@article{article_1810494, title={Bazı Yabani Patlıcan Türlerinin Diyarbakır Koşullarına Adaptasyonunun Belirlenmesi}, journal={Bahçe}, volume={51}, pages={8–18}, year={2022}, author={Alas, Edip and Öztekin, Gölgen Bahar}, keywords={Solanum spp., genotype, biomass, yield, rootstock}, abstract={Farklı stres koşullarına adaptasyon kabiliyetleri yüksek olan yabani patlıcan genotipleri, gerek habitatta kendiliğinden yetişerek ve gerekse kültüre alınarak birçok ülkede değişik amaçlarla kullanılmaktadır. Yürütülen çalışmada Asya Sebze Araştırma ve Geliştirme Merkezi’nden temin edilen farklı orjinli Solanum melongena, S.aethiopicum, S.macrocarpon, S.scabrum, S.integrifolium ve S.insanum türlerine ait toplam 9 adet genotipin Diyarbakır ekolojik koşullarında bitkisel gelişim ve verim değerlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Genotiplerin ekilen tohumlarından elde edilen fideler, serada (25℃/18℃) dikim büyüklüğüne gelene kadar büyütülmüş ve açıkta yerlerine dikilerek, yörede patlıcan yetiştiriciliğinin yapıldığı süre içerisinde Mayıs ve Ekim 2020 aylarında yetiştirilmişlerdir. Üretim dönemi sonunda bitki boyu, bitki biyokütlesi, yaprak alanı, bitki başına verim, meyve boyu ve ortalama meyve ağırlığı değerleri belirlenmiştir. Türler arasındaki genotipik farklılıklar nedeni ile bitki gelişim ve verim değerlerinin varyasyon gösterdiği görülmüştür. Bitki boyu 41.0-126.0 cm, meyve boyu 1.0-7.9 cm, yaprak alanı 18.00-81.47 cm², bitki başına verim 0.18-2.09 kg arasında değişmiştir. Bitki boyu ve biyokütlesi açısından en yüksek değerlere sahip olan S.scabrum türünün, güçlü bir büyüme gösterdiği görülmüştür. Ancak tür özelliği nedeniyle tek yaprak alanı, bitki başına verim, meyve uzunluğu, çapı ve ağırlığında ise türler arasında en düşük değere sahip olduğu belirlenmiştir. S.integrifolium türünün ise diğere türlere göre en az biyokütleye sahip olduğu görülmüştür. Patlıcanın yaprağı ve meyvesi tüketilen yakın akraba türlerinden S.macrocarpon’un yaprak alanı ve meyve çapı, S.insanum’un bitki başına verimi, S.melongena türüne ait genotipin ise meyve ağırlığı yüksek bulunmuştur. Belirlenen genotiplerin meyve özellikleri nedeni ile yörede yoğun olarak tüketilen Diyarbakır yerel genotipleri ile ticari çeşitlere alternatif olamayacağı; ancak yörede biyotik ve abiyotik stres faktörleri sorununa karşı anaç ve varyasyon kaynağı olarak ıslahta kullanılabilecekleri sonucuna varılmıştır.}, number={(Özel Sayı 1) 13. Sebze Tarımı Sempozyumu}, publisher={Atatürk Horticultural Central Research Institute}