Korunan ve Otlatılan İki Farklı Doğal Alanın Botanik Kompozisyon Açısından Karşılaştırılması

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: Özel Sayı-2, 1734 - 1741, 01.03.2014

Erdal Çaçan Ali Aydın Mehmet Başbağ

Öz

This research was conducted to determine and compare botanical composition of two different “protected and non-protected” areas in the central district of Bingöl. During research, 45 plant species from 33 different genuses of 11 plant families were detected in the protected area and 20 plant species from 12 different genuses of 5 plant families were detected in non-protected area. Percentages of vegetated area for protected and non-protected areas were found to be 96.33% and 77.83%, respectively. Percentages of grasses, legumes and other family plants in the total plant cover were 42.35%, 35.93% and 21.71% in protected area and 29.77%, 27.08% and 43.14% in non-protected area respectively. The most dominant species were, Taeniatherum caputmedusae, Trifolium pauciflorum and Poa bulbosa respectively in protected area and Taeniatherum caputmedusae, Trifolium nigrescens and Trifolium resupinatum repectively in non-protected area. Mean length of plant in the protected and non-protected areas were respectively 33.02 cm and 9.65 cm

Anahtar Kelimeler

Pasture, Vegetation, Botanical Composition, Bingöl

Korunan ve Otlatılan İki Farklı Doğal Alanın Botanik Kompozisyon Açısından Karşılaştırılması

Öz

Bu araştırma, Bingöl ili Merkez ilçesinde korunan ve otlatılan iki farklı doğal alanın botanik kompozisyonunun belirlenmesi ve karşılaştırılması amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, korunan alanda 11 bitki familyasına ait 33 cins ve 45 bitki türü, otlatılan alanda ise 5 bitki familyasına ait 12 cins ve 20 bitki türü tespit edilmiştir. Bitki ile kaplı alan oranı; korunan alanda %96.33 iken, otlatılan alanda ise %77.83 olarak belirlenmiştir. Kaplama alanına göre botanik kompozisyonda; korunan alanda buğdaygillerin oranı %42.35, baklagillerin oranı %35.93 ve diğer familya bitkilerinin oranı ise %21.71, otlatılan alanda buğdaygillerin oranı %29.77, baklagillerin oranı %27.08 ve diğer familya bitkilerinin oranı ise %43.14 olarak tespit edilmiştir. En baskın türlerin; korunan alanda Taeniatherum caput-medusae, Trifolium pauciflorum ve Poa bulbosa, otlatılan alanda ise Taeniatherum caput-medusae, Trifolium nigrescens ve Trifolium resupinatum olduğu belirlenmiştir. Bitki boyu ortalaması; korunan alanda 33.02 cm, otlatılan alanda ise 9.65 cm olarak belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Mera, Vejetasyon, Botanik Kompozisyon, Bingöl

Kaynakça

• Ağın, Ö. 2012. Bingöl İli Yedisu İlçesi Karapolat Köyü Merasının Verim ve Botanik Kompozisyonunun Saptanması. Yüksek Lisans Tezi, Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri
• Anabilim Dalı, Bingöl.
• Bitkileri Altın, M., Tuna, C., Gür, M. 2010. Tekirdağ Taban ve Kıraç Meralarının Verim ve Botanik Kompozisyonuna Gübrelemenin Etkisi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (2), 191-198.
• Anonim, 2014a. Bingöl İli Meteoroloji Verileri. Bingöl Meteoroloji İl Müdürlüğü. Türkiye Anonim, 2014b. Bitkiler
• Listesi. http://www.bizimbitkiler.org.tr/v2/inde x.php, E.T: 02.07.2014.
• Ateş, A. 2001. Ardahan İli Sulakyurt Köyünde Korunan ve Otlatılan Meralardaki Bitki Örtüsü ve Verim Güçlerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
• Aydın, İ., Uzun, F. 2002. Çayır-Mera Amenajmanı ve Islahı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı, No: 9, Samsun A. Aydın, 2014. Karacadağ’ın
• Farklı Yükseltilerindeki Meralarında Bitki Tür ve Kompozisyonları
• Kalitelerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
• Babalık, A.A. 2004. Çayır-Meralarda Dip Kaplama Ölçüm Yöntemleri. Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi Seri:A, Sayı:1, ISSN:1302-7085, Sayfa:50- 72.
• Başbağ, M., Gül, İ., Saruhan, V. 1997. Diyarbakır’da
• Alanında Bitki Tür ve Kompozisyonları ile Ot Verimlerinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi, Samsun, 499-503.
• Mer’a Başbağ, M., Çelik, M.A. 2001. Diyarbakır İli Gözalan Köyünde Korunan ve Otlatılan Meralardaki Bitki Tür ve Kompozisyonları ile Ot Verimlerinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt III, Tekirdağ, 187-192.
• Bakoğlu, A., Koç, A. 2002. Otlatılan ve Korunan İki Farklı Mera Kesiminin Bazı Toprak ve Bitki Karşılaştırılması, Özelliklerinin
• Üniversitesi, Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14(1), 37-77. Özelliklerinin I. Bitki
• Örtüsü Fırat Karşılaştırılması.
• Bilgili, A. 2007. Sarıkamış Orman İçi Meralarının Bitki
• Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Erzurum.
• Buzuk, G., Sabancı, C. O., Ertuş, M. M. 2009. Van İli Çaldıran İlçesi Meralarının Botanik Kompozisyonları ve Ot Verimleri Üzerine Bir Araştırma. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, Poster Bildiriler, Hatay.
• Çaçan, E. 2014. Bingöl İli Merkez İlçesi Yelesen- Dikme Köyleri Meralarının Farklı Yöney ve Kompozisyonları
• Kalitelerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır. Dirihan, S. 2000. Diyarbakır
• Pirinçlik Garnizonunda Korunan ve Otlatılan Meralarda Bitki Tür ve Kompozisyonları ile Ot Verimlerinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
• Gökkuş, A., Avcı, M., Aydın, A., Mermer, A., Ulutaş, Z. 1993. Yükseklik Eğim ve Yöneyin Mera Vejetasyonlarına Etkileri. Tarım Orman Köyişleri Bakanlığı Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Yayın No:13 A.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum.
• Gür, M. 2007. Yörükler Köyü Doğal Mera Vejetasyonunun Botanik Kompozisyonu ve Verim Potansiyeli
• Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal
• Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tekirdağ. Üzerine Bir Üniversitesi Fen
• Bilimleri Kendir, H. 1995. Bazı Mera Vejetasyon Ölçme Metotlarında Optimum Örnek Sayısının Saptanması.
• Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Ankara.
• Ankara Serin, Y., Tan, M., Koç, A., Zengin, H. 2008. Türkiye’nin Çayır ve Mera Bitkileri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müd. Yayınları, Ankara. Terzioğlu, Ö., Yalvaç, N. 2004. Van Yöresi Doğal Meralarında Otlatmaya Başlama Zamanı, Kuru
• Kompozisyonun Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J.Agric. Sci.), 2004, 14(1):23-26.
• Türk, M., Bayram, G., Budaklı, E., Çelik, N. 2003. Sekonder Mera Vejetasyonun Farklı Ölçüm Metotlarının Karşılaştırılması ve Mera Durumunun Belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(1):65-77.
• Öner, T. 2006. Korunan, Otlatılan ve Sürülüp Mera Karşılaştırılması. Örtülerinin
• Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, s. 41
• Yılmaz, İ., Terzioğlu, Ö., Akdeniz, H., Keskin, B., Özgökçe, F. 1999. Ağır ve Nispeten Hafif Otlatılan Bir Meranın Bitki Örtüleri ile Kuru
• Üzerine Bir Araştırma. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi. Cilt.3. Adana.