Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Recreational Approaches of the People Lived in Erzurum

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 3, 420 - 430, 15.12.2018

Öz

In terms of providing the necessary data to the
planners, to determine the behaviors and tendencies of the people in their free
time, preferences of users and adequacy of usages in terms of recreational
areas and activities, participation levels in recreational activities are great
importance in the planning of recreational areas. In the study, the
recreational demand and tendencies of the people in the city center of Erzurum
have been tried to be determined by the questionnaire with 400 participants.
The importance of the green areas of the city people,the expectations and
awareness level regarding the green areas have been revealed. The majority of
the respondents are students who are studying at university between the ages of
19-23.In the surveys conducted in the neighborhoods in order to determine the
socio-cultural structure, generally Individuals living in 4-room,
apartment-type housing, consisting of 3-4 people have participated are highly
involved in the survey. When the responses to the questionnaire are evaluated,
it has been determined that individual characteristics and socio-cultural
characteristics are important in shaping recreational behavior patterns.

Kaynakça

  • Akdoğan G (1987). Doğa Düzenleme Ders Notları, Yıldız Üniversitesi F.B.E. Peyzaj Planlama Yüksek Lisans, İstanbul. 1987
  • Aydemir S (1998). Kentsel Donatılar Açık Alanlar ve Rekreasyon Kentsel Yeşil Alanlar, Kentsel Alanların Planlanması ve Tasarımı, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi Ders Notları: 54, Trabzon
  • Barrico L, Azul AM, Morais MC, Coutinho AP, Freitas H, Castro P (2012). Biodiversity in urban ecosystems: Plants and macromycetes as indicators for conservation planning in the city of Coimbra, Landscape and Urban Planning 106 (2012) 88– 102, SciVerse ScienceDirect, www. elsevier. com/locate/landurbplan
  • Bekçi B, Taşkan G (1999). Açık yeşil alanlardaki kent donatılarının kişisel mekân uzaklığına etkisi: Bartın kenti örneği, Bartın Orman Fakültesi Dergisi 2012, Cilt: 14, Sayı: 22, 61-71 ISSN: 1302-0943 EISSN: 1308-5875
  • Bradley C, Millward A (1986). Successful Green Space;Do We Know It When We See It, Landscape Research, 11(2): 2-8
  • Budak EZ (2010). Cumhuriyet Döneminde Antakya Kenti Açık ve Yeşil Alan Sistemlerinin İrdelenmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim dalı, Yüksek Lisans Tezi, Antakya.
  • Council W (2011). Open Space, Sport & Recreational Facilities – PPG17 Audit & Assessment, D126778 –February 2011
  • Erçevik B, Önal F (2011). Üniversite Kampüs Sistemlerinde Sosyal Mekan Kullanımları. MEGARON, 6(3): 151-161
  • Gedikli R (2002). “Kentlerde, Kişi Başına Düşmesi Gereken Açık Yeşil Alan Büyüklüğünün Değerlendirilmesinde Kullanılabilecek Matematiksel Model Önerisi”, Planlama, 4:62-76.
  • Gold SM (1980). Recreation Planning and Design. New York: McGraw-Hill.
  • Güçlü K (1988). Erzurum Kentinin Yeşil Alanlarında Planlama ve Uygulama Sorunları, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1)
  • Nasuh D (1993). Kent Parklarının Nitelikleri ve Ankara Örneğinde İrdelenmesi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi, Ankara
  • Ocakçı M, Alkay E (2003). Kentsel yeşil alanların ekonomik değerlerinin ölçülmesinde kullanılabilecek yöntemlerin irdelenmesi, itü dergisi/a, mimarlık, planlama, tasarım Cilt: 2, Sayı: 1, 60-68, İTÜ Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlaması Bölümü, 34437, İstanbul.
  • Oğuz D (1998). Kent Parkı Kavramı Yönünden Ankara Kent Parklarının Kullanım Olgusu Üzerine Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi, Ankara
  • Sandal EK, Karademir N (2013). Kahramanmaraş'ta Yeşil Alanların Yeterliliği İle Halkın Beklentilerinin Ve Bilinç Düzeyinin Belirlenmesi , Doğu Coğrafya Dergisi, 18()2:155-176
  • Schmelzkopf K (1995). Urban Community Gardens As Contested Space, Geographical Review,85: (3) 364-381
  • Silva Matos D, Santos C, De R, Chevalier D (2002). Fire and restoration of the largest urban forest of the world in Rio de Janeiro City, Brazil. Urban Ecosystems 6: 151-161.
  • Solguntekin BD (1994). Kentsel Yerleşim Alanlarında Açık-Yeşil Alanların Kullanım İlkelerinin Araştırılması (Ankara ili Çankaya ilçesi Örneği). Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi (Yayınlanmamış), 191, Ankara
  • Uzun G, Altunkasa F, Doygun H (1995). Adana Halkının Rekreasyonel Eğilimleri Ve Mevcut Rekreasyonel Aktivitelere Katılım Düzeyleri İle Taleplerinin Belirlenmesi, Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 10, (4):49-60
  • Van Leeuwen ES, Vreeker R, Rodenburg CA (2006). A Framework for Quality of Life Assessment of Urban Green Areas in Europe: an Application to District Park Reudnitz Leipzig. International Journal of Environmental Technol- ogy and Management 6 (1/2), 111–122.
  • Yılmaz S, Bulut Z (2002). Erzurum Kent Halkının Rekreasyonel Eğilimlerinin Anket Çalışması Kapsamında Değerlendirilmesi, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi: 33-1
  • Yılmaz H, Yılmaz S, Demircioğlu Yıldız N (2003). Kars Kent Halkının Rekreasyonel Talep ve Eğilimlerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 34 (4), 353-360.
  • Yılmaz S, Zengin M (2003). User Surveys Of Erzincan’s Urban Parks. Pakistan Journal Of Applied Sciences, JPAS, 3 (1): 47-51.

Erzurum Kent İnsanının Rekreasyonel Davranış Biçimleri

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 3, 420 - 430, 15.12.2018

Öz

Planlamacılara gerekli verilerin sağlanması
açısından,  kişilerin serbest
zamanlarında yapmış oldukları davranış ve eğilimlerinin belirlenmesi, rekreasyonel
alanlar ve aktiviteler açısından kullanıcı tercihleri ile kullanımların
yeterliliği, rekreasyonel eylemlere katılım düzeyleri, rekreasyon alanlarının
planlamasında büyük önem taşımaktadır. Çalışmada, Erzurum kent merkezindeki
halkın rekreasyonel talep ve eğilimleri 400 katılımcıyla yapılan anketle
belirlenmeye çalışılmıştır. Kent halkının yeşil alanlarla ilgili beklenti ve
yeşil alanların önemine ilişkin bilinç düzeyi ortaya konulmuştur. Ankete
katılanların çoğunluğunu 19-23 yaş arasında, üniversite eğitimine devam eden
öğrenciler oluşturmaktadır. Sosyo-kültürel yapının belirlenmesi amacıyla
mahallelerde yapılan anketlerde ise, genel olarak 3-4 kişiden oluşan, 4 odalı,
apartman tipi konutlarda yaşayan bireyler ankete yoğun olarak katılım göstermektedir.
Ankete verilen cevaplar değerlendirildiğinde, bireysel özellikler ve
sosyo-kültürel özelliklerin rekreasyonel davranış biçimlerini
şekillendirmesinde önemli olduğu belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Akdoğan G (1987). Doğa Düzenleme Ders Notları, Yıldız Üniversitesi F.B.E. Peyzaj Planlama Yüksek Lisans, İstanbul. 1987
  • Aydemir S (1998). Kentsel Donatılar Açık Alanlar ve Rekreasyon Kentsel Yeşil Alanlar, Kentsel Alanların Planlanması ve Tasarımı, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi Ders Notları: 54, Trabzon
  • Barrico L, Azul AM, Morais MC, Coutinho AP, Freitas H, Castro P (2012). Biodiversity in urban ecosystems: Plants and macromycetes as indicators for conservation planning in the city of Coimbra, Landscape and Urban Planning 106 (2012) 88– 102, SciVerse ScienceDirect, www. elsevier. com/locate/landurbplan
  • Bekçi B, Taşkan G (1999). Açık yeşil alanlardaki kent donatılarının kişisel mekân uzaklığına etkisi: Bartın kenti örneği, Bartın Orman Fakültesi Dergisi 2012, Cilt: 14, Sayı: 22, 61-71 ISSN: 1302-0943 EISSN: 1308-5875
  • Bradley C, Millward A (1986). Successful Green Space;Do We Know It When We See It, Landscape Research, 11(2): 2-8
  • Budak EZ (2010). Cumhuriyet Döneminde Antakya Kenti Açık ve Yeşil Alan Sistemlerinin İrdelenmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim dalı, Yüksek Lisans Tezi, Antakya.
  • Council W (2011). Open Space, Sport & Recreational Facilities – PPG17 Audit & Assessment, D126778 –February 2011
  • Erçevik B, Önal F (2011). Üniversite Kampüs Sistemlerinde Sosyal Mekan Kullanımları. MEGARON, 6(3): 151-161
  • Gedikli R (2002). “Kentlerde, Kişi Başına Düşmesi Gereken Açık Yeşil Alan Büyüklüğünün Değerlendirilmesinde Kullanılabilecek Matematiksel Model Önerisi”, Planlama, 4:62-76.
  • Gold SM (1980). Recreation Planning and Design. New York: McGraw-Hill.
  • Güçlü K (1988). Erzurum Kentinin Yeşil Alanlarında Planlama ve Uygulama Sorunları, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1)
  • Nasuh D (1993). Kent Parklarının Nitelikleri ve Ankara Örneğinde İrdelenmesi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi, Ankara
  • Ocakçı M, Alkay E (2003). Kentsel yeşil alanların ekonomik değerlerinin ölçülmesinde kullanılabilecek yöntemlerin irdelenmesi, itü dergisi/a, mimarlık, planlama, tasarım Cilt: 2, Sayı: 1, 60-68, İTÜ Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlaması Bölümü, 34437, İstanbul.
  • Oğuz D (1998). Kent Parkı Kavramı Yönünden Ankara Kent Parklarının Kullanım Olgusu Üzerine Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Doktora Tezi, Ankara
  • Sandal EK, Karademir N (2013). Kahramanmaraş'ta Yeşil Alanların Yeterliliği İle Halkın Beklentilerinin Ve Bilinç Düzeyinin Belirlenmesi , Doğu Coğrafya Dergisi, 18()2:155-176
  • Schmelzkopf K (1995). Urban Community Gardens As Contested Space, Geographical Review,85: (3) 364-381
  • Silva Matos D, Santos C, De R, Chevalier D (2002). Fire and restoration of the largest urban forest of the world in Rio de Janeiro City, Brazil. Urban Ecosystems 6: 151-161.
  • Solguntekin BD (1994). Kentsel Yerleşim Alanlarında Açık-Yeşil Alanların Kullanım İlkelerinin Araştırılması (Ankara ili Çankaya ilçesi Örneği). Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi (Yayınlanmamış), 191, Ankara
  • Uzun G, Altunkasa F, Doygun H (1995). Adana Halkının Rekreasyonel Eğilimleri Ve Mevcut Rekreasyonel Aktivitelere Katılım Düzeyleri İle Taleplerinin Belirlenmesi, Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 10, (4):49-60
  • Van Leeuwen ES, Vreeker R, Rodenburg CA (2006). A Framework for Quality of Life Assessment of Urban Green Areas in Europe: an Application to District Park Reudnitz Leipzig. International Journal of Environmental Technol- ogy and Management 6 (1/2), 111–122.
  • Yılmaz S, Bulut Z (2002). Erzurum Kent Halkının Rekreasyonel Eğilimlerinin Anket Çalışması Kapsamında Değerlendirilmesi, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi: 33-1
  • Yılmaz H, Yılmaz S, Demircioğlu Yıldız N (2003). Kars Kent Halkının Rekreasyonel Talep ve Eğilimlerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 34 (4), 353-360.
  • Yılmaz S, Zengin M (2003). User Surveys Of Erzincan’s Urban Parks. Pakistan Journal Of Applied Sciences, JPAS, 3 (1): 47-51.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Sustainable Design, Landscape Planning and Architecture
Yazarlar

Neslihan Demircan Bu kişi benim

Başak Aytatlı Bu kişi benim

Nalan Demircioğlu Yıldız

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Demircan, N., Aytatlı, B., & Demircioğlu Yıldız, N. (2018). Erzurum Kent İnsanının Rekreasyonel Davranış Biçimleri. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 20(3), 420-430.


Bartin Orman Fakultesi Dergisi Editorship,

Bartin University, Faculty of Forestry, Dean Floor No:106, Agdaci District, 74100 Bartin-Turkey.

Tel: +90 (378) 223 5094, Fax: +90 (378) 223 5062,

E-mail: bofdergi@gmail.com