TY  - JOUR
T1  - The Impact of Human Resources in Shaping Innovative Behaviors in Public Sports Organizations
TT  - Yenilikçi Davranışların Şekillenmesinde Kamu Spor Kurumlarında İnsan Kaynakları Etkisi
AU  - Güleşce, Mesut
AU  - Eriş, Fatih
AU  - İlhan, Ekrem Levent
PY  - 2025
DA  - September
Y2  - 2025
JF  - International Journal of Sport Culture and Science
JO  - IntJSCS
PB  - Uluslararası Bilim Kültür ve Spor Derneği
WT  - DergiPark
SN  - 2148-1148
SP  - 438
EP  - 449
VL  - 13
IS  - 3
LA  - en
AB  - Times This research aims to examine the impact of human resource practices on shaping innovative behaviors in public sport organizations. The research was conducted with a sample of 397 employees working in public sports organizations in Turkey. The sample was determined by using convenience sampling method and the relational survey model, one of the quantitative research designs, was adopted as the research method. Satisfaction with Human Resources Management Practices Scale and Innovative Behavior Scale were used to collect the data. SPSS.26 statistical program was used for data analysis and descriptive statistics, correlation analysis and multiple regression analysis were applied in the analysis process. The findings showed that the factors within the scope of human resource management have significant and positive effects on employees' innovative behaviors. In particular, career system and wage system stand out as the variables that predict innovative behaviors most strongly. The findings suggest that effective management of human resource practices in public sport organizations can encourage innovative behaviors of employees and support organizational development.
KW  - Innovative behavior
KW  - human resource management
KW  - public sport institutions
N2  - Bu araştırma, kamu spor kurumlarında insan kaynakları uygulamalarının yenilikçi davranışların şekillenmesindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma, Türkiye’deki kamu spor kurumlarında görev yapan 397 çalışandan oluşan bir örneklemle gerçekleştirilmiştir. Örneklem, kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiş olup, araştırma yöntemi olarak nicel araştırma desenlerinden ilişkisel tarama modeli benimsenmiştir. Verilerin toplanmasında İnsan Kaynakları Yönetim Uygulamalarından Duyulan Memnuniyet Ölçeği ve Yenilikçi Davranış Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi için SPSS.26 istatistik programı kullanılmış ve analiz sürecinde betimsel istatistikler, korelasyon analizi ve çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Bulgular, insan kaynakları yönetimi kapsamında yer alan faktörlerin, çalışanların yenilikçi davranışları üzerinde anlamlı ve pozitif etkileri olduğunu göstermiştir. Özellikle kariyer sistemi ve ücret sistemi, yenilikçi davranışları en güçlü şekilde yordayan değişkenler olarak öne çıkmıştır. Elde edilen bulgular, kamu spor kurumlarında insan kaynakları uygulamalarının etkin yönetilmesinin, çalışanların yenilikçi davranışlarını teşvik edebileceğini ve kurumsal gelişimi destekleyebileceğini ortaya koymaktadır.
CR  - Acosta-Prado, J. C., López-Montoya, O. H., Sanchís-Pedregosa, C., & Zárate-Torres, R. A. (2020). Human resource management and innovative performance in non-profit hospitals: the mediating effect of organizational culture. Frontiers in Psychology, 11, 1422.
CR  - Arslan, M. L. (2012). İnsan Kaynaklari Gereksinime Süreç Yaklaşimi: Stratejik İnsan Kaynaklari Planlamasi-A Process Approach To Human Resource Needs: Strategic Human Resource Planning. Öneri Dergisi, 10(37), 89-101.
CR  - Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş., & Çakmak, E. K. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri.
CR  - Canbek, M., & İpek, M. A. (2021). Psikolojik Güçlendirmenin Yenilikçi İş Davranışı Üzerindeki Etkisinde İşle Bütünleşmenin Aracı Etkisi: Öğretmenler Üzerinde Ampirik Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(4), 3417-3427.
CR  - Cebeci, E., & Bozkurt, Ö. (2023). Esnek Çalışma Uygulamaları İşte Var Olamamayı Etkiler Mi? Kamu Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 24(2), 107-123.
CR  - Çalışkan, A., Akkoç, İ., & Turunç, Ö. (2011). Örgütsel Performansın Artırılmasında Motivasyonel Davranışların Rolü: Yenilikñilik Ve Girişimciliğin Aracılık Rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 363-401.
CR  - Çalışkan, A., Akkoç, İ., & Turunç, Ö. (2019). Yenilikçi davraniş: bir ölçek uyarlama çalişmasi. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(1), 94-111.
Çetin, S. M. (2021). Çalışanların yenilikçi davranışlarında sosyal sermayenin rolü (Master's thesis, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
CR  - Derin, Ö. B. (2019). İşletmelerde bilgi paylaşımı yenilikçi iş davranışı ve etik iklim ilişkisi.
CR  - Düger, Y. S., & Ciner, A. (2023). Girişimci ve yenilikçi davranışların oluşumunda kişilik özelliklerinin etkisi: Psikolojik sermayenin aracı rolü. Business Economics and Management Research Journal, 6(1), 100-121.
CR  - Güney, R. (2006). Hiyerarşik ortamlarda iletişim bir kamu kurumu betimlemesi (Master's thesis, Sakarya Universitesi (Turkey)).
CR  - Günsel, A., & Pelenk, S. E. (2017). Yenilikçi İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Yenilik Odaklı Bir Kültür Oluşturmadaki Rolü. 
Uluslararası Turizm Ekonomi ve İşletme Bilimleri Dergisi, 1(2), 57-68.
CR  - Gürbüz, S., & Bekmezci, M. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının bilgi işçilerinin işten ayrılma niyetine etkisinde duygusal bağlılığın aracılık ve düzenleyicilik rolü. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(2), 189-213.
CR  - Gürel, T. (2009). Hizmet İçi Eğitimlerin Kurum İçi İletişim Aracı Olarak Kullanımına Yönelik Bir Öneri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3), 19-34.
UR  - https://dergipark.org.tr/en/pub/intjscs/issue//1639994
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/4610174
ER  -