Environmental problems and precautions of Iskenderun Gulf in Eastern Mediterranean region

Yıl 2018, Cilt: 31 Sayı: 3, 69 - 81, 12.08.2018

Hilal Kargın Yılmaz Hatice Sönmez

Öz

During Iskenderun Bay,
located on the northeast corner of the Eastern Mediterranean, is under threat
of pollution because of fishing, shipping
and discharge from industrial enterprises scattered along the coast. The
Bay is one of the regions where continental entrances are most concentrated in
the Northeast Mediterranean. The Bay is also exposed to intensive environmental disturbances due to
industrial enterprises, residential units, river discharges, and shipping
traffic. Nearby fishing cages are increasingly becoming operational in the bay.
All of these activities increase the discharge of nutrients into the water that
could create an environment suitable for the development of phytoplankton. The
bay is polluted because it is a closed sea like Iskenderun Bay, Gulf of İzmir
and İzmit. The wastes of the other countries located on the Mediterranean
Coasts are also being dragged into İskenderun Bay. The ships coming from
different countries discharge their ballast waters to the Bay. Therefore,
Iskenderun Bay's pollution problems are increasing every year. Furthermore the
Iron-Steel Establishment causes acid rains on the Northern Region of
Iskenderun Bay. The Mediterranean coastline must be protected and waste water
treatment should be carried on along the coastline to prevent of pollution in
Iskenderun Bay. An adequate national policy should be established on waste
collecting facilities and sufficient waste collecting facilities should be
established by various institutions, organizations and companies in the ports.
In iron and steel factories, air pollution of harmful gases should be prevented
through flue-filter systems.

Anahtar Kelimeler

Iskenderun Bay, Pollution, Wastes, Precautions, Eastern Mediterranean Region

Kaynakça

• Alkan G., İncaz S., Bakırcı E. 2005. Uluslararası Mevzuatta Deniz Kirliliği ve Türkiye’deki Uygulamaları, İstanbul Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Deniz Ulaştırma İşletme Mühendisliği Bölümü, İstanbul. Artüz İ. 1992. Deniz Kirlenmesi, İTÜ Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesi, Ofset Baskı Atölyesi, ITÜ yayınları, İstanbul, 4 p. Bailey J.W. 1856. Notice of microscopic forms in the soundings of the Sea of Kamtschatka. American Journal of Science and Arts, 22: 1-6. Battal M. K. 2011. Türkiye’nin Deniz Kıyı Korunma Alanları Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi: https://issuu.com/ undpturkiye/docs/06_fethiye-gocek_ock_bolgesinde_gem Baykal B.B., Baykal M.A. 1999. Gemi Kaynaklı Evsel Atık Sular Ve Gemilerde Atık su Yönetimi, Gemi İnşaatı ve Deniz Teknolojisi Teknik Kongresi 99-Bildiri Kitabı, Yapım Matbaacılık Ltd., İstanbul, 1999. Bergh R.S. 1881. Der organismus der Cilioflagellaten. Eine phylogenetische studie. Morphologisches Jahrbuch, 7: 177-288. Brightwell T. 1858. Remarks on the genus Rhizosolenia of Ehrenberg. Quarterly Journal of Microscopical Science, 6: 93-95. Claparède É., Lachmann J. 1859. Études sur les infusoires et les rhizopodes. Mémoires de l'Institut National Genevois, 6: 261-482. Cleve, P.T. 1873. On diatoms from the Arctic Sea. Bihang till Kongliga Svenska Vetenskaps-Akademiens Handlingar, 1(13): 1-28. Court of the Republic of Turkey 2002. Gemilerin Denizleri ve Limanları Kirletmesini Önleme ve Kirlilikle Mücadele Raporu, Ankara. Demirel Y. 2011. Kıyı Bölgesinde Yürütülen Faaliyetlerin Deniz Ekolojisine Etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Deniz Bilimleri ve Teknolojisi ABD., Kıyı Bölgesi Yönetimi Yüksek Lisans Programı. 152 p. Diesing K.M. 1866. Revision der Prothelminthen. Abtheilung: Mastigophoren. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe. Abt. 1, Mineralogie, Botanik, Zoologie, Anatomie, Geologie und Paläontologie, 52: 287-401. Ehrenberg C.G. 1834. Beiträge zur physiologischen Kenntniss der Corallenthiere im allgemeinen, und besonders des rothen Meeres, nebst einem Versuche zur physiologischen Systematik derselben. 1. Abhandlungen der Königlichen Akademie Wissenschaften zu Berlin, Physikalische Klasse, 1832(1): 225-380. Ehrenberg C.G. 1844. Mittheilung über 2 neue Lager von Gebirgsmassen aus Infusorien als Meeres-Absatz in Nord-Amerika und eine Vergleichung derselben mit den organischen Kreide-Gebilden in Europa und Afrik. Bericht über die zur Bekanntmachung Geeigneten Verhandlungen der Königl. Preuss. Akademie Der Wissenschaften zu Berlin, 1844: 57-97. Hasle G.R. 1993. Nomenclatural notes on marine planktonic diatoms. The family Bacillariaceae. In: P.A. Sims (ed.), Progress in diatom studies, Contributions to taxonomy, ecology and nomenclature. Special volume in honour of Robert Ross on the occasion of his 80th Birthday. Beihefte zur Nova Hedwigia, 106: 315-321. Hendey N.I. 1937. The plankton diatoms of the Southern Seas. Discovery Reports, 16: 151-364. Keskin H.A. 2006. Gemilerden Kaynaklanan Atıkların Kontrolü Kapsamında Liman Atık Kabul Tesisi ve Ambarlı Limanı Örneği, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Kıyı Mühendisliği, İstanbul. Kofoid C.A., Swezy O. 1921. The free-living unarmored Dinoflagellata. Memoirs of the University of California 5: i-viii, 1-562. Koray T. 1994. Sucul ekosistemlerde aşırı üreyen zararlı ve zehirli algler ve izlenmelerinde takip edilecek stratejiler, Ege Üniv. Fen Fak. Dergisi, Seri B, Ek 16/1: 329-343. Köseoğlu B., Töz A.C., Şakar C. 2016. Deniz Atıklarının Değerlendirilmesi ve Geri Dönüşümü; İstaç Örneği. Dokuz Eylül Ünv. Denizcilik Fakültesi Dergisi ULK 2015 Özel Sayı, 153-177. Küçük Y.K., Topçu A. 2012. Deniz Taşımacılığından Kaynaklanan Kirlilik, Ankara Ünv. Çevre Bilimleri Dergisi, 4(2): 75-79. Loeblich A.R., III. 1976. Dinoflagellate evolution: speculation and evidence. Journal of Protozoology, 23: 13-28. Mann M.N. 2000. Ecology of Coastal Waters, Second Edition, Blackwell Sciences. 406 p. Marpol 73 / 78 / -Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası Sözleşme (R.G.: 24.6.1990-20558). Marsson T. 1901. Diatomaceen von Neu-Vorpommern, Rügen und Usedom. Zeitschrift für Angewandte Mikroskopie und Klinische Chemie, 6: 253-268. Mediterranean Environmental Protection. 1986. Environmental Protection Magazine, Issue 29, March 1986. Mereschkowsky C. 1902. Liste des Diatomées de la Mer Noire. Scripta Botanica (Botanisheskia Zapiski), 19: 51-88. Naturopa 1987. Birleşmiş Milletlerin Akdeniz Eylem Planı, Sayı: 10, 1987. NDA (Non- disclosure Agreement) Mısır, 2003. Çevre Politikası ve Yönetimi. Atık Yönetim İlkeleri-3, 2003. NDA (Non- disclosure Agreement) Türkiye, 2003. Türkiye’nin Çevre Sorunları, Deniz Kirliliği ve Kıyı Alanları Sorunu. 2003. Ornat A.N. 2006. Akdeniz’de Deniz Ve Kıyı Koruma Alanlarının Oluşturulması ve Yönetilmesi İçin Rehber: https://issuu.com/undpturkiye/docs/1.akdeniz_dka_olusturulmasi_ve_yone23/09/2017. Öğüt A.A. 1999. Denizlerin Gemi Kaynaklı Kirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Çevre Mühendisliği A.B.D. RODOPMAN, K. 1995. Deniz Kirliliği, İTÜ Denizcilik Fakültesi. Özdemir Ü., Yılmaz H., Başer E. 2016. Investigation of Marine Pollution Caused by Ship Operations with DEMATEL Method. International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation, 10(2): 315-320. Polat S., Olgunoğlu M.P., Aka A., Koray T. 2006. Kuzeydoğu Akdeniz Kıyısal Sularında (İskenderun Körfezi) Dağılım Gösteren Potansiyal Zararlı Fitoplankton Türler. Ege Ünv. Su Ürünleri Dergisi, E.Ü. Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 23(1-2): 169-172. Pollution originating from Marine Vehicles 2014: http://www. ubak.gov.tr/BLSM_WIYS/KAIK/tr/.../20131216_112128_76347_1_76648.pdf 25/09/2017 Iskenderun Gulf| körfez, koy:http://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0skenderun_K% C3%B6rfezi Priority environmental issues in the Mediterranean region 2006: https://www.eea.europa.eu/tr/publications/eea_report_2006_4/download22/09/2017. Richardson K. 1997. Harmful or exceptional phytoplankton blooms in the marine ecosystem. Advances in Marine Biology, Academic Press, 31: 302-385. Round F.E., Crawford R.M., Mann D.G. 1990. The diatoms Biology and morphology of the genera. 747 p. Satır T. 2007. Türk limanlarında Gemilerden Oluşan Deniz Kirliliğini Önleme Konvansiyonu (MARPOL 73/78) Gereklerine Uygun Atık Alım Tesisi Kurulması, İşletimi ve Yönetimi için Model Geliştirilmesi, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve İşletmeciliği Enstitüsü, İstanbul, Türkiye. Schütt F. 1895. Arten von Chaetoceras und Peragallia. Ein Beitrag zur Hochseeflora. Berichte der Deutsche Botanisch Gesellschaft, 13: 35-50. Stein F. 1883. Die naturgeschichte der arthrodelen Flagellaten. In: Der Organismus der Infusionstiere. III. Pt. 2. (Eds). 30 p. Wall D., Dale B. 1971. A reconsideration of living and fossil Pyrophacus Stein, 1883 (Dinophyceae). Journal of Phycology, 7(3): 221-235. Water Pollution Control Regulation 2014. Resmî Gazete Sayısı: 25687, 31 Aralık 2014. Yiğit F. 2006. Gemi Kaynaklı Kirleticiler ve Trabzon Limanına Gelen Bazı Gemilerin Atık sularının İncelenmesi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Balıkçılık Teknolojisi Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon.