@article{article_111395, title={Waldeyer Halkasının Malign Lenfomaları}, journal={Journal of Istanbul University Faculty of Dentistry}, volume={15}, pages={216–223}, year={2013}, author={Soydan, Saliha and Aksu, Yavuz and Özçağıran, Arif}, abstract={ÖZET 1959 â€” 1980 yılları arasında kürsümüzde malign lenfoma tanısı almış 1419 biyopsi yeniden gözden geçirilerek Waldeyer halkasında yer alan 83 ü Hodgkin dışı lenfoma, 3 ü Hodgkin hastalığı olmak üzere 86 olgu saptanmıştır. Olguların yaş, cins, yerleşme yeni ve histolojisi üzerinde durulmuş ve bulgularımız kaynaklardaki verilerle karşılaştınlmıştır. Lenforetikü’ler sistemin malign tümörleri konusunda ilk yayın 1832 yılında Thomas Hodgkin tarafından yapılmış ve ilk kez 1871 yılında Billroth tarafından ileri sürülen malign lenfoma terimi geniş taraftar kitlesi bulmuştur. Tümörlerin histoloji ve yayılma örneklerindeki farklıklara dayanarak Hodgkin hastalığı ile len-fosarkomun kendine özgü ve birbirinden ayrı antiteler olduğu Dreschfeld ve Kundrat (1891) tarafından ileri sürülmüştür. Hodgkin hastalığının makroskopik ve mikroskopik özelliklerini detaylı olarak ilk kez ortaya koyan araştırıcılar ise Sternberg ve Reed olmuştur. 1932 yılında Roulet Hodgkin hastalığı ile lenfosarkoma ek alarak retikulum hücreli sarkomu ve yine 1916 yılında Ghon ve Roman dev folliküllü lenfomayı tarif etmişlerdir. Dev folliküllü lenfoma yerine bu tipteki tümörlerin, folliiküllerle ilişkisinin kesin olarak saptanamaması nedeniyle nodüler lenfoma teriminin kullanılmasının uygun olacağı Gall ve Rappaport tarafından ileri sürülmüştür (6). Son yıllardaki immünoloji, histokimyasal ve elektron mikroskopi konusundaki incelemeler malign lenfomalar özellikle nodüler (folliküler lenfomalar) ve reti kulum hücreli sarkomlar (histiositik .lenfoma) konusundaki düşüncelerin büyük ölçüde değişmesine neden olmuştur. Nodüler lenfomaların follikül hücrelerinden yani B lenfositlerden köken aldığı ortaya konmuştur (1, 5, 6). Yukarıdaki yeni gözlemler, Rappaport’unki gibi yalnızca morfoloji ya da histolojiye dayanan sınıflandırmaların eleştirilmesine neden olmuştur. Ancak bu konuda çalışan tüm uzman, ya da araştırıcıların benimsediği bir sınıflandırma ortaya konamadığından Rgppaport’un sınıflandırması geçerliliğini korumaktadır. Bizim çalışmamızda da olduğu gibi çoğu araştırıcılar çalışmalarında olgularını Rappaport’un sınıflandırmasına göre değerlendirmektedirler. Lenfomalar tarafından Waldeyer halkasının tutuluşu kaynaklara göre büyük değişiklik göstermektedir. Amerika’da bu oran %10 olarak bildirildiği halde, bazı Avrupa ülkelerinde %50 kadar yükselmiştir ’(2, 3, 7, 9). Waldeyer halkas ında Hodgkin hastalığının nadiren tutulmasına karşılık Hodqkin dışı lenfomalar oldukça sıktır. Olguların %90 nında Hodgkin dışı lenfomaların diffuz bir gelişme örneği gösterdiği ve %55 inin ise histiositik tipte olduğu saptanmıştır (4). Waldeyer halkas ında yerleşen malign lenfomalı olgular içinde erkeklerin kadınlara oranla daha fazla (2, 4 : 1) ve her yaşta görülebilmekle birlikte yaş ortalamasının 59 olduğu belirtilmektedir (4). Bu çalışmada}, number={3}, publisher={Istanbul University}