TÜRKİYE'DE YENİ MEDYA VE TV ETKİLEŞİMİ BAĞLAMINDA DEĞİŞEN DİZİ ANLAYIŞI: SIFIR BİR "BİR ZAMANLAR ADANA'DA" ÖRNEĞİ

Yıl 2019, Sayı: 31, 517 - 562, 26.03.2019

Ali Murat Kırık Sabri Çelebioğlu

https://doi.org/10.14520/adyusbd.531603

Cited By: 1

Öz

İletişim, kişinin sahip olduğu bilgi birikimi ve buna bağlı oluşan
duygu durumlarını, semboller kullanarak bir başka bireye iletmesidir. Kitle
iletişimi ise bilginin, dönemin teknolojik ilerlemelerinden faydalanılarak
kitlelere aktarılmasıdır. Kitle iletişim araçları, bilginin geniş kitlelere
yayılmasını olanaklı kılmaktadır. Kitle iletişim araçları; yazılı,
görsel-işitsel ve teknolojik araçlardan oluşur. Gazete, dergi, TV, radyo, cep
telefonu, bilgisayar vb. gibi iletişim organları, kitle iletişim araçlarına
örnek oluşturmaktadır. Kitle iletişiminde yeri olan medyanın
'yeni' adı altında
değişme süreci ve getirileri bağlamında yola çıkılan bu çalışma, toplam
dört bölümden oluşmaktadır.  Çalışmada dizi
sektörünün Türkiye'de nasıl geliştiği, bu sektörün kültürel-toplumsal-bireysel
etkileri, alışkanlıkların değişme süreci, yeni neslin televizyonu olan YouTube
platformu ve bu sayede yetişen mobil izleyici kitlesi detaylı olarak
incelenmiştir. Sıfır Bir “Bir zamanlar Adana'da” dizisinin konusu,
karakterleri, şiddet ve gerçeklik unsurları çerçevesinde ayrıntılı olarak ele
alınmıştır.  Çalışmada dizinin YouTube’da
yayınlanmasından dolayı izleyici kitlesi genel olarak genç kuşak olduğu
neticesine ulaşılmıştır.  Araştırmaya
katılanların %18,4’ü 18-24 yaşında ve bunların %82’si bu dizi izlediğini belirtmiştir.
İzleyenlerin cinsiyetlerinin ise %75,4 oranında erkek olduğu görülmüştür. 

Anahtar Kelimeler

Yeni Medya, Televizyon, Dizi, Sıfır Bir Adana, YouTube

ALTERING OF TV SERIES CONCEPT IN TURKEY IN CONTEXT OF NEW MEDIA AND TV INTERACTION: THE CASE OF SIFIR BİR "BİR ZAMANLAR ADANA'DA"

Öz

Communication is the transferring
of the knowledge and the feelings to the other people by using symbols. Mass
communication is the transferring of the information to the masses by utilizing
the technological advancements of the period. Mass media makes possible to
disseminate information to large masses. Newspaper, magazine, TV, radio, mobile
phone computer are called as mass media. This study, which is based on the
process of transformation and change under the new name of the media which has
a place in mass communication, consists of four chapters. In the third part of
the study; the development of understanding of TV series has been included.
Number of sectors of how it evolves in Turkey, the cultural-social-individual
effects of this sector, the process of changing the habits of people, Youtube
platform as the television of the new generation analyzed in a detalied way. In
this way, the number of mobile follow-ups was examined in detail, as well. “Sıfır
Bir: Bir Zamanlar Adana’da” can be considered in terms of its effect to change
the understanding of series and television habits. As the series is published
on You Tube, the audience is generally the younger generation. 18.4 percent of
the participants in our study are 18-24 years old and 82 percent of them are
watching this series. The 75.4 percent of the audience is male.  

Anahtar Kelimeler

New Media, Television, Series, Sıfır Bir Adana, YouTube

Kaynakça

• Altaylı, F. (2012). Medya Giderek Daha Mobil Olacak, Kapak Konusu Yeni Medya Geleneksel Medya’yı Yutacak Mı Dönüştürecek Mi?, Digital Age.
• Barbier, F. Lavenir C. B., (2001). Diderot’tan İnternete Medya Tarihi, Çev. Kerem Eksen, İstanbul, Okuyan Us Yayınevi.
• Başaran, F. Geray H., (2005). İletişim Ağlarının Ekonomisi - Telekomünikasyon, Kitle İletişimi, Yazılım ve Medya, Kitle İletişimi, Yazılım ve İnternet, Ankara.
• Başaran, F. (2010). İletişim Teknolojileri ve Toplumsal Gelişme, Yayılmanın Ekonomi Politiği, Ankara, Ütopya Yayınevi
• Carr, N. (2012). Yüzeysellik: İnternet Bizi Aptal Mı Yapıyor, Çev. İbrahim Kapaklıkaya, İstanbul, Ufuk Yayınları.
• Çağıltay, K. (1997).İnternet, Ankara, Metu Press.
• Çöteli, S. (2016). İnternet’ten İzlenen Dizi ve Seriyallerin “Araç İletidir” ve “Kullanımlar Doyumlar” Bağlamında İncelenmesi. İGÜSBD, 3 (2).
• Dizard, W. (2000). Old Media New Media Mass Communications in the Information Age, Longman.
• Foucault, M. (2006). Hapishanenin Doğuşu. (Çev. M. Ali Kılıcbay). Ankara, İmge Kitabevi.
• Geray, H. (1996). Yeni İletişim Teknolojilerinde Eğilimler: İnternet, GII ve Türkiye, Ankara, Yeni Türkiye Medya Özel Sayısı I.
• Kejanlıoğlu B. (1998). Türkiye’de Yayıncılık Politikası: Ekonomik ve Siyasal Boyutlarıyla Türkiye’de Radyo Televizyon Yayıncılığı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi SBE.
• Mazoo, S. (2008). Des Médias Alternatifs Pour Un Autre Monde, Aktaran, Yücel Mete, Alternatif Medya Biçimi Olarak İnternet, Gazi Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Misci, S. (2006). Yeni Medya Kullanımının Organizasyon Yapısı Üzerindeki Etkileri, Yeni İletişim Ortamları ve Etkileşim Uluslararası Konferansı Bildiri Kitapçığı, İstanbul.
• Mutlu, E. (2008).Televizyonu Anlamak, 2. Basım, Ankara, Ayraç Kitapevi.
• Onat, F. (2008). Sosyal Ağ Sitelerinin Reklam ve Halkla İlişkiler Ortamları Olarak Değerlendirilmesi, Yaşar Üniversitesi Dergisi, İzmir, 3(9).
• Rafaeli, S. (1988). Interactivity: From New Media to Communication, Advancing Communication Science.
• Taş, O. (2004). Yöndeşme ve Medya Endüstrisi: İletişim Alanında Yöndeşme Eğilimleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi SBE.
• Tanrıöver, H.; Eyüboğlu A., (2000). Popüler Kültür Ürünlerinde Kadın İstihdamını Etkileyebilecek Ögeler, Ankara, T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü.
• Thompson, J. (1995). The Media and Modernity: A Social Theory of The Media, Cambridge: Polity Press.
• Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi, Ankara, Dost Yayınları.
• Törenli, N. (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı, Ankara, Bilim ve Sanat Yayınları.
• Türkoğlu, N. (2004). Kültürel Üretim Alanları Yeni Atlas, 1. Basım, İstanbul, Babil Yayınları.
• Ünal, Y. (2009). Tüketim Toplumuna Geçişte Televizyonun Sosyo-Ekonomik Rolü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
• Yapıcı, Ş. (2009). Bir Eğitim Aracı Olarak Televizyon ve Etkileri. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi İstanbul.