The investigation on some yield and quality characteristics of some pasture type alfalfa cultivars

Yıl 2008, Cilt: 45 Sayı: 1, 11 - 19, 01.03.2008

Behçet Kır Hikmet Soya

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Kimi Mera Tipi Yonca Çeşitlerinin Bazı Verim ve Kalite Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma

Öz

B u Deneme, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü’nün Bornova’da bulunan deneme tarlalarında ve 2001-2003 yılları arasında 3 yıl süre ile yürütülmüştür. Mera tipi 5 yonca çeşidi (Osam, Victoria, Cinna, Mielga, Kayseri) kullanılmıştır. Denemede, yeşil ot-kuru madde-ham protein verimleri bakımından çeşitler ve yıllar arası farklılıklar önemli olmuş, çeşitler içinde Cinna öne çıkmış ve yıllar ilerledikçe verimlerde sürekli ve önemli bir artış görülmüştür

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Açıkgöz, E. 1995. Yembitkileri, Uludağ Üniversitesi Yayınları No:7-025-0210, Bursa, 456 s.
• Açıkgöz, N., E. İlker ve A. Gökçöl, 2004. Biyolojik Araştırmaların Bilgisayarda Değerlendirilmeleri, Ege Üniversitesi Tohum Teknolojisi Uyg. ve Araş. Merkezi Yayınları No:2, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ofset Atölyesi, Bornova-İzmir, 202 s.
• Akbari, N. ve R. Avcıoğlu. 1992. Ege Bölgesine Uygun Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Agronomik Özellikleri ile Yem Kaliteleri Üzerinde Araştırma, Bornova-İzmir, (Basılmamış Doktora Tezi).
• Altınok, S. ve A. Karakaya. 2002. Forage Yield of Different Alfalfa Cultivars Under Ankara Conditions, Tr.J. of Agric. For., 26 (2002), s:11-16, TUBİTAK.
• Avcıoğlu, R. 1975. Yonca’da Biçim Zamanı ve Yüksekliğinin Verim ve Diğer Bazı Karakterlere Etkisi Üzerinde Araştırmalar, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Bornova- İzmir, 179 s (Basılmamış Doktora Tezi).
• Avcıoğlu, R., M.B. Yıldırım ve N. Budak. 1989. Ege Bölgesine Uygun Yonca Hatlarının Geliştirilmesi ve Adaptasyonu, Ege Üniversitesi Araştırma Fonu, Proje no: 1987/154, Bornova-İzmir, 56 s.
• Avcıoğlu, R. 1995. Bitki Fizyolojisi Ders Notları, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Bornova- İzmir, 200 s.
• Bakheit, B.R. 1988. Variation, Correlation and Path Coefficient Analysis in Some World Varieties of Alfalfa (Medicago sativa L.). Journal of Agricultural Sciences, 19(5): 149-163.
• Bulgurlu, Ş. ve Ergül, M., 1978, Yemlerin Fiziksel, Kimyasal ve Biyolojik Analiz Metodları, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 127, Ege Üniversitesi Matbaası, Bornova-İzmir, s: 58-76.
• Gençkan, M.S. 1992. Yembitkileri Tarımı, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 467, Bornova-İzmir, 519 s.
• Hess, D. 1981. Pflanzenphysiologie. Molekulare und biocmische-physiologische Grundlagen von Stoffwechsel und Entwicklung, Verlag Eugen Ulmer-Stuttgardt.
• Koç, A. ve M. Tan. 1997. Tüylü Yonca (Medicago papillosa Boiss.)’nın Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi Cilt:6, Sayı:1, s: 43-48.
• Kovancı, İ. 1990. Bitki Besleme ve Toprak Verimliliği Ders Notları, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Teksir No:107/3, Bornova-İzmir, 286 s.
• Lowe, C.C., W.L. Marble and M.D. Rumbaugh. 1972. Alfalfa Adaptation, Varieties and Usage, Amer. Soc. Agron. Inc., Madison, Wisconsin, USA.
• Maiorana, M., G. Convertini ve F. Fornaro. 1998 Yield and Quality of alfalfa as affected by water Irrigation and Phosphorus Levels, http://resources.ciheam.org/om/pdf/a45/01600071.pdf Erişim: Mayıs 2008.
• Smith, D., G.G. Marten, A.G. Matches and W.F. Wedin. 1968. Dry Matter Yields of Vernal and Du Puits Alfalfa, Res. Rep., Div. Col. Ag. And Life Science.
• Soya, H., R. Avcıoğlu, ve H. Geren. 2004. Yembitkileri, Hasad Yayıncılık Ltd. Şti. PK. 212, Kadiköy-İstanbul, 223 s.
• Zagni, C., F. Cinti and F. Vecchiettini 2003. Effect of Cutting Stage and Wilting on Lucerne(Medicago sativa L.) for
• Artificial Drying, Optimal Forage Systems for Animal Production and Environment 12th Symposium European
• Grassland Federation, 26-28 May 2003, Pleven/Bulgarian, Pages: 330-332.