@article{article_1701372, title={Nietzsche’nin Stoacılığı Üzerine Bir Değerlendirme: İnsan, Doğa ve Ebedi Dönüş}, journal={Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi}, pages={41–55}, year={2025}, DOI={10.55256/temasa.1701372}, author={Esenyel, Adnan}, keywords={Nietzsche, Stoicism, Nature, Man, Eternal Recurrence}, abstract={Bir bütün olarak Nietzsche’nin düşünce dünyasına baktığımızda Stoacılığa atfedilebilecek çok sayıda öğreti ile karşılaşmaktayız. Doğalcılık, ebedi dönüş ve amor fati gibi kavrayışların hem Stoacılıkta hem de Nietzsche’nin felsefi külliyatında bulunması sebebiyle bazı düşünürler, Nietzsche’nin bu öğretileri Stoacı gelenekten aldığı şekliyle kullandığını ileri sürmüştür. Nietzsche’nin Stoacı fikirlerden etkilendiği ve esinlendiği ileri sürülebilse bile en nihayetinde Nietzsche Stoacılar’dan temelden farklı bir düşünüş ortaya koyar. Nietzsche’nin Stoacı felsefeyi kısmen de olsa övdüğü ve kendisini yakın hissettiği orta dönemini dışarıda bırakırsak kendisinin Stoa felsefesinin en sert eleştirmenlerinden birisi olduğunu söylemek yanlış olmaz. Eldeki çalışma bu yüzden önce Nietzsche’nin orta dönemini inceleyerek, onun hangi açılardan kısa bir süre için de olsa Stoacı tavrı önemsediğini ele alacaktır. Fakat bu geçici yakınlaşmadan sonra Nietzsche’nin Stoacılardan tümüyle farklı olan bir istikamete yöneldiğini anlatabilmek için bu çalışma; onun doğa, insan ve ebedi dönüş kavrayışları söz konusu olduğunda Stoacılarla nasıl ters düştüğünü göstermeyi amaçlar. Sonuç olarak bu makalenin hedefi Nietzsche’nin Stoacılığa yakın durmaktan ziyade, köken itibarıyla farklı bir felsefi proje ile kendisini hem Batı felsefe geleneğinden hem de bu geleneğe dâhil olan Stoacılıktan tamamen kopardığını göstermektir.}, number={24}, publisher={Arslan TOPAKKAYA}