Beneficiaries’ Reasons to Leave the Automatic Enrollment Individual Pension System in Turkey: A Case Study in Aksaray University

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 6, 29.03.2019

Ahmet Türkmen

Öz

This study aims to provide insights on the reasons why beneficiaries of automatic enrollment individual pension system (IPS) decided to not involve in the system with an interpretivist philosophy. Even though IPS regulations are known to be valid and reliable methods for protecting both the beneficiaries’ welfare in their retirement period, and the whole macro-economic environment, more than half of the beneficiaries opted to leave or stay out of it. With using a snowball sampling technique and face to face interviews, six consumer risk factors, defined by Garner, are evaluated for each interviewee. Insights gained from the interviews suggest that perceived performance risk and perceived financial risk were the main factors for beneficiaries to leave the automatic enrollment IPS.

Türkiye’de Hak Sahiplerinin Otomatik Katılımlı Bireysel Emeklilik Sisteminden Ayrılma Sebepleri: Aksaray Üniversitesi Vaka Çalışması

Öz

Bu çalışmada yorumcu felsefe kullanılarak hak sahiplerinin otomatik
katılımlı bireysel emeklilik sigortası (BES) sisteminden ayrılma sebepleri
hakkında bilgiler edinmek amaçlanmıştır. Her ne kadar BES düzenlemeleri hem hak
sahiplerinin emeklilik yıllarında refah seviyelerini hem de bütünüyle makro
ekonomik çevreyi korumak için kullanışlı yöntemler olarak bilinse de hak
sahiplerinin yarıdan fazlası katılmamayı veya terk etmeyi tercih etmişlerdir.
Kartopu örneklem ve yüz yüze derinlemesine mülakat tekniği kullanılarak Garner
tarafından ortaya konmuş olan altı algılanan tüketici risk faktörü her bir
katılımcı için tek tek incelenmiştir. Katılımcılar Aksaray Üniversitesi
İktisadi ve İdari Bilimler akademik personeli içinden seçilmiştir.
Mülakatlardan edinilen bilgilere göre algılanan finansal risk ve algılanan
performans risk faktörleri hak sahiplerinin BES sistemini terk etmelerindeki
temel faktörler olarak öne çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Individual Pension System, Consumer Behavior, Consumer Risk

Kaynakça

• Altun, T. (2017). Türkiye'de Bireysel Emeklilik Sistemine Sağlanan Kamusal Teşvikler Hanehalkı Tasarruflarını Artırabilir mi? Teorik Yaklaşımlar Çerçevesinde Bir İnceleme. Maliye Dergisi.
• Apak, S., & Taşçıyan, K. H. (2010). Türkiye'de Bireysel Emeklilik Sisteminin Gelişimi. Ekonomi Bilimleri Dergisi.
• Bodie, Z. (1989). PENSIONS AS RETIREMENT INCOME INSURANCE. NBER WORKING PAPER SERIES.
• Cox, D., & Rich, S. (1964). Perceived Risk and Consumer Decision-Making: The Case of Telephone Shopping. Journal of Marketing Research.
• Cunningham, S. (1967). Risk Taking and Information Handling in Consumer Behavior. Boston: Harvard University Press.
• Ergenekon, Ç. (1998). Özel Emeklilik Fonları: Şili Örneğinden Alınacak Dersler. İstanbul Menkul Kıymetler Borsası.
• Garner, S. (1986). Perceived Risk and Information Sources in Services Purchasing. The Mid-Atlantic Journal of Business.
• Gülay, T., Işık, M., & Öztürk, M. (2017). Türkiye'de Bireysel Emeklilik Sistemi ve Akademisyenlerin Otomatik Katılıma Bakış Açılarına İlişkin Bir Analiz: Süleyman Demirel Üniversitesi Örneği. İş ve Hayat.
• Holzmann, R., & Stiglitz, J. E. (2001). New Ideas about Old Age Security: Toward Sustainable Pension Systems in the 21st Century. Washington: World Bank.Jin, F. (2004). Welfare Analysis of China's Pension Reform. Economic Research Journal.
• Martin, J. P., & Whitehouse, E. (2008). Reforming Retirement-Income Systems: Lessons from the Recent Experiences of OECD Countries. IZA Discussion Paper Series.
• OECD. (2017). Pensions at a Glance 2017: Country Profiles - Turkey. 2 20, 2019 tarihinde OECD: https://www.oecd.org/els/public-pensions/PAG2017-country-profile-Turkey.pdf adresinden alındı
• Peker, İ. (2016). Türkiye'de Bireysel Emeklilik Sistemindeki Maliyetlerin Düşürülmesi ve Otomatik Katılım Sistemi Üzerine Öneriler. Akdeniz İİBF Dergisi.Peter, J., & Ryan, M. (1976). An Investigation of Perceived Risk at the Brand Level. Journal of Marketing Research.
• Resmi Gazete. (1949, 6 8). Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu. Resmi Gazete.
• Resmi Gazete. (2006, 5 31). Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu. Resmi Gazete.
• Roselius, T. (1971). Consumer Ranking of Risk Reduction Methods. Journal of Marketing.
• Sass, S. A. (1997). The Promise of Private Pensions: The First Hundred Years. A Pension Research Council Book.
• SERMAYE PİYASASI KURULU. (tarih yok). Bireysel Emeklilik Sistemi Hakkında Sıkça Sorulan Sorular. 2 22, 2019 tarihinde Sermaye Piyasası Kurulu: http://www.spk.gov.tr/Sayfa/AltSayfa/287 adresinden alındı
• Sezgin, S., & Yıldırım, T. (2015). Türkiye'de Bireysel Emeklilik Sisteminin Etkinliği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi.
• Sinn, H.-W. (2000). Why a Funded Pension System is Useful and Why It is not Useful. NBER Working Papers.
• Türkiye Sigorta Birliği. (tarih yok). Otomatik Katılım Nedir. 2 23, 2019 tarihinde otomatikbes: https://www.otomatikbes.info/files/otomatik-katilim-nedir.pdf adresinden alındı
• Vatan Gazetesi. (2017, 6 13). Cayma oranı yüzde 52 yeniden dizayn gerekli. Gazete Vatan.