BibTex RIS Kaynak Göster

Farklılıklar Kapsamında Davranış Tarzları Ve Bireysel Performans: Beyaz Ve Mavi Yakalı Çalışan Perspektifi

Yıl 2016, Cilt: 23 Sayı: 1, 287 - 307, 15.04.2016
https://doi.org/10.18657/yecbu.29745

Öz

Araştırmanın temel amacı, reklamcılık sektöründe çalışan beyaz ve mavi yakalı personelin farklılıklar kapsamında davranış tarzlarının bireysel performansa etkisi ve ilişkiselliğinin belirlenmesidir. Bu kapsamda hazırlanan anket formu Mayıs 2013 - Ağustos 2013 tarihleri arasında İzmir ilinde on altı işletme kapsamında 182 bireye (98 beyaz yakalı ve 84 mavi yakalı) uygulanmıştır. Personelin farklılıklar kapsamında davranış tarzları çerçevesinde “pozitif eğilimde bulunma”, “farkındalık” ve “negatif eğilimde bulunmama”nın birey performansını artıracağı belirlenmiştir. Bu boyutlar açısından beyaz ve mavi yakalı çalışanlar arasında bir farklılık tespit edilmemiştir. Personelin farklılıklar kapsamında davranış tarzları çerçevesinde “pozitif eğilimde bulunma”, “farkındalık” ve “negatif eğilimde bulunmama” arasında pozitif bir ilişki görülmüştür.

Kaynakça

  • Aksu, N. (2008). Örgüt Kültürü Bağlamında Farklılıkların Yönetimi ve Bir Uygulama. (Yayımlanmamış doktora tezi). Uludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
  • Argüden, Y. (2007). Dünya Vatandaşlığı ve Farklılıkların Yönetimi. Önce Kalite Dergisi, Eylül Sayısı, 18-22.
  • Ashkanasy, N. M., Hartel, E. J. C., Daus, C. S. (2002). Diversity and Emotion: The New Frontiers in Organizational Behavior Research. Journal of Management, 28(3), 307-338. Ö. http://www.capital.com.tr/capital-dergi/farklilik-yonetimi-kadini-nasil-etkiledi- haberdetay-4824 Ekim).
  • Farklılıkların yönetimi kadını nasıl etkiler?.
  • Balay, R., Sağlam, M. (2004). Eğitimde Farklılıkların Yönetimi Ölçeğinin Uygulanabilirliği. Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 8, 32-46.
  • Balay, R., Kaya, A., Geçdoğan Yılmaz, R. (2014). Eğitim Yöneticilerinin Hizmetkâr Liderlik Yeterlikleri ile Farklılıkları Yönetme Becerileri Arasındaki İlişki. Uluslar Arası Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 229-246.
  • Balyer, A., Gündüz, Y. (2010). Yönetici ve Öğretmenlerin Okullarında Farklılıkların Yönetimine İlişkin Algılarının İncelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 32, 25-43.
  • Baysal, A. C. & Tekarslan, E. (1996). İşletmeciler için Davranış Bilimleri. İstanbul: Avcıol.
  • Bridgstock, R., Lettice, F., Özbilgin, M. F., Tatlı, A. (2010). Diversity Management for Innovation in Social Enterprises in the UK. Entrepreneurship & Regional Development, 22(6), 557- 574.
  • BULUTLAR, F. (2007). İşgücü Farklılığı, Performans Değerlendirmesi ve Duygular. Beliz Dereli (Ed.), İşgücündeki Farklılıkların Yönetimi Dahilinde (s. 163-183). İstanbul: Beta.
  • Coté, N., Belanger, L. & Jacques, J. (1994). La Dimension Humaine des Organisations. Montréal: Gaetan morin éditeur.
  • Çalışkan, S. C., Ünal, Z. M., Kalafatoğlu, Y., Üçler, Ç., Akün, F. A. (2015). Yöneticilerin Algılanan Kültürel Zekâsı, Çalışanın Farklılık İklimi Algısı, Gelişime Açıklık ve Örgütsel Sinizm Etkileşimi Üzerine Turizm Sektöründe Bir Araştırma. İş ve İnsan Dergisi, 2(1), 1-11.
  • Çöl, G. (2008). Algılanan Güçlendirmenin İş gören Performansı Üzerine Etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (1), 35-46.
  • Davis, L. R. (2002). Racial Diversity in Higher Education Ingredients for Success and Failure. Journal of Applied Behavioral Science, 38(2), 137-155.
  • Distefano, J. J., Maznevski, M. L. (2000). Global Leaders are Team Players: Developing Global Leaders through Membership on Global Teams. Human Resource Management, 39 (2 & 3), 195-208.
  • Erdoğan, İ. (1983). İşletmelerde Davranış. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta.
  • Ergül, H. F., Kurtulmuş, M. (2014). Farklılıkların Yönetimi Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 22, 298-312.
  • Eroğlu, F. (1995). Davranış Bilimleri. İstanbul: Beta.
  • Ferraro, G. P. (2002). The Cultural Dimension of International Business. New Jersey: Prentice Hall.
  • George, J. M. & Jones, G. R. (2008). Understanding and Managing Organizational Behavior. New Jersey: Pearson.
  • Gökçen, A., Çavuş, M. F. (2014). Farklılık Yönetimiyle Örgütlerde Yabancılaşmanın Önlenmesi: Yazınsal Derleme. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı 1, 525-533.
  • Greenberg, J. (2009). Managing Behavior in Organizations. New Jersey: Pearson.
  • Güleş, H. (2012). Örgütlerde Farklılıkların Yönetimi: Okullara İlişkin Bazı Çıkarımlar. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(8), 615-628.
  • Helvacıoğlu, N. (2007). Çokuluslu İşletmelerde Rekabet Avantajı Sağlamanın Bir Aracı Olarak Kültürel Farklılıkların Yönetimi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Helvacıoğlu, N., Özutku, H. (2010). Kültürel Farklılıkların Yönetiminde İnsan Kaynakları Stratejilerinin Rolü: Ikea Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 8(1), 197-216.
  • Herrera, R., Duncan, P., Ree, M., Williams, K. (2013). Diversity as a Predictor of Leadership Effectiveness. Journal of Diversity Management, 8(1), 1-13.
  • Houkamau, C., Boxall, P. (2011). The Incidence and Impacts of Diversity Management: A Survey of New Zealand Employees. Asia Pacific Journal of Human Resources, 49(4), 440-460.
  • Howell, W. & Dipboye, R. (1986). Essentials of Industrial Organizational Psychology. Chicago: The Dorsey.
  • http://esa.un.org/unpd/wpp/Documentation/pdf/WPP2012_HIGHLIGHTS.pdf
  • http://webrazzi.com/2011/10/03/iab-avrupa-adex-2010-raporu/
  • http://www.allstate.com/careers.aspx
  • http://www.ito.org.tr/Dokuman/Sektor/1-78.pdf http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.52c17012 470eb9.72356605
  • KAMAŞAK, R. & YÜCELEN, M. (2007). Farklılıkların Etkin Yönetimi: Çalışanların Farklılık Algısı ve Ampirik Bir Araştırma. Beliz Dereli (Ed.), İşgücündeki Farklılıkların Yönetimi Dahilinde (s. 31-57). İstanbul: Beta.
  • Karahan, A. (2009). Demografik Farklılıkların İşgücü Verimliliğine Etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 21, 269-281.
  • Katou, A., Budhwar, P. S. (2006). Human Resource Management Systems and Organizational Performance: A Test of a Mediating Model in the Greek Manufacturing Context. International Journal of Human Resource Management, 17 (7), 1223-1253.
  • Keil, M., Amershi, B., Holmes, S., Jablonski, H., Lüthi, E., Matoba, K., Plett, A. & von Unruh, K. (2007). http://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=1474&langId=tr adresinden alınmıştır. Yönetimi için Eğitim El Kitabı.
  • Luthans, F. (1995). Organizational Behavior. New York: McGraw-Hill.
  • Memduhoğlu, H. B. (2008). Ulusal, Küresel ve Örgütsel Bağlamda Farklılıkları Yönetme. Ankara: Pegem.
  • Moorhead, G., Griffin, R. W., Irving, P. G. & Coleman, D. F. (2000). Organizational Behaviour. United Kingdom: Cengage Learning.
  • Osland, J. S., Kolb, D. A., Rubin, I. M. & Turner, M. E. (2009). Organizational Behavior. New Jersey: Pearson.
  • Öksüz, Y., Güven, E. (2012). Farklılıklara Saygı Ölçeği (FSÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. International Journal of Social Science, 5(5), 457-473.
  • Özan, M. B., Polat, M. (2013). İlköğretim Öğretmenlerinin Farklılıkların Yönetimine Yönelik Algıları (Muş İli Örneği). E-International Journal of Educational Research, 4(4), 55-77.
  • Özbilgin, M. (2005). Global Diversity Management: The Case of Automobile Manufacturing Companies in Japan (Working paper series). Japan Institute for Labor Policy on Training, Tokyo.
  • Özcan, N. (1992). Örgütlerde Başarı Değerleme ve Türk Bankacılık Sektöründe Geleneksel ve Çağdaş Değerleme Uygulamalarının Analizi (İki Bankada Karşılaştırmalı Bir Uygulama). (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Özkaya, M. O., Özbilgin, M., Şengül, C. M. (2008). Türkiye’de Farklılıkların Yönetimi: Türk ve Yabancı Ortaklı Şirket Örnekleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 19, 359-374.
  • Özmutaf, N. M. (2007). Örgütlerde Bireysel Performans Unsurları ve Çatışma. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(2), 41-60.
  • Palmer, G. (2003). Diversity Management, Past, Present and Future. Asia Pacific Journal of Human Resources, 41(1), 13-24.
  • Pieterse, A. N., Knippenberg, D. V., Dierendonck, D. V. (2013). Cultural Diversity and Team Performance: The Role of Team Member Goal Orientation. Academy of Management Journal, 56(3), 782-804.
  • Pitts, D. W. (2006). Modeling the Impact of Diversity Management. Review of Public Personnel Administration, 26(3), 245-268.
  • Pitts, D. (2009). Diversity Management, Job Satisfaction, and Performance: Evidence from U.S. Federal Agencies. Public Administration Review, 69(2), 328-338.
  • Pitts, D. W., Hicklin, A. K., Hawes, D. P., Melton, E. (2010). What Drives the Implementation of Diversity Management Programs? Evidence from Public Organizations. Journal of Public Administration Research and Theory, Public Management Research Conference Issue, 867-886.
  • Point, S., Singh, V. (2003). Defining and Dimensionalising Diversity: Evidence from Corporate Websites across Europe. European Management Journal, 21(6), 750-761.
  • Polat, S. (2012). Farklılıklar Yönetimi için Gerekli Örgütsel Değerler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1397-1418.
  • Richard, O. C. (2000). Racial Diversity, Business Strategy, and Firm Performance: A Resource- Based View. The Academy of Management Journal, 43(2), 164-177.
  • Richard, O. C., Barnett, T., Dwyer, S., Chadwick, K. (2004). Cultural Diversity in Management, Firm Performance, and the Moderating Role of Entrepreneurial Orientation Dimensions. The Academy of Management Journal, 47(2), 255-266.
  • Robbins, S. P. & Coulter, M. (2012). Management. New Jersey: Pearson.
  • Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2013). Örgütsel Davranış. İ. Erdem (Çev.). Ankara: Nobel.
  • Seymen Aytemiz, O. (2005). Örgütlerde Kültürel Çeşitlilik Olgusu, Boyutları ve Etkin Yönetimi Konusunda Farklı Yaklaşımlar: Yazınsal Bir Derleme. İÜ İşletme İktisadi Enstitüsü Yönetim Dergisi, 16(50), 3-23.
  • Shen, J., D’Netto, B., Tang, J. (2010). Effects of Human Resource Diversity Management on Organizational Citizen Behaviour in the Chinese Context. The International Journal of Human Resource Management, 21(12), 2156-2172.
  • Sonnenschein, W. (1997). The Diversity Toolkit: How You Can Build and Benefit From a Diverse Workforce. New York: McGraw-Hill.
  • SÜRAL ÖZER, P. (2007). Çeşitliliği Yeniden Düşünmek ve Çeşitliliklerin Yönetimi. Mustafa Kurt ve Serkan Bayraktaroğlu (Ed.), Türkiye’de İşletmecilikte Yeni Perspektifler Dahilinde (s. 97- 122). Ankara: Gazi.
  • Sürgevil, O. (2008). Farklılık Kavramına ve Farklılıkların Yönetimine Temel Oluşturan Sosyo- Psikolojik Kuramlar ve Yaklaşımlar. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(20), 111-124.
  • Sürgevil, O., Budak, G. (2008). İşletmelerin Farklılıkların Yönetimi Anlayışına Yaklaşım Tarzlarının Saptanmasına Yönelik Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(4), 65-96.
  • Şimşek, M. Ş., Akgemci, T. & Çelik, A. (2014). Davranış Bilimleri. Ankara: Gazi.
  • Taşar, Ü. A. (2007). Küresel İşletmeler ve Küresel İşletmelerde Farklılıkların Yönetiminde Küresel Farklılıkların Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül
  • Tatlı, A. (2011). A Multi-layered Exploration of the Diversity Management Field: Diversity Discourses, Practices and Practitioners in the UK. British Journal of Management, 22, 238-253.
  • Tınar, M. Y. (1990). Kamu İktisadi Teşebbüslerinde Performans Değerleme Uygulamaları - Petkim Örneği. (Yayımlanmamış Araştırma). İzmir.
  • Tozkoparan, G., Vatansever, Ç. (2011). Farklılıkların Yönetimi: İnsan Kaynakları Yöneticilerinin Farklılık Algısı Üzerine Bir Odak Grup Çalışması. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, Sayı 21, 89- 109.
  • Tran, V., Garcia-Prieto, P., Schneider, S. C. (2011). The Role of Social Identity, Appraisal, and Emotion in Determining Responses to Diversity Management. Human Relations, 64(2), 161-176.
  • Turgut, E. & Beğenirbaş, M. (2014). Birinci Örgütsel Davranış Kongresinin Yazar ve İçerik Yönünden Ağ Analizi İle İncelenmesi. 2. Örgütsel Davranış Kongresi, Kayseri.
  • Yelboğa, A. (2006). Kişilik Özellikleri ve İş Performansı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 8(2), 196-211.
  • Yeşil, S. (2007). Uluslararası Ortaklıklar: Kültürel Farklılıklar ve Bu Farklılıkların Üst Yönetim Grubunun Çalışma ve Performansına Etkileri. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 232-246.
  • Yeşil, S. (2009). Kültürel Farklılıkların Yönetimi ve Alternatif Bir Strateji: Kültürel Zeka. KMU İİBF Dergisi, Sayı 16, 100-131.
Toplam 75 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zehra Nuray Nişancı

Evrim Mayatürk Akyol

Nezih Metin Özmutaf

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 23 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Nişancı, Z. N., Mayatürk Akyol, E., & Özmutaf, N. M. (2016). Farklılıklar Kapsamında Davranış Tarzları Ve Bireysel Performans: Beyaz Ve Mavi Yakalı Çalışan Perspektifi. Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 23(1), 287-307. https://doi.org/10.18657/yecbu.29745