Effect of Application of Putrescine on Seedling Growth and Cell Division of Wheat (Triticum aestivum L.) under Drought Stress

Yıl 2016, Cilt: 26 Sayı: 3, 319 - 332, 30.09.2016

Murat Aydın Arash Hosseın Pour Metin Tosun Kamil Haliloğlu

Öz

Wheat has been a staple crop for thousands of years and is of massive economic importance worldwide. The study was conducted to evaluate the effect of drought and putrescine hormone on the seedling growth parameters and cell division of wheat genotypes. Wheat genotypes seeds (Kırmızı Kılçık, Hawk, Pehlivan and Müfitbey) were primed with four levels of putrescine (0.01, 0.1 and 1 mM and distilled water as control), then kept under drought stress induced by polyethylene Glycol (PEG 6000) at different concentrations [0 (distilled water), -2, -4, -6, -8 and -10 bar] for 10 days. Experiment was arranged as factorial in a completely randomized design with four replications. At the end of 10 days, root number, root, coleoptile and shoot length and mitotic index (MI) data were obtained. Analysis of variance indicated that genotype, putrescine, osmotic potential and their interaction were significant. While PEG 6000 osmotic potential increases, root number, root, coleoptile and shoot length and mitotic index (MI) significantly decreased. In addition, particularly 1 mM putrescine has decreased the adverse effect of drought created by PEG 6000. Based on the comparison of genotypes, Kırmızı Kılçık was selected as tolerant to drought stress whereas Pehlivan was identified as susceptible.

Kuraklık Stresi Altındaki Buğdayın (Triticum aestivum L.) Fide Gelişimi ve Hücre Bölünmesi Üzerine Putresin Uygulamasının Etkisi

Öz

Buğday binlerce yıldan beri en önemli bitki olmuş ve dünya çapında büyük bir ekonomik öneme sahiptir. Bu araştırma, kuraklık ve putresin hormonunun buğdayda fide büyüme parametreleri ve hücre bölünmesi üzerine olan etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Buğday genotiplerinin (Kırmızı Kılçık, Hawk, Pehlivan ve Müfitbey) tohumlarına 4 farklı putresin konsantrasyonunda (0, 0.01, 0.1 ve 1 mM) ön uygulama yapılmış ve daha sonra PEG 6000 ile oluşturulmuş 6 farklı ozmotik potansiyelde [0 (distile su) , -2, -4, -6, -8 ve -10 bar] 10 gün süreyle bekletilmiştir. Araştırma, tam şansa bağlı deneme planına göre 4 tekrarlı olarak yürütülmüştür. On gün sonunda, kök sayısı, kök uzunluğu, koleoptil uzunluğu, sürgün uzunluğu ve hücre bölünmesine ait veriler elde edilmiştir. İncelenen özellikler üzerine genotipin, kuraklığın, putresinin ve bunlara ait interaksiyonun etkisi çok önemli olmuştur. Araştırmada PEG 6000’in konsantrasyonu, diğer bir ifadeyle kuraklığın şiddeti artıkça kök sayısı, kök uzunluğu, koleoptil uzunluğu, sürgün uzunluğu ve hücre bölünmesi çok önemli derecede azalmıştır. Diğer taraftan, putresinin özellikle 1 mM’lık dozu, PEG 6000 ile oluşturulan kuraklığın olumsuz etkilerini azaltmıştır. Genotipler arasında karşılaştırma yapıldığında, Kırmızı Kılçık kuraklık stresine en dayanıklı, Pehlivan ise en duyarlı genotip olarak belirlenmiştir.