Investigation of the Secondary School Math Teachers’ Feedback Giving Process and Their Perceptions of Feedback

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 1, 98 - 125, 13.02.2018

Mustafa Çevikbaş

Öz

In this study, it
was aimed to determine how secondary school mathematics teachers perceive
feedback and to investigate the processes of feedback use. The participants of
the study, in which qualitative research methods were used, were 16 secondary
school mathematics teachers. The participants were selected by means of
criterion sampling. The data of this study was collected through focus group
interviews and observations, and content analysis method was used to analyze
the data. According to the results of the study, the participants’ perception
of feedback is primarily related to the teacher feedback. It was also found out
maths teachers that stated opinions about teacher and students’ feedback, did
not mention about feedback of peers. In the research, it was identified that
feedback concept is mostly used by teachers for correcting, defining,
completing, reinforcing, explaining, evaluating, confirming, questioning,
giving clue, repetition and motivating. 
Although participants expressed that they use feedback at every stage of
lesson, with observations it was identified that they use feedback mostly at
the last stage of lesson to make evaluation whereas they do not generally use
feedback at the beginning. When current feedback is examined, it was determined
that participants mostly use correcting feedback, questioning feedback,
motivating feedback, explaining feedback and confirming feedback respectively.
Moreover, it was found out that the participants did not employ a professional
approach in choosing which feedback type to use, and that the studies that
would raise teachers’ awareness are needed. Hence, it can be suggested that
feedback perceptions of maths teachers should be enriched and also their
theoretical knowledge of feedback should be strengthened and reflected
effectively to practice.

Anahtar Kelimeler

Concept of feedback, perception of feedback, giving effective feedback, mathematics education

Lise Matematik Öğretmenlerinin Dönüt Verme Süreçlerinin ve Dönüt Algılarının İncelenmesi

Öz

Bu
araştırmada, lise matematik öğretmenlerinin dönütleri nasıl algıladıklarının
belirlenmesi ve dönüt kullanım süreçlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Nitel
araştırma yöntemlerinin kullanıldığı araştırmanın katılımcılarını 16 lise
matematik öğretmeni oluşturmaktadır. Katılımcılar ölçüt örnekleme yöntemi
kullanılarak belirlenmiştir. Veriler, odak grup görüşmeleri ve gözlemler
aracılığıyla toplanmış ve verilerin analizi için içerik analizi yönteminden
yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre katılımcıların dönüt algılarının
öğretmen dönütleri üzerinde yoğunlaştığı belirlenmiştir. Öğretmen ve öğrenci
dönütleri konusunda görüş belirten matematik öğretmenlerinin akran dönütlerine
hiç değinmediği tespit edilmiştir. Araştırmada dönüt kavramının öğretmenler
tarafından en çok düzeltme, tanılama, tamamlama, pekiştirme, açıklama,
değerlendirme, sorgulama, ipucu verme, tekrar etme ve güdüleme amacıyla
kullanıldığı belirlenmiştir. Katılımcılar dönütleri bu amaçlarla dersin her
aşamasında kullandıklarını belirtmiş olsalar da yapılan gözlemlerde dönütlerin
çoğunlukla dersin son bölümlerinde değerlendirme yapma amacıyla öğrenci
öğrenmelerinin sorgulandığı bölümde kullanıldığı, dersin başında ise pek fazla
dönüte başvurulmadığı tespit edilmiştir. Kullanılan dönütler incelendiğinde
katılımcıların sırasıyla en fazla düzeltici dönüt, sorgulayıcı dönüt,
güdüleyici dönüt, açıklayıcı dönüt ve teyit edici dönütü kullandıkları
belirlenmiştir. Ayrıca, katılımcıların dönüt tercihlerinde yeterince
profesyonel bir yaklaşım izlemedikleri anlaşılmış ve öğretmenlere farkındalık
kazandıracak çalışmalara ihtiyaç olduğu görülmüştür. Dolayısıyla, matematik
öğretmenlerinin dönüt algılarının zenginleştirilmesi ve dönüt kavramı ve
çeşitleri hakkında sahip oldukları teorik bilgilerin güçlendirilerek pratiğe
etkili bir şekilde yansıtılması önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Dönüt kavramı, dönüt algısı, etkili dönüt verme, matematik eğitimi

Kaynakça

• Alavi, S. M. & Kaivanpanah, S. (2007). Dönüt beklentisi ve EFL öğrencilerinin İngilizce başarısı. M. Tekin (Çev.). Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3(2), 181-196.
• Bayraktar, M. (1985). The effect of feedback treatment on math-anxiety levels of sixth grade. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Black, P., & Wiliam, D. (1998). Inside the black box: Raising standarts through classroom assesment. Phi Delta Kappan, 80(2), 139–147.
• Bowling, A. (2002). Research methods in health: Investigating health and health services. Philadelphia, PA: McGraw-Hill House. Brookhart, S. M. (2008). How to give effective feedback to your students. Alexandria, VA: ASCD.
• Carroll, S. & Swain, M. (1993). Explicit and implicit negative feedback. Studies in Second Language Acquisition, 15, 357-386. DOI: https://doi.org/10.1017/S0272263100012158.
• Clark, K. & Dwyer, F. M. (1998). Effect of different types of computer-assisted feedback strategies on achievement and response confidence. International Journal of Instructional Media, 25(1), 55-63.
• Clariana, R. B., Wagner, D., & Murphy, L. C. R. (2000). Applying a connectionist description of feedback timing. Educational Technology Research and Development, 48(3), 5-21. DOI: 10.1007/BF02319855.
• Coulter, G. A., & Grossen, B. (1997). The Effectiveness of in-class instructive feedback versus after-class instructive feedback for teachers learning direct instruction teaching behaviors. Effective School Practices, 16, 21-35.
• Çevikbaş, M. & Argün, Z. (2016). Matematik öğretmenlerinin yanlış cevaplara verdikleri dönütlerin öğrenci özsaygıları üzerindeki rolü. GEFAD / GUJGEF, 36(3), 523–555.
• Çimer, S. O., Bütüner, S. Ö., & Yiğit, N. (2010). Öğretmenlerin öğrencilerine verdikleri dönütlerin tiplerinin ve niteliklerinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 517-538.
• Ellis, R., Loewen, S., & Erlam, R. (2006). Implicit and explict corrective feedback and the acquisition of L2 grammar. Studies in Second Language Acquisition, 28(2), 339-368. DOI: https://doi.org/10.1017/S0272263106060141.
• Fielding, N. G., & Lee, R. M. (2002). New patterns in the adoption and use of qualitative software. Field Methods, 14(2), 197-216. Gibbs, G., & Simpson, C. (2004). Conditions under which assessment supports students' learning. Learning and Teaching in Higher Education, 1, 3-31.
• Harmer, J. (2001). The practice of English language teaching (3rd ed.). London: Longman.
• Hattie, J. & Timperley, H. (2007). The power of feedback. Rewiew of Educational Research. 77(1), 81–112. DOI: 10.3102/003465430298487.
• Himberg, C., Hutchinson, G. E., & Roussell, J. M. (2003). Teaching secondary physical education: Preparing adolescents to be active for life. United States: Human Kinetics.
• Joyce, B., Weil, M., & Calhoun, E. (2000). Models of teaching (6th edition). Needham Heights, MA: Allyn and Bacon.
• Köğce, D. & Adnan, B. (2014). Ortaokul matematik öğretmenlerinin geribildirim kavramı, geribildirimin veriliş tarzı ve zamanlaması ile ilgili inançları. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(3), 767-792. DOI: 10.21547/jss.256807.
• Lyster, R. & Ranta, L. (1997). Corrective feedback and learner uptake: Negotiation of form in communicative classrooms. Studies in Second Language, Acquisition, 19, 37-66.
• Marshall, C. & Rossman, G. B. (1995). Designing qualitative research (2nd edition). London: SAGE Publications.
• Marvasti, A. B. (2004). Qualitative research in sociology. London: Sage Publications Ltd.
• Maxwell, J. A. (2012). Qualitative research design: An interactive approach (3rd edition). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. San Francisco: John Wiley and Sons.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd edition). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Neuman, W. L. (2012). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nicel ve nitel yaklaşımlar I‐II. Cilt (5. Baskı). İstanbul: Yayın Odası.
• Nicol, D. (2007). Formative assessment and self‐regulated learning: A model and seven principles of good feedback practice. Studies in Higher Education, 31, 199‐218.
• Nicol, D. J. & Macfarlane-Dick, D. (2006). Formative Assessment and self-regulated learning: A model and seven principles of good feedback practice. Studies in Higher Education, 31(2), 199–218. http://dx.doi.org/10.1080/03075070600572090. Nunan, D. (1990). Action research in the english classroom. In J. Richards and D. Nunan (Eds.) Second language teacher education. Cambridge: Cambridge University Press.
• Oliver, R. (2000). Age differences in negotiation and feedback in classroom and pairwork. Language Learning, 50(1), 119-151. DOI: 10.1111/0023-8333.00113.
• Oral, B. (2000). Öğretmen adaylarının algılarına göre ilköğretim sınıf öğretmenlerinin dönüt ve düzeltme davranışları, Eğitim Araştırmaları, 2, 59-64.
• O’reilly, M. F. (1993). An analysis of behavioral supervision for teaching systematic instruction skills to preservice teachers in practicum settings. The Irish Journal of Psychology, 14(2), 233-252. http://dx.doi.org/10.1080/03033910.1993.10557928.
• Özçelik, D. A. (1992). Eğitim programları ve öğretim (Genel öğretim yöntemi). Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Scheeler, M. C., Ruhl, K. L., & McAfee, M. K. (2004). Providing performance feedback to teachers: A review. Teacher Education and Special Education, 27(4), 59–70.
• Scott, E. (2008). Corrective feedback in the language classroom: How to best point out language mistakes.http://www.suite101.com/content/corrective-feedback-in-the-language-classroom-a67114 adresinden alınmıştır.
• Schuster, J. W. & Stevens, K. B. (1991). Supervising practicum students: A difficult job. Teacher Education and Special Education, 14, 169-176.
• Shenton, A. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for Information, 22, 63-75.
• Smith, P. L. & Ragan, T. J. (2005). A framework for instructional strategy design. In P. L. Smith, & T. J. Ragan (Eds.), Instructional design (pp. 127-150). New York, NY: Wiley & Sons.
• Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques. Newbury Park, CA: Sage Publications, Inc.
• Topping, K. J. (2009). Peer assessment: Theory into practice. 48(1), 20-27.
• Toro-Zambrana, W. (1996). An evaluation of supervision in a field-based practicum experience in severe disabilities. (Doctoral Dissertation). Purdue University, USA.
• Tunstall, P. & Gipps, C. (1996). Teacher feedback to young children in formative assessment: A typology. British Educational Research Journal, 22(4), 389. http://dx.doi.org/10.1080/0141192960220402.
• Tutty, L. M., Rothery, M. A., & R. M. Grinnell (1996). Qualitative research for social workers. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon. Türkdoğan, A. (2011). Yanlışın anatomisi: İlköğretim matematik sınıflarında öğrencilerin yaptıkları yanlışlar ve öğretmenlerin dönütlerinin analitik incelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Wasson, B. & Vold, V. (2011). Leveraging new media skills for peer feedback. The Internet and Higher Education, 15(4), 255-264.
• Westman, A. M. (2006). How positive and negative feedback affect future intended behavioral responses as a function of self-esteem and how credibility and accuracy of the appraiser moderates that relationship. Beaumont: Lamar University.
• Woolfolk, A. (2013). Educational psychology (13th edition). Boston, MA: Allyn & Bacon.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Nitel araştırma yöntemleri (7. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.