MADDİ DEĞER TASIMAYAN MOTİVASYONEL ARAÇLAR BAĞLAMINDA KAMU VE ÖZEL SEKTÖR KARŞILASTIRMASI

Yıl 2008, Cilt: 12 Sayı: 2, 437 - 455, 18.02.2010

Önder Barlı Üstün Özen

Öz

Bu çalışma ile Türkiye’deki kamu ve özel sektör yöneticilerinin maddi
değer taşımayan motivasyon uygulamaları araştırılmıştır. Araştırma, Türk
yöneticilerin çalışanlarını motive etme çabalarında iki faktörün önemli olduğunu
göstermektedir. Bunlardan biri, firmanın/kurumun faaliyet gösterdiği sektör diğeri
ise yöneticinin statüsüdür. Özel sektör yöneticileri kamu sektörü yöneticilerine
göre motivasyon konusunda daha çok araç ve yetkiye sahiplerdir. Özel sektör,
yapısı gereği yöneticilerin daha esnek ve çevik davranmasına olanak sağlarken,
kamu sektörü katı ve hantal yapısının zorluklarını yaşamaktadır. Öte yandan,
beklenildiği gibi üst kademelerde görev yapan yöneticiler alt kademelerdekilere
göre pek çok konuda daha fazla yetkiye sahiptirler ve bu yetkilerini alt kademe
yöneticilerinden daha etkin bir şekilde kullanmaktadırlar.

Anahtar Kelimeler

Motivasyon, kamu ve özel sektör, maddi değer taşımayan motivasyon araçları

Kaynakça

• Barutçugil, İ., Duyguların Yönetimi, (İnsan Kaynakları Yönetimi Dergisi, Sayı 14, Ağustos-Eylül 2003.
• Başaran İ. E, Yönetimde İnsan İlişkileri : Yönetsel Davranış , Ankara : Gül Yayınevi, 1992.
• Genç, N. Kamu ve özel sektör yöneticilerinin “Astların motivasyonu” açısından değerlendirilmesi, Doktora Tezi, 1990, Erzurum; Eren, E., Yönetim Psikolojisi, Beta Yayınları, İstanbul, 1993.
• Gilbert, T. F. Human competence: Engineering worthy performance, Amherst Massachusetts: HRD Press, Inc. 1996.
• Hageman, G., Motivasyon El Kitabı, Rota Yayınları, İstanbul, 1997.
• Harless, J. Performance technology skills in business: Implications for preparation. Performance Improvement Quarterly. 8:4, 1995, 75-88.
• Higgins, J. M., The management challenge (2nd ed.) New York: Macmillan, 1994.
• Kabasakal, H. E., Güdüleme Kuramları ve Son Yıllardaki Gelişmeler, D.E.Ü., İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt:4, Sayı:1-2, İzmir, 1989.
• Karasar, N., Bilimsel Araştırma Yöntemi, 4. baskı, Ankara, 1991.
• Kaynak, T. Beşeri İlişkiler Açısından Motivasyon ve Türkiye’de İş gören Motivleri Üzerine Bir Araştırma ve Yorum, yayınlanmamış doktora tezi, İşletme Fakültesi, 1973.
• ……………, Organizasyonel Davranış, İ.Ü. İşl. Fak. Yay. No:223, İstanbul, 1990, ss. 97.
• Keskin, A., Motivasyon ve Dikkatin Öğrenme Üzerine Etkisi, 2000. s.3-6.
• Koçel, T., İşletme Yöneticiliği, BETA Bas. Yay. Dağ. A.Ş. İstanbul, 1993, ss.367.
• Kondo,Y., Human Motivation-A Key Factor for Management, JUSE Press 3A Corporation,Tokyo, 1991.
• Kreitner, R., Management (6th ed.) Boston: Houghton Mifflin Company, 1995.
• Myers, D. G., Social Psychology , The McGraw Hill Inc. ,1996.
• Orever, J. A., Dictionary of Psychology. Middlesey: Penguin Book. Ltd., 1971.
• Rummler, G. A. and Brache, A. P. The systems view of human performance, Training, 25:9, 1988, 45-53.
• Smith, G. P. Motivation. In W. Tracey (ed.), Human resources management and development handbook (2nd ed.). 1994.
• http://www.motivation123.com/free-kit.html.