@article{article_1667588, title={Türkçe Öğretmenlerinin Dinleme Eğitimi Uygulamalarına Dair Görüşleri}, journal={İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi}, volume={14}, pages={1596–1621}, year={2025}, DOI={10.15869/itobiad.1667588}, author={Doğan, Fatma Nur}, keywords={Listening Skills, Listening Education, Listening Activities, Teacher Opinions, Phenomenology}, abstract={İnsanın edindiği ilk dil becerisi olan dinleme; sesli uyarıcıları işitme, kavrama, anlama, zihinde yapılandırma, değerlendirme temeline dayanan zihinsel ve fiziksel boyutlara sahip karmaşık bir beceridir. Düşünen, sorgulayan, araştıran, bilgiye ulaşan, öğrenen, üreten bireyler yetişmesinde dinleme eğitiminin büyük önemi vardır. Dinleme eğitiminin amaçlarına ulaşmasında ise Türkçe öğretmenleri işlevsel bir role sahiptir. Bu araştırmada Türkçe öğretmenlerinin dinleme eğitimi uygulamalarına yönelik görüşlerini tespit etmek amaçlanmıştır. Nitel yaklaşımda olgubilimsel desende tasarlanan çalışmanın katılımcıları, amaçlı örnekleme yöntemi ile belirlenen 17 Türkçe öğretmeninden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak 6 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış bir görüşme kılavuzu kullanılmıştır. Veriler bire bir görüşme yöntemi ile toplanmış ve içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmada Türkçe öğretmenlerinin dinleme eğitimi kapsamında uyguladıkları etkinliklerin çoğunlukla dinleme aşamalarına göre şekillendiği; Türkçe öğretmenlerinin dinleme etkinliklerini çeşitlendirmeye özen gösterdikleri ancak etkinliklerin çoğunlukla birbirine benzer nitelikte ve sınırlı sayıda olduğu; dinleme etkinliklerinin öğrencilerin odaklanmalarını, dinleme motivasyonlarını, eleştirel düşünme becerilerini vb. olumlu yönde etkilediği belirlenmiştir. Bununla birlikte Türkçe öğretmenlerinin süreç içerisinde öğrenciden, materyalden, ortamdan, müfredattan kaynaklı bazı sorunlar yaşadıkları; benzer ölçme araçları ve ölçütler çerçevesinde ölçme ve değerlendirmede bulundukları tespit edilmiştir. Ayrıca dinleme eğitimi kapsamındaki uygulamalı sınavların dinleme farkındalığı oluşturma, bütüncül değerlendirmeye imkân tanıma gibi faydaları yanında iş yükünü arttırma, dinleme kaygısına sebep olma gibi olumsuz yönleri olduğu da saptanmıştır. Türkçe öğretmenleri; dinleme eğitimine ayrı bir ders saati ayrılmasını, sınıf mevcutlarının azaltılmasını, çocuklara ailede dinleme alışkanlığı kazandırılmasını, özellikle ders kitaplarında dinleme/izleme metin ve etkinliklerinin çeşitlendirilmesini ve kısa, öz, açık metinlerin tercih edilmesini önermişlerdir. Çalışmanın dinleme eğitimi uygulamalarına dair Türkçe öğretmenlerinin görüşlerini ortaya koyması bakımından önemli olduğu düşünülmektedir.}, number={3}, publisher={Mustafa Süleyman ÖZCAN}