Comperative Analysis of Enterprise Value and Equity Multiples

Yıl 2014, Cilt: 7 Sayı: 1, - , 01.06.2014

Hakan Bilir İhsan Kulalı

Öz

Relative valuation is one of most common asset valuation methods via comparison of similar firms. Because of usage of real data, it is thought that market price is obtained by relative valuation. Easy understandability and applicability are two of the most important reasons of its common usage. However, the method contains some disadvantages which are related with both theory and application. Relative valuation does not take care of some fundamental variables such as risk, growth and cash flows as well does not have obvious assumptions. While these problems are related with the theory, selection of wrong comparable firms and financial multiples and non adaption of some financial data used in the analysis are related with the practice. Consequently, correct design is necessary for proper application. In this article, we try to explain one of the stages of relative valution characteristics and interpretation of multiples which are standartized prices. Multiples can be divided two group as enterprise and equity. While enterprise multiples are superior because of independency from capital structure, equity multiples are mosty dependent on accounting datas. Nonexistency of one valid multiple for all industries requires proper interpretation and calculation of multiples.

Anahtar Kelimeler

Valuation, relative valuation, enterprise value multiples, equity multiples, financial ratios

İşletme Değeri ve Özkaynak Çarpanlarının Karşılaştırılmalı Analizi

Öz

Göreceli değerleme yöntemi, emsal firmaların çeşitli çarpanlar yoluyla karşılaştırılarak varlığın değerinin hesaplanmasında yaygın bir biçimde kullanılmaktadır. Yöntemde gerçek verilerin kullanılması nedeniyle piyasa değerinin elde edildiği düşünülmektedir. Yöntemin yaygın kullanımının en önemli nedenlerinin başında, kolay anlaşılabilir ve uygulanabilir olması gelmektedir. Bununla bir birlikte yöntem hem teoriden hem de uygulamadan kaynaklı bazı zayıflıkları da içerisinde barındırmaktadır. Yöntemin; “risk, büyüme ve nakit akışları” gibi temel değişkenleri dikkate almaması ve dayandığı varsayımların açık olmaması gibi konular yöntemin teorisi ile ilgili problemleri yansıtmaktadır. Emsal firmaların yanlış tespit edilmesi, karşılaştırma yapılan finansal oranların yeknesak olmaması, verilerin alındığı finansal tablolarda gerekli düzeltmemelerin yapılmaması, karşılaştırma yapılacak çarpanların doğru bir şekilde tespit edilmemesi gibi konuları ise uygulamada yapılan belirli başlı hatalar olarak sıralamak mümkündür. Sonuç olarak yöntemin doğru bir şekilde uygulanabilmesi için tasarımın iyi yapılması gerekmektedir. Bu Çalışmada, göreceli değerlemenin aşamalarında olan standart fiyatlara dönüştürülen çarpanların özelliklerine ve yorumlanmasına yer verilecektir. Çarpanların işletme değeri ve özkaynak olmak üzere iki başlık altında gruplandırılmaktadır. İşletme değeri çarpanları sermaye yapısından etkilenmemesi nedeniyle öne çıkarken, öz kaynak çarpanları daha çok muhasebe verilerine dayanmaktadır. Bütün sektörler için geçerli tek bir çarpanın mevcut olmayışı, çarpanların doğru bir şekilde hesaplanmasını ve yorumlanmasını gerekli kılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Değerleme, göreceli değerleme, işletme değeri çarpanları, özkaynak çarpanları, finansal oranlar

Kaynakça

• Aktaş Z. (2013), “Bankalar Eylül Ayına Dipte Giriyor”, Ekonomi Servisi, Milliyet http://ekonomi.milliyet.com.tr/bankalar-eylulayinadiptegiriyor/ekonomi/detay/1757399/default.htm
• Aydemir O., Ögel S. ve Demirtaş, G. (2012), “Hisse Senetleri Fiyatlarının Belirlenmesinde Finansal Oranların Rolü”, Yönetim ve Ekonomi, Cilt: 19, Sayı: 2, Celal Bayar Üniversitesi, İ.İ.B.F., Manisa.
• Aydın, Y. (2012), “Firma Değerleme Yöntemleri”, Kırklareli Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi Cilt:1, Sayı:1, Mart.
• Brigham E. F. (1995), Fundamentals of Financial Management, Seventh Edition, The Dryden Press.
• Cohen, R. D (2000), “An Objective Approach to Relative Valuation” SSB Citi Asset Management Group, Working Paper, UK.
• Damodaran, A. (2001), “The Dark Side of Valuation: Valuing Old Tech, New Tech, and New Economy Companies”, Chapter 8, FT Press. http://www.ucema.edu.ar/u/jd/Inversiones/Libros/LibroA/ch8N.pdf Fabozzi F. J. ve Drake P. P. (2009), Capital Markets, Financial Management and Investment Management, John Wiley & Sons Inc, New Jersey. Goedhart M., Koller, T. ve Wessels, D (2005), “The Right Role for Multiples in Valuation”, McKinsey on Finance.
• Johnson, H.E. (2001), “The Conundrums of Comparable Company Multiples”, Canadian Institute of Chartered Accountants.
• Jindal, T. (2011), “Relative Valuation”, The Chartered Accountant, December. http://220.227.161.86/25041cajournal_dec2011_17.pdf
• Kelecioğlu A. M. (2011), “Yenilenebilir Enerji Yatırımları ile İştigal Eden Firmaların Devralma ve Birleşme ile İlgili Yaşadığı Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, makelecioglu.com/sitebuilder/MAK/ye3.pdf
• Koller, T., Goedhart M. ve Wessels, D (2005), Valuation: Measuring and Managing The Value of Companies, Fourt Edition, McKinsey & Company.
• Larsen, G. A. (2008), “Applied Equity Valuation: Relative Valuation Method”, Handbook of Finance, Chapter 30, John Wiley & Sons, Inc. Öztürk, B. M. (2007), “Fiyat/Kazanç Oranını Etkileyen Değişkenler Üzerine İMKB’de Ampirik Bir Uygulama”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Erciyes Üniversitesi, Sayı: 23, Yıl: 2007/2, 275-284.
• Pomoni, C. (2010), “Valuation Methods: Discounting Cash Flows vs. Relative Valuation”, http://voices.yahoo.com/valuation-methods-discounting-cash-flowsvs-relative 6973876.html
• Sayılgan Güven (2008), İşletme Finansmanı, Güncelleştirilmiş 3. Baskı, Turhan Kitabevi, Ankara.
• Sehgal Sanjay ve Pandey Asheesh (2010), “Equity Valuation Using Price Multiples: Evidence From India”, Asian Academy of Management Journal of Accounting and Finance, Volume 6, No. 1, 89- 108.
• Vault (2005), “Valuation Techniques”, Vault Guide to Finance Interviews, Vault Inc.