Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Lise Öğrencilerinin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programına Yönelik Tutumlarını Etkileyen Faktörler

Yıl 2018, Cilt: 11 Sayı: 4, 1019 - 1069, 24.10.2018
https://doi.org/10.30831/akukeg.415026

Öz

İnsan yaşamına yön veren bilim ve tekniğe ait gelişmeler toplumların yapısını her geçen gün hızla değiştirmektedir. Bu gelişmeler sonucunda farklı özellikte insan gücüne ihtiyaç duyulmaktadır. Eğitim programları da toplumların istediği nitelikteki bireyleri yetiştirmek için kendisini geliştirmek zorundadır. Bu değişimlere ayak uydurma çabası yenilikleri takip etme olanağı sağlayan ve gelişmelere açık bir eğitim sisteminin oluşturulmasını kaçınılmaz kılmaktadır. Eğitim topluma yön veren kurumlardan birisidir. Eğitimin topluma etkisi ve topluma yön verme derecesi, öncelikle eğitim programlarının toplumsal beklentilere uygun olarak hazırlanmasına ve sağlıklı işlemesine bağlıdır.  Eğitim programlarının topluma etkisi, yön vermesi ve sosyal ihtiyaçlara cevap verebilmesi toplumun gereksinimlerinin analiz edilmesini gerektirir. Etkili bir din öğretimi için, program geliştirme sürecinde toplumun ihtiyacı bağlamında öğrenci beklentilerinin saptanması gerekmektedir. Araştırmada bu ihtiyaç tespit edilmek istenmektedir. Bu amaçla, lise öğrencilerinin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersine ve programına yönelik tutumlarını ve bu tutumları etkileyen faktörleri belirlemek için bir ölçek geliştirilmiştir. Ölçek uygulanmış, elde edilen veriler yorumlanmıştır.

Kaynakça

  • Altaş, N. (2008). İlköğretim öğrencilerinin din öğretimi sürecinde ilgi duydukları konular (Ankara ili örneğinde 6, 7 ve 8. sınıf öğrencileri üzerinde karşılaştırmalı bir analiz). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 49(II), 103-120.
  • Arıcı, İ. (2008). Öğrencilerin cinsiyetlerinin ilköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersindeki başarı düzeylerine etkisi. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(1), l61-175.
  • Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma-yöntem, teknik ve ilkeler (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Celep, C. ve Bülbül, T. ve Tunç, B. (2000). Aday öğretmenlerin atanma odakları. Trabzon VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bilimsel Çalışmaları, 1, 569-575.
  • Demirel, Ö., Seferoğlu, S., & Yağcı, E. (2001). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1975). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Gökçe, B. (1988). Toplumsal bilimlerde araştırma. Ankara: Savaş Yayınları.
  • Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kaya, M. (2001). İlköğretim ve ortaöğretim öğrencilerinin din kültürü ve ahlak bilgisi dersine karşı tutumları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12, 43-78.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (M.E.B). (2010). Ortaöğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi (9, 10, 11, 12. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara.
  • Selçuk, M. (1998) Din eğitimi özgürleştiren bir süreç olabilir mi? İslamiyat, I(1), 73‐87.
  • Özdemir, M. & Sönmez, S. (2000). Sınıf öğretmeni adaylarına öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Tandoğan, M. (2001). Türkiye’de eğitim-insan yetiştirme- biliminin analizi. Eğitim Araştırmaları, 5, 93-95.
  • Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Uçar, R. & İpek, C. (2006). İlköğretim kurumlarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin MEB hizmetiçi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 34-53.
  • Zengin, M. (2013). Öğrencilerin din kültürü ve ahlak bilgisi dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 271-301.

Factors Affecting Students Attitudes towards Religious Culture and Ethics Program

Yıl 2018, Cilt: 11 Sayı: 4, 1019 - 1069, 24.10.2018
https://doi.org/10.30831/akukeg.415026

Öz

Developments in science and technology are rapidly changing the structure of societies daily. As a result of these changes, human power is needed in different characteristics. For this reason, educational programs have to develop themselves in order to train the qualified individuals that society desires. The effort to keep pace with these changes makes it inevitable to create an open education system that allows them to follow innovations. Education is one of the institutions that guide the collecting. The effect of education on collecting influence and collective direction is primarily related to the preparation of educational programs in accordance with social expectations and the healthy process. The ability of the training programs to respond to community influences, direction and social needs requires the analysis of community needs. For effective religious instruction, it is necessary to identify student expectations in terms of community needs during the program development process. This research wants to answer this need. For this purpose, a scale was developed to determine the attitudes of high school students towards the Religious culture and ethics course lesson and program and the factors affecting these attitudes. Scale was applied and the obtained data were interpreted.

Kaynakça

  • Altaş, N. (2008). İlköğretim öğrencilerinin din öğretimi sürecinde ilgi duydukları konular (Ankara ili örneğinde 6, 7 ve 8. sınıf öğrencileri üzerinde karşılaştırmalı bir analiz). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 49(II), 103-120.
  • Arıcı, İ. (2008). Öğrencilerin cinsiyetlerinin ilköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersindeki başarı düzeylerine etkisi. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(1), l61-175.
  • Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma-yöntem, teknik ve ilkeler (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Celep, C. ve Bülbül, T. ve Tunç, B. (2000). Aday öğretmenlerin atanma odakları. Trabzon VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bilimsel Çalışmaları, 1, 569-575.
  • Demirel, Ö., Seferoğlu, S., & Yağcı, E. (2001). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1975). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Gökçe, B. (1988). Toplumsal bilimlerde araştırma. Ankara: Savaş Yayınları.
  • Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kaya, M. (2001). İlköğretim ve ortaöğretim öğrencilerinin din kültürü ve ahlak bilgisi dersine karşı tutumları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12, 43-78.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (M.E.B). (2010). Ortaöğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi (9, 10, 11, 12. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara.
  • Selçuk, M. (1998) Din eğitimi özgürleştiren bir süreç olabilir mi? İslamiyat, I(1), 73‐87.
  • Özdemir, M. & Sönmez, S. (2000). Sınıf öğretmeni adaylarına öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Tandoğan, M. (2001). Türkiye’de eğitim-insan yetiştirme- biliminin analizi. Eğitim Araştırmaları, 5, 93-95.
  • Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Uçar, R. & İpek, C. (2006). İlköğretim kurumlarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin MEB hizmetiçi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 34-53.
  • Zengin, M. (2013). Öğrencilerin din kültürü ve ahlak bilgisi dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 271-301.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fatih Çakmak

Yayımlanma Tarihi 24 Ekim 2018
Gönderilme Tarihi 13 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 11 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Çakmak, F. (2018). Lise Öğrencilerinin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programına Yönelik Tutumlarını Etkileyen Faktörler. Journal of Theoretical Educational Science, 11(4), 1019-1069. https://doi.org/10.30831/akukeg.415026