Kadın ve Melankoli: "Carrie" Filmi Üzerinden Bir İnceleme

Yıl 2010, Sayı: 4, 85 - 92, 01.07.2010

Ayşegül Kesirli

Öz

Bu makale, üç bölümde Carrie (Brian De Palma, 1976) filminin “melankoli” kavramı üzerinden nasıl okunabileceğini
açıklamaya çalışır. Makalenin ilk bölümü melankoli kavramında öne çıkan ve melankoliyi patolojik bir sorun olarak
ele alan Antik Yunan teorisi Quattuor Humores ile bu teorinin kadın olma haliyle olan bağını tartışır. İkinci
bölümde Carrie’nin melankolik karakter yapısı incelenir. Brian De Palma’nın kullandığı anlatım teknikleri ve mizansen
öğeleri göz önünde bulundurularak, Carrie’nin bir kadın olarak melankoli teorisi içerisinde kendisine nasıl bir
yer bulduğu araştırılır. Makalenin son bölümünde ise Carrie’nin melankolik karakterinin onu nasıl bir cadı temsiline
dönüştürdüğüne odaklanılır. Melankolik karakter yapısına sahip olan tüm kadınları cadılıkla itham eden demonolog
Johann Weyer’in sözlerine referans verilerek, Carrie’nin melankolik karakteri ve annesinin Carrie’ye dair suçlamaları
incelenir.
Tüm bu analizlerin sonucunda ise Carrie’nin sıra dışı bir genç kızdan cadılıkla suçlanan canavarımsı bir kadına
dönüşümünün kaynağında yatan melankolik karakter yapısının en can alıcı ipuçları mercek altına alınarak sonuca
ulaşılır

Anahtar Kelimeler

-