Ölçme Eşdeğerliği Üzerine ve Genel Aidiyet Ölçeğinin (GAÖ) Ölçme Eşdeğerliğinin Genç Yetişkinlerde Cinsiyete Göre İncelenmesi

Yıl 2016, Cilt: 9 Sayı: 26/2, - , 28.04.2016

Mehmet Ali Yıldız

Öz

Bu çalışmanın amacı ölçme araçlarının geliştirilmesinde ve uyarlanmasında ölçeklerin ilgili gruplar arasında geçerliklerinin sağlanması için kullanılan ölçme eşdeğerliği/değişmezliği hakkında ilgili çalışmacılara bilgi vermek ve ölçme değişmezliğinin uygulamasına yönelik olarak Genel Aidiyet Ölçeğinin cinsiyete göre ölçme eşdeğerliğini üniversite öğrencilerinde test etmektir. Araştırmanın çalışma grubunu, Adıyaman Üniversitesi’nde 2014-2015 eğitim-öğretim yılında öğrenim gören 18-39 yaşları arasında ve yaş ortalaması 21.40, Ss = 2.09 olan, 192’si kız (% 53.6), 166’sı erkek (% 46.4) olmak üzere toplam 358 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verilerinin analizinde, betimsel istatistikler ile GAÖ’nün yapı geçerliği ve ölçme eş değerliği için Doğrulayıcı Faktör Analizi ve Çoklu-Grup Doğrulayıcı Faktör Analizi kullanılmıştır. GAÖ’nün güvenirliğini belirlemek için iç tutarlık katsayısı Cronbach Alfa değerleri hesaplanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, cinsiyet açısından kız ve erkekler arasında Genel Aidiyet Ölçeğinin ölçme eşdeğerliği sağlanmıştır. GAÖ’nün güvenirliği için yapılan analizlerde ölçeğin, Kabul edilme/Dahil edilme alt boyutunun cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı = .82, Red edilme/Dışlanma alt boyutunun cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı = .69 olarak, ölçeğin geneli için ise cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı = .82 olarak bulunmuştur. Araştırmada anlamlılık düzeyi .05 olarak alınmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular, GAÖ’nün genç yetişkinlerin genel aidiyetlerini belirlemek için geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Ölçme Eşdeğerliği; Çapraz Geçerlik; Genel Aidiyet; Geçerlik ve Güvenirlik

Kaynakça

• Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York & London: The Guilford Press.
• Byrne, B. M. (2008). Testing for multigroup equivalence of a measuring instrument: A walk through the process. Psicothema, 20(4), 872-882.
• Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with Amos: Basic concepts, applications, and programming (2nd ed.). New York, NY: Taylor and Francis Group.
• Chen, F. F. (2007). Sensitivity of goodness of fit indexes to lack of measurement invariance. Structural Equation Modeling, 14(3), 464-504.
• Cheung, G. W. (2008). Testing equivalence in the structure, means, and variances of higher-order constructs with structural equation modeling. Organizational Research Methods, 11(3), 593-613.
• Cheung, G. W., & Lau, R. S. (2012). A direct comparison approach for testing measurement invariance. Organizational Research Methods, 15(2) 167-198. doi: 10.1177/1094428111421987
• Cheung, G. W., & Rensvold, R. B. (2002). Evaluating goodness-of-fit indexes for testing measurement invariance. Structural Equation Modeling, 9(2), 233-255.
• Gregorich, S. E. (2006). Do self-report instruments allow meaningful comparisons across diverse population groups? Testing measurement invariance using the confirmatory factor analysis framework. Medical Care, 44(11 Suppl 3), 78-94.
• Hair, J. F. Jr., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
• Korkmaz, M., Somer, O. ve Güngör, D. (2013). Ergen örneklemde beş faktör kişilik envanteri’nin cinsiyetlere göre ortalama ve kovaryans yapılarıyla ölçme eşdeğerliği. Eğitim ve Bilim, 38(170), 121-134.
• MacCallum, R. C., Browne, M. W., & Sugawara, H. M. (1996). Power analysis and determination of sample size for covariance structure modeling. Psychological Methods, 1(2), 130-149.
• Malone, G. P., Pillow, D. R., & Osman, A. (2012). The general belongingness scale (GBS): Assessing achieved belongingness. Personality and Individual Differences, 52(3), 311–316.
• Meredith, W., & Teresi, J. A. (2006). An essay on measurement and factorial invariance. Medical care, 44(11), 69-S77.
• Millsap, R. E., & Olivera-Aguilar, M. (2012). Investigating measurement invariance using confirmatory factor analysis. In R. H. Hoyle (Ed.), Handbook of structural equation modeling (pp. 380-392). New York: Guilford.
• Önen, E. (2009). Ölçme değişmezliğinin yapısal eşitlik modelleme teknikleri ile incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Raju, N. S., Laffitte, L. J., & Byrne, B. M. (2002). Measurement equivalence: a comparison of methods based on confirmatory factor analysis and item response theory. Journal of Applied Psychology, 87(3), 517-529.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6th ed.), Boston: Allyn and Bacon.
• van de Schoot, R., Lugtig, P., & Hox, J. (2012) A checklist for testing measurement invariance. European Journal of Developmental Psychology, 9(4), 486-492. doi: 10.1080/17405629.2012.686740
• Yıldız, M. A. (2013). Genel aidiyet ölçeği’nin ergenler için Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. İstanbul 2013 Dünya Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, (s. 256-258). İstanbul-Boğaziçi Üniversitesi.
• [http://users.ugent.be/~yrosseel/lavaan/multiplegroup6Dec2012.pdf Erişim tarihi: 14. 07. 2015]