@article{article_1767569, title={KENTTE YAŞLANMAK: YAŞLI YOKSULLUĞU VE MEKÂNSAL DIŞLANMA}, journal={Uluslararası Toplumsal Bilimler Dergisi}, volume={9}, pages={316–336}, year={2025}, author={Öztürk, Osman}, keywords={Loneliness., Old Age, Poverty, Age-Friendly Cities, City, Spatial Exclusion, Social Isolation}, abstract={Yaşlılık, yalnızca biyolojik bir süreç olarak değil; toplumsal, ekonomik ve mekânsal boyutlarıyla birlikte ele alınması gereken çok katmanlı bir olgudur. Günümüzde doğurganlık oranlarındaki azalma, sağlık hizmetlerindeki gelişmeler ve yaşam süresinin uzaması, hem Türkiye’de hem de dünyada yaşlı nüfusun hızla artmasına yol açmaktadır. Bu demografik dönüşüm, özellikle kentlerde yaşayan yaşlı bireylerin karşılaştığı sorunları daha görünür hale getirmiştir. Kentlerde ikamet eden yaşlılar, sınırlı gelir kaynakları, sosyal destek mekanizmalarının yetersizliği, barınma sorunları ve artan yaşam maliyetleri nedeniyle yoksulluk riskine daha açık bir konumdadır. Bunun yanı sıra, mekânsal dışlanma da yaşlı bireylerin gündelik yaşamlarını zorlaştıran temel sorunlardan biridir. Ulaşım, konut, kamusal alanlar ve sosyal hizmetlere erişimde karşılaşılan güçlükler, yaşlıların kent yaşamına aktif ve eşit biçimde katılımını sınırlamaktadır. Bu kısıtlılıklar, sosyal izolasyon ve yalnızlık riskini artırarak yaşlı bireylerin kırılganlığını daha da derinleştirmektedir. Bu noktada Dünya Sağlık Örgütü’nün geliştirdiği “Yaş Dostu Kentler” yaklaşımı, yaşlıların yalnızca korunması gereken bireyler olarak değil, toplumsal yaşamın aktif ve üretken bir parçası olarak görülmesini sağlayan kapsayıcı kent modelleri önermektedir. Dolayısıyla bu çalışma, yaşlılık, yoksulluk ve mekânsal dışlanma arasındaki etkileşimi irdeleyerek, kentte yaşlanma olgusunu sosyal politika ve kentsel planlama perspektifinden değerlendirmektedir.}, number={3}, publisher={Sadık Hacı}