2002 VE 2006 OKUL ÖNCESİ ÖĞRETİM PROGRAMLARINDA YER ALAN DEĞİŞİKLİKLERİN ÖĞRETMEN ALGILARINA GÖRE KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2008, Sayı: 17, 47 - 71, 03.12.2010

Kerim Gündoğdu Serap Turan Emine Kızıltaş Nesrin Çimen Tuba Kayserili

Öz

Oluşturmacı anlayışın ilköğretim okullarında uygulanmaya başlamasından
bu yana okullaşmanın tüm düzeylerinde program geliştirme ve derslere ilişkin
olarak birçok değişiklik yaşanmaya başlamıştır. Bu araştırmanın amacı Türkiye'de
2002 ve 2006 yıllarında geliştirilen okul öncesi öğretim programlarına ilişkin
farklılıkların okul öncesi öğretmenleri tarafından nasıl algılandığını araştırmaktır.
Öğretmenlerin sınıflarında yaptıkları uygulamalar görülmek istendiğinden ve ilk
elden daha güvenilir bilgiye gereksinim olduğundan, anket yerine nitel
yöntemlerden öğretmenlerle yarı yapılandırılmış yüz yüze görüşmeler yapılmıştır.
Sınıflarda yapılan gözlemler ve incelenen dokumanlar veri çeşitliliği sağlaması
bakımından önemlidir. Okul öncesinde görev yapan dört öğretmen, kısa bir
eğitimden sonra, Erzurum ilinden sosyo-ekonomik düzeylere göre seçilen okullara
giderek araştırma amacına uygun şekilde veri toplamışlardır. Bulgular
göstermektedir ki, öğretmenler oluşturmacı anlayış ile yeniden düzenlenen öğretim
programına ilişkin karmaşa yaşamakladırlar ve hizmet-içi eğitime gereksinim
duymakladırlar, 2006 programı 2002 programına göre etkinlikler ve aile katılımıkonusunda daha kapsamlıdır ve olumludur, Öğretmenler öğrenci kazanımlarının
değerlendirilmesi konusunda sıkıntı yaşamaktadırlar.

Kaynakça

• Araj, N., Kandır, A. ve Yaşar, M. C. (2000). Okul öncesi eğitim ve anasınıfı programları. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Dowling, M ve Dauncey, E. (I 992). Teaching 3-9 year olds. Sussex: Ward Lock Co.
• Fromberg, D. P. (1995) The full-day kindergarten. New York.: Teachers Collge Pres.
• Güler, D. S.(2004). Okul öncesi eğitim programının uygulanmasında kurum yöneticilerinin yönetsel ve liderlik sorumluluk/arma ilişkin değerlendirmeleri. OMEP 2003 Dtinya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabl-3- , Ya-pa Yayınları, İstanbul (125).
• Homby, G. (2000). !mproving parental involvement. London: Cassell Wellington House.
• Kerem, E. A. ve Cömert, D. (2003). 2000 'li yıllarda okul öncesi eğitim sorunlarına genel bir bakış: türkiye örneği. Marmara Üniversitesi, Atatürk Egitim Fakültesi, ı. Uluslararası Okul Öncesi Egitim Kongresi, Cilt l, İstanbul, Ya-Pa Yayınları, 234-235.
• Kapusuzogıu, Ş. (2006). 3-4 yaş arası okulöncesi sınıf yönelimi uygulamalarının ve aile desieğinin çocuğun gelişim özelliklerine etkisinin değerlendirilmesi. Mannara Üniversitesi, Atattirk Egitim Fakültesi, ı. Uluslararası Okul Öncesi Egitim Kongresi, Cilt uı, İstanbul, Ya-Pa Yayınları, 220-228.
• MEB, Okul Öncesi Genel Müdürlüğü (2006). 36-72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programı. İstanbul :Ya-Pa Yayınları.
• Ömeroğlu, E. ve digerleri. (2006). Aile çocuk eğitim programının aile yapısı, işleyişi ve kaygı düzeyine etkisinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Faktiltesi, L Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi- 1. Cilt- , Ya-pa Yayınları, İstanbul (141-142).
• Patton, M. Q. (1987). How to use qualitatiı'e metlıods in evaluation. Newburry Park: SAGE.
• Poyraz, H. (2001). Okul öncesi eğitimin ilke ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ravn, B. ( 1998). Formal and informal parenlal involvement tn school childhood education, International Focus hsuc 199R, VoL '74, No 6)
• Sayan, H ve digerleri, (2003). Okul öncesi eğitimde öğretmenlerin hizmetiçi eğitimde uzaklan eğitim yönteminin kullanılması. OMEP 2003 Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabı, Cilt 1, İstanbul, Ya-Pa Yayınları, 468--470.
• Senemeoğlu, N. (1994). Okul öncesi eğitim programı hangi yeterlikleri kazandırmalıdır. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (10)21-30.
• Sevinç, M. ve Bayhan. 0.(2006). Çoklu zekd programına dayanan okuma yazmaya hazırlık programının 6 yaş çocuklartnın okula hazır bulunU-'J'luk düzeylerine etkilerinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi, 1. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi, i. Cilt, Ya-pa Yayınları, İstanbul 213-222.
• Şahin, F. T. (2006). Anne babaların okul öncesi eğitim programına katılımlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Atatürk Egitim Fakültesi,ı. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi- 2. Cilt-, Ya-pa Yayınları, istanbul (231-240).
• Tayınaz, H. (1992). Hizmet içi eğitim. Personel Egitimi Geliştinne Merkezi. Yayın No:3. Ankara: Pegem.
• Temel, Z. F. (2001). Okulöncesi eğitime ana-babanın katılımı. Gazi Üniversitesi anaokulu/anasınıfı ögretrneni el kitabı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Tuğrul, B. (200S).Çocuk gelişiminde anaokulu egitimİnin önemi. Bilim ve Akim AydmlığındaEğitim Dergisi, (6)62, http://yavim.meb.gov.tr/dergiler/sayi62/tugrul.htm (18.05.2007)
• Wooden, S. ve Bab tiste, N. (1990). Pre/in service training requires planning. Day Care and Early Educaıion, (18)34-36.
• Yıldırım, A ve Şimşek, H. (2005). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin yayınları.
• Yılmaz, A ve Buldu, M. (2006). Quality ın different US early childhood education programs. Mannara Üniversitesi, Atatürk Egitim Fakültesi, ı. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi,I. Cilt- Ya-pa Yayınları, İstanbul (106).
• Zenbat, R. (1998). Okul öncesi eğitim kurumları: 0-6 yaş anne-baba ve çocuk rehberi. İstanbul: Beyaz Gemi Yayınları .