Evaluation of Parents' and Teachers' Views on Digital Parenting Skills

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 16, 87 - 106, 21.03.2024

Çiğdem Gedik Gulsun Şahan

https://doi.org/10.31458/iejes.1417362

Öz

The digital world, emerging in the age of technology, presents both positive and negative aspects for every user. However, it is widely recognized that child users represent the most vulnerable group due to their ongoing cognitive and psychological development. This underscores the significance of parents acquiring digital parenting skills. This qualitative study assesses the perspectives of parents and teachers regarding digital parenting skills. Through semi-structured interview forms prepared by the researcher, interviews were conducted with 25 parents and 25 teachers whose children attend primary or secondary schools affiliated with the Ministry of National Education in the Central district of Bartın province. The data collected were analyzed using the content analysis method. The majority of both parents and teachers defined digital parenting as safeguarding children from the potential risks of the digital world. Protective measures included examples such as children not possessing their personal digital devices, imposing time limitations, parental monitoring of online activities, and open conversations with children about potential dangers. Fewer respondents acknowledged the digital world's capacity to enhance experiences and diversify learning. It was evident that parents and teachers had limited knowledge of digital parenting skills, with a notable emphasis on potential risks. The majority recognized their need for training and educational resources to enhance their capabilities. This study underscores the need for tailored training and media support designed to address adult learning needs, enabling them to serve as role models, navigate digital technologies effectively, establish connections with children, and facilitate effective communication.

Anahtar Kelimeler

Digital parenting, lifelong learning, adult education

Kaynakça

• Acar, Ç. (2015). Anne ve babaların ilkokul ortaokul ve lise öğrencisi çocukları ile kendilerinin dijital okuryazarlıklarına ilişkin görüşleri [Parents' views on the digital literacy of their primary, secondary and high school children and themselves]. Master's thesis. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara
• Akbaş, Ö. Z., & Dursun, C. (2020). The impact of technology on the family: Digital parents and children of the changing family]. Turkish Studies–Social Studies, 15(4), 2245-2265.
• Arslan, S. (2022). Dijital ebevenylik farkındalığı ve çocuklarda problemli medya kullanımı arasındaki ilişkinin incelenmesi [Digital parenting awareness and problematic media in children examining the relationship between usage]. Master's thesis. İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul
• Babaoğlan, E., Çelik, E., & Nalbant, A. (2018). A qualitative study on the ideal student parent. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 51-65.
• Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme [A conceptual review on sampling methods and sample size problems in qualitative research]. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 231-274.
• Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: nitel bir araştırma nasıl yapılır? [Qualitative research process: How to conduct a qualitative study]. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388.
• Bostancı, S., & Çakır, R. (2022). Parents who have children in early childhood, examining their mediation in getting their children to use media and their digital parenting awareness. Turkish Journal of Primary Education, 7(2), 86-116.
• Canbek, G., & Sağıroğlu, Ş. (2007). Çocukların ve gençlerin bilgisayar ve internet güvenliği [Computer and internet use of children and young people security]. Politeknik Dergisi , 33-39.
• Clarkson, A., & Zierl, L. (2018). An online parenting program grows digital parenting skills and parent-school connection. Journal of Extension, 56 (5)
• Coşkunalp, S. (2022). Dijital ebeveynlik öz yeterliği ile çocuklarda problemli medya kullanımı arasındaki ilişkinin incelenmesi [Digital parenting self-efficacy and problematic media in children examining the relationship between usage]. Yükek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Konya
• Creswell, J. W. (2016). Research design: qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. (S. Demir), Çev.) Eğitim Kitap.
• Durak, A. (2019). Ebeveyn arabuluculuğunun bazı değişkenlere göre incelenmesi [Examining parental mediation according to some variables] Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi. Bartın
• Erden, M. K., & Uslupehlivan, E. (2021). Dijital çağda değişen ebeveynlik rolleri: Teknoloji kullanımında anne babalar rehber mi engel mi olmalı? [Changing parenting roles in the digital age: Should parents be guides or barriers to technology use?] Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 21(51), 447-474.
• Goodwin, K. (2018). Dijital dünyada çocuk büyütmek [Raising children in the digital world] . (T. Er, Çev.) Aganta Kitap Yayınevi.
• Guven, G. C. (2018). The lived experiences of secondary school parents in raising responsible digital. Doctoral Dissertation. Liberty University.
• Güler, N., Bayzan, Ş., & Güneş, A. (2016). İnternette çocuklara yönelik riskler ve ailelerin bilinçlendirme faaliyetlerindeki rolü [Risks to children and families on the internet Its role in awareness-raising activities]. 10. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Sempozyumu (s. 1-11). Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi. Rize
• Karaboğa, M. T. (2019). Dijital medya okuryazarlığında anne ve baba eğitimi [Parent training in digital media literacy] Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 2042-2073.
• Kaşıkçı, D. N., Çağıltay, K., Karakuş, T., Kurşun, E., & Ogan, C. (2014). Türkiye ve Avrupa’daki çocukların internet alışkanlıkları ve güvenli internet kullanımı [Türkiye and in Europe internet habits and safe internet use of children]. Eğitim ve Bilim, 230-243.
• Kay, M. A. (2022). Erken çocuklukta dijital oyun bağımlılığının yordayıcıları olarak; Dijital ebeveynlik, aile içi ilişkiler ve sosyal yeterlilik [As predictors of digital game addiction in early childhood; digital parenting, family relationships and social competence]. Doktora tezi. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Malatya
• Kaya, G. İ., Bayraktar, D. M., & Yılmaz, Ö. (2018). Dijital ebeveynlik tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Digital parenting attitude scale: validity and reliability study] Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 149-173.
• Kemp, S. (2021) The latest ınsights into the "state of digital". (2021, 11 17). https://wearesocial.com/us/blog/2021/01/digital-2021-the-latest-insights-into-the-state-ofdigital/
• Konok, V., Bunford, N., & Miklósi, Á. (2020). Associations between child mobile use and digital parenting style in Hungarian families. Journal of Children and Media, 14(1), 91-109.
• Kopuz, T., Turgut, Y. E., & Aktı Aslan, S. (2022). Dijital ebeveynlik tutumu ile çocukların güvenli internet kullanımları arasındaki ilişki üzerine bir inceleme [With a digital parenting attitude a study on the relationship between children's safe internet use]. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 123-153.
• Livingstone, S., Ross, A. B., Pavlick, J., & Ólafsson, K. (2018). In the digital home, how do parents support their children and who supports them? Parenting for a digital future: survey report 1LSE Department of Media and Communications.
• Manap, A. (2020). Anne ve babalarda dijital ebeveynlik farkındalığının incelenmesi [Examining digital parenting awareness in mothers and fathers]. Doktora Tezi. İnönü Ünivesitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Mertala, P. (2017). Digital technologies in early childhood education – A frame analysis of preservice teachers’ perceptions. Early Child Development and Care, 189(8), 1228-1241.
• Muslu, G. K., & Bolışık, B. (2009). Çocuk ve gençlerde internet kullanımı [Internet use in children and young people ]. TAF Preventive Medicine Bulletin, 445-450.
• Ng, W. (2012). Can we teach digital natives digital literacy? Computers and Education, 1065-1078.
• Pekyürek, M. F. (2022). Ebeveynlerin dijital ebeveynlik yeterliklerinin artırılmasına yönelik e-içeriklerin geliştirilmesi [Developing e-content to increase parents' digital parenting competencies].Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Bartın.
• Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 1-5.
• Şahin-Konaş, Z. (2021). Dijital hikaye geliştirme etkinliklerinin ebeveynlerin dijital ebeveynlik ve teknoloji kullanım tutumlarına etkisinin incelenmesi [Digital story development activities are effective in parents' digital Examining the effect of parenting and technology use attitudes]. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Ünivresitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Bartın.
• TÜİK. (2021). Çocuklarda bilişim teknolojileri kullanım araştırması [Information technology use research in children]. Türkiye İstatistik Kurumu. https://www.tuik.gov.tr/
• Türkel, N. (2021). Ebeveynlerin sosyal medya bağımlılık düzeyleri ile dijital ebeveynlik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi [Examining the relationship between parents' social media addiction levels and digital parenting attitudes]. Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul
• Vural-Şenel, B. (2020). Erken çocukluk döneminde çocuğu olan ebeveynlerin medya ve teknolojiye yönelik tutumlarının medya aracılık rolleri ile ilişkisi [Parents with children in early childhood, media and The relationship between attitudes towards technology and media mediation roles]. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara
• Yaman, F. (2018). Türkiye’deki ebeveynlerin dijital ebeveynlik öz yeterliklerinin incelenmesi [Digital parenting self-efficacy of parents in Turkey examining]. Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri [Qualitative research methods in the social sciences]. Seçkin Yayınevi.
• Yurdakul, I. K., Dönmez, O., Yaman, F., & Odabaşı, H. F. (2013). Dijital ebeveynlik ve değişen rolleri [Digital parenting andnchanging roles]. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(4), 883-896.