@article{article_1635986, title={Rûzbihân-ı Baklî’nin Abherü’l-Âşıkîn Adlı Eserinin Muhtevası Üzerine Bir İnceleme}, journal={Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi}, pages={95–143}, year={2025}, DOI={10.70951/tasavvufdergisi.1635986}, author={Güldenoğlu, Sümeyye}, keywords={Rūzbihān-i Baqlī, Abhar al-āshiqīn, divine love, human love, beauty/jamal}, abstract={Rûzbihân-ı Baklî (ö. 606/1209) hicri altıncı yüzyılın önemli mutasavvıflarındandır. Vecd ve cezbesinin fazlalığı ve kendisinden önceki sûfîlere ait şathiyeleri şerh etmesinden dolayı, Şeyh-i Şattâh adıyla meşhur olmuştur. Tefsir, hadis, fıkıh ve özellikle tasavvuf alanında birçok eser telif etmiş velûd bir yazardır. İbn-i Hafîf geleneğine bağlı olan Rûzbihân, ileri sürdüğü fikirleriyle tasavvufun gelişmesine önemli katkılarda bulunan Hallâc-ı Mansûr’un Kitâbü’t- tavâsîn adlı eseri ve bazı sözleri üzerine yapmış olduğu şerhlerle, Hallâc’ın fikirlerinin sonraki kuşaklara aktarılmasını sağlayan önemli bir sîmâdır. Manevî yolculukta müridin, insanî aşkla terbiye edilerek rabbânî aşka ulaşabileceği görüşünü savunan Rûzbihân, tasavvufta Allah’a ulaşmada aşkı en önemli araç olarak gören sûfîlerdendir. Bu minval üzere, ilâhî aşk hakkındaki irfanî düşüncelerini Abherü’l-âşıkîn adlı eserinde beyan etmektedir. Tasavvuf tarihinde ilahî aşk hakkında yazılan eserlerden biri olarak Abherü’l-âşıkîn; sûfîyâne aşkın beslendiği ana kaynağı açıklamasıyla birlikte hem Hallâc’ın aşk hakkındaki düşüncelerini görmek hem de ondan etkilenen Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî, Sa’dî-i Şirazî ve Hâfız-ı Şirazî gibi büyük mutasavvıfların eserlerini daha iyi anlayabilmek için önemli bir kaynaktır. Çalışmamızda; Abherü’l-âşıkîn’in yazılış amacı, üslup özellikleri, istifade edilen kaynakları ve tasavvuf literatüründeki önemi dikkate alınarak eserin muhtevası kapsamlı bir biçimde incelenmektedir.}, number={55}, publisher={Istanbul Sabahattin Zaim University}