maarif Vekâleti Neşriyatı.
• Baysal, J. (1987). Kütüphanecilik alanında yeni kavramlar araçlar yöntemler. 2. bs. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
• Diyarbekirli, N. (1972). Türk sanatının büyük kaybı Celal Esad Arseven. Türk Kültürü, 10/113, 31-42.
• Erünsal, İ.E. (2002). Katalog, TDV İslam Ansiklopedisi içinde (24-28). c. 25. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı.
• Eyice, S. (1972). Celal Esad Arseven (1875-1971). Türk Tarih Kurumu Belleten. XXXVI/142, 173-201.
• Eyice, S. (1991). Celal Esat Arseven, TDV İslam Ansiklopedisi içinde (397-399). c. 3, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı.
• Eyice, Semavi. (2001). Fehmi Ethem Karatay, TDV İslam Ansiklopedisi içinde (473- 474). c. 24, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı.
• Goethe Institut. (2017). Bir başkentin oluşumu avusturyalı alman ve isviçreli mimarların ankara’daki izleri. 10 Eylül 2017 tarihinde http://www.goethe.de/ ins/tr/ank/prj/urs/geb/sta/trindex.htm. adresinden erişildi. Karakaş, S. (1997). Türk kütüphaneciliğinde Anglo-Amerikan etkisi. Türk Kütüphaneciliği, 11/1, 8-19.
• Karakaş, S. (1999). Türkiye’de ilk kütüphanecilik bölümünün kuruluşu ve Emily Dean. Türk Kütüphaneciliği, 13/4, 376-396.
• Karatay, F.E. (1968). Hayatımdan parçalar. Türk Kütüphaneciliği, 17/2, 73-74.
• Ötüken, A. (1957). Türkiye’de kütüphanecilik öğretiminin tarihçesi. Türk Kütüphaneciler Derneği Bülteni, VI/1-2, 1-35.
• Soysal, Özer. (2005). A.Ü. DTCF. Kütüphanecilik Bölümü’nün 50. yılı için. Türk Kütüphaneciliği, 19/1, 105-113.
• Subaşıoğlu, F. Ve Gürdal-Tamdoğan, O. (2014). Ankara Üniversitesi Kütüphanecilik Bölümü’nün kuruluş öyküsü. Türk Kütüphaneciliği, 28/4, 583-624.
• Şenalp, L. (2002). Türk kütüphaneciliği dergisi elli yaşında. Türk Kütüphaneciliği, 16/3, 257-263.
• Tonta, Y. (2002). Türk kütüphaneciliği dergisi 1987-2001. Türk Kütüphaneciliği, 16/3, 282-320.
• Yazıcı, N. (2009). Türkiye’de sanat tarihinde ilkler/öncüler. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 7/14, 571-608.
• YÖK. (2017). Bilgi ve belge yönetimi programı bulunan tüm üniversiteler. 8 Ağustos 2017 tarihinde https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans-bolum.php?b=10021 adresinden erişildi.