@article{article_1678041, title={Türk Ceza Kanunu’ndaki Kişisel Verilerin Korunmasına İlişkin Suçlar Bakımından Hukuka Uygunluk Sebepleri}, journal={Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi}, volume={11}, pages={979–1008}, year={2025}, DOI={10.54699/andhd.1678041}, author={Gürler, Mehmet}, keywords={Protection of Personal Data, Crimes Related to Personal Data, Justification Causes, Explicit Consent of the Data Subject, Circumstances Prescribed by Law}, abstract={Kişisel veri, belirli veya belirlenebilir bir kişiye ait her türlü bilgiyi ifade eder. 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, kişisel verilerin işlenmesi ve korunmasına ilişkin esasları belirlemiş ve kişisel verilere ilişkin suçlarla ilgili olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 135 ila 140. maddelerine atıfta bulunmuştur. TCK m. 135’te “kişisel verilerin kaydedilmesi suçu”, m. 136’da “verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçu” ve m. 138’de ise “verileri yok etmeme suçu” düzenlenmiştir. Ancak kişisel veri kavramı oldukça geniş bir içeriğe sahiptir ve söz konusu suçların kapsamı yasal sınırların ötesine taşmamalıdır. Kişisel verilerin işlenmesi her zaman suç oluşturmaz; bazı durumlarda verilerin işlenmesi hukuka uygunluk sebeplerine dayanmakta ve bu da ilgili fiili hukuka uygun hâle getirmektedir. Bu nedenle, her somut olayda hukuka uygunluk sebeplerinin var olup olmadığı dikkatle incelenmelidir. Nitekim Yargıtay da somut olayın özelliklerine göre bir hukuka uygunluk nedeninin bulunup bulunmadığının titizlikle incelenmesi gerektiğini istikrarla vurgulamaktadır. Bu bağlamda, 6698 sayılı KVKK başta olmak üzere ilgili diğer yasal düzenlemelerde yer alan hukuka uygunluk sebeplerinin ayrıntılı bir şekilde incelenmesi ve değerlendirilmesi gerekmektedir.}, number={2}, publisher={Anadolu University}