@article{article_1792620, title={Hakikat Kavramı: Kant ve Hegel Arasındaki Temel Bir Ayrım Üzerine}, journal={Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi}, pages={324–335}, year={2025}, DOI={10.55256/temasa.1792620}, author={Albayrak, Mehmet Barış}, keywords={Kant, Hegel, Transcendental Apperception, Subject-Object Relation, Truth, Negation, Idea, Dialectic}, abstract={Bu makale, Kant ile Hegel arasındaki temel felsefi ayrımları, özellikle özne-nesne ilişkisi, hakikat anlayışı ve bilgi kuramı bağlamında ele almaktadır. Kant’ın transandantal felsefesi, bilginin olanağını transandantal tamalgının kökensel birliğinde temellendirerek insan zihninin yapısal koşullarını merkeze alır. Ona göre hakikat, deneyimin öznel koşullarıyla sınırlıdır ve fenomenler dünyasında mümkün olan bilginin sınırlarını aşmak imkânsızdır. Hegel ise bu noktada Kant’ın koyduğu sınırların ötesine geçer; bilinci yalnızca özdeşlik üzerinden değil, ayrım, olumsuzlama ve çelişki süreçleriyle ilerleyen devingen bir yapı olarak kavrar. Böylece hakikat, yalnızca bilginin geçerliliği değil, düşüncenin kendi içsel devinimi içinde ortaya çıkan bütünsel bir süreç olarak anlaşılır. Makale, Kant’ın biçimci eleştirisinin bilgiye getirdiği katkıları teslim etmekle birlikte, onun transandantal hakikat anlayışının sınırlılıklarını da ortaya koymaktadır. Hegel’in bu sınırlılıkları aşma girişimi, hakikati “ide” kavramı içinde düşüncenin kendini gerçekleştirici bir hareketi olarak yeniden kurma çabasıyla açıklanır. Bu bağlamda Kant’ın eleştirel sınırlandırması ile Hegel’in bütünsellik ve diyalektik vurgusu arasındaki gerilim, modern felsefenin hakikat ve özne anlayışında belirleyici bir rol oynamaktadır. Sonuç olarak, bu makale, Kant ile Hegel arasındaki karşıtlığın yalnızca tarihsel bir tartışma değil, aynı zamanda insanın kendini bilme çabasının felsefi ufkunu şekillendiren dinamik bir mesele olduğunu ileri sürmektedir.}, number={24}, publisher={Arslan TOPAKKAYA}