Kahire Sarayında Bir Hanım Şair Çeşm-İ Âfet ve Dîvânı (Levha-i Dil)

Yıl 2016, Sayı: 40, 305 - 311, 01.12.2016

Nisa İstanbullu

https://doi.org/10.17133/tubar.270486

Öz

Eski Türk edebiyatı tarihini konu alan birçok kaynakta kadın şairler için ayrılan yer erkek şairlere nazaran kısıtlıdır. Bu durum, kimi zaman elde bulunan bilgilerin yetersizliğinden kimi zaman kadın şairlerin etkileyen değil etkilenen konumda görülmesindendir. Eski Türk edebiyatı geleneğinde şiir yazmak erkek işi olarak kabul edilmiş, güzel üslûp sahibi olan kadınlar da “Erkekçe söyleyişe sahiptir” gibi ifadelerle tanıtılmıştır. Kadın şairler, yüzyıllar boyunca geleneğe bağlı şiirler yazmışlar fakat bu şiirlerde kadınca hislerine yer vermemişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Semra Tunç, Nisa İSTANBULLU, Eski Türk edebiyatı

Kaynakça

• Tunç, Semra, Kahire Sarayında Bir Hanım Şair Çeşm-İ Âfet ve Dîvânı (Levha-i Dil), Konya: Palet Yayınları, Ekim 2012, 281 s.